Naviglio di Brescia
Naviglio di Brescia jest sztuczny kanał, który bierze wód Chiese rzeki i przecina Prowincja Brescia w Lombardii w północnych Włoszech .
Geografia
W Naviglio pochodzi w Gavardo , przecina dolną Valle Sabbia , Wanny Brescia i przecina wschodnią Pad Plain poprzecznie .
Został zbudowany głównie do różnych celów: nawadniania, spedycji, transportu towarów i zapotrzebowania na energię. Obecnie jego jedyną funkcją jest zapewnienie nawadniania terenów, przez które przebiega. Gospodarka wodna została powierzona Konsorcjum dla rzek Mella i Chiese, natomiast za utrzymanie kanału odpowiadają gminy.
Struktura kanału
W rzeczywistości struktura Naviglio jest bardziej złożona, niż się wydaje; brak ciągłości w całym jej przebiegu. Kanał zmienia morfologię poprzez obecność licznych wtórnych pochodnych, które zmniejszają lub zwiększają jego przepływ. Różne nazwy kanału na całym jego przebiegu wynikają z różnic w morfologii.
-
Naviglio Grande Bresciano : tak nazywa się trasa Gavardo - Brescia . Przyciąga prawie połowę biegu rzeki Chiese na wysokości Gavardo; o średniej szerokości 7 i 9 metrów oraz głębokości większej niż 50 cm. Stamtąd narodziło się kilka sieci nawadniających dolnego regionu „ Valle Sabbia ” oraz wsi Castenedolo i Bedizzole . W Sant'Eufemia (wioska Brescia) prawie nie ma wody. Aż do końca XVIII th century ostatnia część nie została pokryta i pobiegł do obszaru Canton Mombello (w pobliżu murów fortyfikacji weneckich), gdzie znajdował się port i kanał ( Vaso Naviglio ).
-
Naviglio Cerca : na wysokości Sant'Eufemia ta objazd wyróżnia się od Naviglio z ponad połową jej przepływu, szerokością 3 metrów i głębokością 50 cm. Przecina miasta Sampolino i San Polo Vecchio ; tam przecina potok Garza i łączy się z Borgosatollo .
-
Naviglio di San Zeno : na wsi wokół Borgosatollo znajduje się seria objazdów kanałowych, na końcu których powstaje tak zwane Naviglio di San Zeno. O szerokości 3 - 4 metry i głębokości 30 cm. Przejedź przez miasto San Zeno Naviglio i jedź drogą prowincjonalną S45 Brescia - Cremona przez 3 km . Na skrzyżowaniu dróg z Montirone , w miejscowości Chiaviche ( Poncarale ), znajduje się system ruchomych tam, które regulują nawadnianie okolicznych terenów wiejskich.
-
Naviglio Inferiore : w mieście Chiaviche di Poncarale nazwa Naviglio przyjmuje tę nazwę. Wzdłuż trasy, która biegnie wzdłuż drogi wojewódzkiej Brescia - Parma , kanał odbiera wodę z rowów zasilanych przez odrodzenia Doliny Padu i jednocześnie zasila wiele zbiorników nawadniających na terenach wiejskich Montirone , Bagnolo Mella , Leno i Ghedi . Ma średnią szerokość nieco ponad 4 metry i głębokość około 30 cm.
-
Naviglio Isorella : w pobliżu Ghedi , Naviglio otrzymuje również wodę z objazdów pochodzących z Naviglio Grande. Po Ghedi znów przyjmuje początkowe proporcje: szerokość ponad 8 metrów i głębokość 50 cm. Kanał biegnie wzdłuż drogi Brescia - Parma i przecina gminę Isorella (od której bierze swoją nazwę).
-
Canale il Naviglio (lub seriola Aspiana ): Krótko po Isorella kanał dzieli się na trzy rzeki: Vaso Canneta , Seriola Asolana i Canale il Naviglio . Ta ostatnia sekcja Naviglio ma 2 metry szerokości, 20 - 30 cm głębokości i obejmuje 15 km, które oddzielają Isorella od Canneto sull'Oglio . Podczas podróży, w pobliżu Cadimarco, kanał stanowi granicę między prowincjami Brescia i Mantua .
Naviglio Grande, Naviglio Isorella i Canal il Naviglio utrzymują stały przepływ przez cały rok i są używane do zawodów wędkarskich. Pozostałe kanały są suche w sezonie letnim.
Historia
Tradycja głosi, że cała trasa Naviglio jest arcydziełem hydrotechniki w gminie Brescia . Jego budowa miała miejsce podczas regencji abp Berardo Maggi , w XIII -go wieku , a tradycja jest to, że stało się to w „jednym roku”. Carlo Cocchetti (historyk z XIX -tego wieku ), zakłada, że kanał został zbudowany w czasach cesarstwa rzymskiego i okresie średniowiecza było tylko proboszcz i rozszerzony na odcinku Wielkiej Naviglio , do celów nawigacyjnych.
Podczas dominacji Wenecji narodziło się wiele projektów rozszerzenia, dotyczących podróży z portu Brescia do zbiegu z Mella w Manerbio , aby ułatwić połączenie z dolną równiną.
Przemieszczenie potoku Garza w latach dziewięćdziesiątych XVIII wieku również miało wpływ na przebieg Naviglio. Wody portu kantonu Mombello zostały skierowane w kierunku potoku, co oznaczało, że odcinek Vaso Naviglio nie był już używany.
W 1960 roku rozpoczęto budowę kanału żeglownego zaplanowano które odwołują Brescia z Mantui , wykorzystując istniejące kanały (Naviglio di San Zeno i Naviglio Inferiore).
Zobacz też
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Źródła