Neukamerun (New Kamerun w języku francuskim) to nazwa nadana do terytoriów Afryki scedowane przez Francję do Niemiec w 1911 roku.
Kiedy obejmował urząd w 1907 r. , Theodor Seitz , niemiecki gubernator Kamerun , opowiedział się za nabyciem ziemi od francuskiego Konga . Rzeka Kongo jest jedyną drogą wodną zapewniającą dostęp do morza niemieckim koloniom w Afryce Środkowej .
Francja i Niemcy są konkurentami w Maroku . W 1911 kryzys Agadir wybuchł na pytanie o protektoratu tego królestwa. Plik9 lipca 1911, oba kraje zgadzają się wynegocjować kompromis, a 4 listopada 1911traktat Fez jest podpisany. Stwierdza, że w zamian za uznanie przez Niemcy ich praw do Maroka, Francja zgadza się scedować część francuskiego Konga i pas ziemi w północno-wschodnim Kamerunie między rzekami Logone i Chari , zwany „ Bec de Canard ” , terytorium, które Niemcy ochrzczony Neukamerun (tylko wschodnia część „Bec de Canard”, czyli terytoria położone na wschodnim brzegu Logone, zostały scedowane na Francuzów, którzy włączyli je do terytorium Czadu ). Do terytoriów pierwotnej kolonii zwanej odtąd Altkamerun (lub „Stary Kamerun”) o łącznej powierzchni 465 000 km 2, na której czele stał gubernator Otto Gleim , dodano prawie 300 000 km 2, które powiększają kolonię do obszaru z 760000 km 2 .
Po wybuchu I wojny światowej kolonia niemiecka została najechana przez wojska francuskie w 1916 r. I od tego roku de facto administrowana przez Francję. Terytoria Neukamerun zostały zatem ponownie zintegrowane z koloniami francuskimi, które zostały z nich wywłaszczone pięć lat wcześniej ( Czad , Oubangui-Chari , Moyen-Congo i Gabon ). Podczas gdy Altkamerun został podzielony pod koniec konfliktu między Francuzami i Brytyjczykami na dwa odrębne terytoria „ pod mandatem ” Ligi Narodów (Ligi Narodów ): francuski Kamerun i brytyjski Kamerun .