Nadir Dendoune | |
Narodziny |
7 października 1972 Saint-Denis ( Seine-Saint-Denis ) |
---|---|
Narodowość |
Francuska Algieria Australijska |
Zawód | Dziennikarz |
Inne zajęcia | Pisarz |
Głoska bezdźwięczna | |
Kraj | Francja |
Prasa pisemna | Kurier Atlasa |
Nadir Dendoune , urodzony dnia7 października 1972w Saint-Denis jest dziennikarzem i pisarzem. Jest autorem Un tocard na dachu świata (2010) zaadaptowanego do kina pod tytułem L'Ascension prowadzonego przez aktora Ahmeda Syllę .
Ma potrójne obywatelstwo: francuskie, algierskie i australijskie.
Nadir Dendoune urodził się w Seine-Saint-Denis w 1972 roku w rodzinie Algierczyków. Jego ojciec, Mohand Dendoune, przybył do Francji kontynentalnej w 1950 r. i osiedlił się tam ostatecznie w 1957 r. wraz z żoną Messaouda i ich pierwszymi dwiema córkami. W L'Île-Saint-Denis ( Seine-Saint-Denis ) rodzina najpierw mieszkała w slumsach, zanim przeniosła się do mieszkań socjalnych w mieście Maurice-Thorez w 1968 roku.
ten 25 maja 2008, bez żadnego doświadczenia alpinistycznego, dotarł na szczyt Everestu , stając się jednocześnie pierwszym Francusko-Algierczykiem, który osiągnął szczyt świata. O swojej podróży opowiada w książce L'Ascension , która została zaadaptowana do kina przez Ludovica Bernarda w 2017 roku , z Ahmedem Syllą w roli głównej.
W autobiograficznej książce Nasze sny biednych (2017) w centrum swojej historii stawia rodziców, którym oddaje hołd. Jest to zdjęcie jego ojca poprawiającego krawat, wykonane przez Jérôme'a Bonneta , które zostało użyte na okładce. Ponadto na fasadzie Porte de Châtillon w Malakoff widoczny jest fresk artysty Vince'a przedstawiający Mohanda Dendoune'a z napisem Chibani ("stary człowiek", po arabsku maghrebijskim) .
W 2018 roku wyreżyserował film dokumentalny Des figues en April, aby oddać hołd swojej matce, Messaoudzie Dendoune, dyskretnej osiemdziesięciolatce na wygnaniu, która nauczyła się żyć samotnie od czasu, gdy jej chory mąż (zmarł w 2019 r.) został umieszczony w pielęgniarce. dom. Tytuł dokumentu nawiązuje do zaskoczenia matki, gdy w kwietniu w Australii zobaczyła, jak rosną figi. Po obejrzeniu tego dokumentu Maïwenn zaproponuje Messaoudzie Dendoune zagranie w jego filmowym DNA (2020).
w lipiec 1993poleciał do Australii, aby odbyć trzymiesięczną, 3000-kilometrową podróż rowerową. Uwiedziony przez kraj, wrócił do Sydney w następnym roku. Pozostał tam do 2001 roku i uzyskał tam obywatelstwo australijskie. We wrześniu tego samego roku ponownie wyruszył w drogi na solową trasę światową przeciwko AIDS , sponsorowaną przez Australijski Czerwony Krzyż .
Nadir Dendoune twierdzi, że walczy o pacyfizm. wMarzec 2003leci do Bagdadu , gdzie jest ludzką tarczą do potępienia wojny w Iraku, której chcą Stany Zjednoczone. wStyczeń 2013, relacjonując w Iraku, gdzie był akredytowany przez Le Monde diplomatique , został aresztowany i zabrany przez władze irackie do centralnego więzienia w Bagdadzie, podczas gdy zrobił zdjęcie stacji uzdatniania wody w Dorze (na południe od Bagdadu). Posiadając wizę prasową zgłaszał się do Le Monde diplomatique oraz felietonów na stronie internetowej Courrier de l'Atlas . Zostaje zwolniony14 lutego 2013 r., po 23 dniach zatrzymania.
Walczy o prawa narodu palestyńskiego i pragnie walczyć z nieporozumieniami między polityką izraelską a żydowską. W 2004 roku, w następstwie Drugiej Intifady , jako edukator w osiedlowym centrum swojego rodzinnego miasta Ile-Saint-Denis, organizował spotkania młodych Żydów z młodymi francuskimi muzułmanami. ten24 września 2012Został zaproszony na pokaz Le Grand Journal de Canal+ poświęcony niedawnemu zniknięciu wspinaczy w Himalajach. Nosi koszulkę z napisem „ Palestyna ” oraz napisem w języku arabskim. Według niego padł ofiarą cenzury kanału telewizyjnego. Redaktor naczelny programu Nicolas Escoulan będzie kwestionował tę wersję.
W 2010 roku jest jednym z trzech organizatorów „Dnia bez imigrantów”, który zaprasza każdego, kto czuje „wspólną historię z migracyjną historią kraju”, do zaprzestania pracy i konsumpcji, którego celem jest walka z ksenofobią .