Neznaya | |
Fikcyjna postać pojawiająca się w Przygodach Neznaja i przyjaciół . |
|
![]() Neznaya na rosyjskim znaczku wydanym w 1992 roku. | |
Pochodzenie | radziecki |
---|---|
Seks | Męski |
Otoczenie | mieszkańcy Ville Fleurie |
Członkowie | klub szczęśliwych małych chłopaków |
Stworzone przez | Nikolai Nossov |
Neznaïka lub Neznayka (po rosyjsku : Незнайка , co można przetłumaczyć jako Ignoramus , po ukraińsku : Незнайко ), to postać literatury dziecięcej, bohater opowieści radzieckiego pisarza Mikołaja Nossowa . To bardzo niski chłopiec, którego wygląd inspirowany jest ciasteczkami kanadyjskiego pisarza i ilustratora Palmera Coxa .
Trylogia Neznaïka zawiera Przygody Neznaïki i jego przyjaciół , Neznaja w Mieście Słońca i Neznaja na Księżycu , którą uzupełnią Vintik, Chpountik i Aspirator . Te historie po raz pierwszy ukazały się w miesięczniku dla dzieci Barvinok (ru) (co po francusku oznacza barwinek ), w języku rosyjskim i ukraińskim , w latach 1953-1954. Zostaną one następnie opublikowane w wydaniach Detskaya Literatoura (ru) (DETGIZ). Pierwsze dwie sekcje zilustrował Mikhaïl Laptev (ru), a trzecią rysownik z gazety Krokodil Heinrich Walk (ru) . Pojawiły się również na ekranie w 1959 roku w serii kreskówek ze studia Soyuzmultfilm .
Neznaïka to mały chłopiec wielkości marynaty, jak wszyscy inni mieszkańcy Ville Fleurie. Ma dużą głowę i mały nos. Uwielbia jasne kolory i nosi niebieski kapelusz z szerokim rondem, kanarkowe spodnie, pomarańczową koszulę i zielony krawat. Bierze lekcje gry na fortepianie i malarstwa, a także próbuje prowadzić samochód, ale jego niecierpliwość idzie na marne. Co więcej, jego główne cechy charakteru to chełpliwość, ignorancja, śmiałość i pomysłowość. Jego postać przypomina postać Chlestakowa Nicolasa Gogola .
Neznayko (samo znaczenie) to tytuł tradycyjnej rosyjskiej typu opowieści (SUS 532), z czego dwie wersje, z odmianami, pojawiają się w Opowieściach rosyjskiego Ludowych od Aleksandra Afanassiev (165a i 165b / 295/296). Bohater otrzymuje tam przydomek, ponieważ na wszystkie pytania odpowiada „nie wiem”. Jest taka bretońska opowieść zwana N'oun-Doaré (to samo znaczenie).