Krajowej Sieci Tras Rowerowych (NCN) to brytyjska sieć krajowa głównych tras rowerowych . Została założona przez organizację charytatywną Sustrans (in) , przy wsparciu dotacji z Loterii Narodowej w wysokości 42,5 miliona funtów, w celu promowania korzystania z rowerów i turystyki rowerowej w kraju. W 2005 r. Na trasach National Cycle Network odbyło się 230 milionów wycieczek rowerowych.
Tylko niewielka część pasów NCN znajduje się na drogach rowerowych . Chociaż wiele ścieżek rowerowych jest rozmieszczonych w celu zminimalizowania kontaktu z ruchem drogowym, 70 % z nich znajduje się na drogach. NCN obejmuje drogi dla pieszych, nieczynne linie kolejowe, małe drogi, ścieżki holownicze w pobliżu kanałów i ciche ulice miejskie.
Pierwszy odcinek National Cycle Network, Bristol and Bath Railway Path ( obecnie część National Cycle Route 4), ścieżka rowerowa o długości nieco poniżej 25 km wzdłuż starej linii kolejowej, został otwarty w 1984 roku.
Pierwotnym celem było stworzenie 8 000 km ścieżek rowerowych do 2005 r., Z czego 50 % powinno być terenowych, z których wszystkie powinny być bezpiecznie przejezdne przez dziecko w wieku co najmniej 12 lat bez nadzoru. W połowie 2000 r. Oznakowano 8 000 km dróg i wyznaczono nowy cel w postaci 16 000 km oznakowanych dróg do 2005 r. Cel ten osiąga się poprzezSierpień 2005.
W sierpień 2014, National Cycle Network obejmuje 23 700 km oznakowanych dróg, które są zgodne ze standardami sieci.
Sieć składa się z dziesięciu dróg krajowych, ponumerowanych od 1 do 10:
Drogi NCN z pierwszą cyfrą liczby od 1 do 6 zwykle znajdują się w Anglii, drogi z numerem zaczynającym się na 7 znajdują się w północnej Anglii i Szkocji, te z numerem zaczynającym się od 8 znajdują się w Walii, a te zaczynające się od 9 znajdują się w Irlandii Północnej. Liczba głównych dróg to tylko jedna cyfra (drogi od 1 do 6 znajdują się na południu Anglii i są ułożone zgodnie z ruchem wskazówek zegara). Liczba innych dróg składa się z dwóch cyfr, zaczynając od numeru głównej drogi, do której są dołączone.
Sieć obejmuje również drogi regionalne, które obsługują małe miasta rozmieszczone na dziesięciu wyznaczonych obszarach, każdy region jest podzielony maksymalnie na dziewięć stref ( obszarów ). Regionalny numer drogi składa się z cyfr od 1 do 9, po których następuje kolejny numer. Jednak obszar rada od Scottish Borders na południu Szkocji, jest wyjątkiem od tej reguły; Dzieje się tak, ponieważ jej drogi regionalne są ponumerowane tylko od 1 do 9. Na przykład oznacza to, że w Wielkiej Brytanii może być łącznie 10 dróg regionalnych nr 12, a także droga krajowa nr 12. zamieszania, obszary o tej samej liczbie nie sąsiadują ze sobą, a drogi o tej samej liczbie nigdy się nie przecinają.
W 2009 r. Drogi wojewódzkie zostały renumerowane w systemie trzycyfrowym.
Drogi są czasami numerowane, aby można je było zidentyfikować w odniesieniu do głównych dróg, które obsługują te same miejsca docelowe. Na przykład NCN Route 62, która łączy dwa zbocza Penninów , przebiega wzdłuż autostrady M62 .
Drogi w sieci są oznakowane znakami z symbolem roweru na niebieskim tle, numer drogi w kolorze białym w polu czerwonym (drogi krajowe) lub niebieskim (drogi regionalne). Jednak na znakach NCN nie ma celu podróży ani odległości. System oświetlenia oparty jest na sieci ścieżek rowerowych w Danii (we) .
Około 100 Millennium Mileposts wykonanych z żeliwa jest produkowanych przez Royal Bank of Scotland z okazji założenia National Cycle Network. Te specjalne światła ostrzegawcze są rozmieszczone wzdłuż dróg sieci.
Te znaczniki kilometrów są różnych typów: Fossil Tree (zaprojektowane przez Johna Millsa), The Cockerel , zaprojektowane przez Iaina McColl, Rowe Type , zaprojektowane przez Andrew Rowe'a i The Tracks , zaprojektowane przez Davida Dudgeona. Wszyscy czterej artyści pochodzą z każdego kraju w Wielkiej Brytanii, a tagi są widoczne we wszystkich czterech krajach.