Nadieżda Talanowa
Nadieżda Talanowa
| |||||||||||||||||
| Kontekst ogólny | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sport | Biathlon | ||||||||||||||||
| Aktywny okres | Do 1999 roku | ||||||||||||||||
| Biografia | |||||||||||||||||
| Narodowość sportowa |
Radziecki rosyjski (od 1992)
|
||||||||||||||||
| Narodowość | Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich i Rosja | ||||||||||||||||
| Narodziny | 17 kwietnia 1967 | ||||||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Kizner , RSFS Rosji ( Związek Radziecki ) | ||||||||||||||||
| Skaleczenie | 1,60 m | ||||||||||||||||
| Waga formy | 58 kg | ||||||||||||||||
| Klub | SKA Smolensk | ||||||||||||||||
| Nagrody | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
Nadejda Aleksandrovna Talanova (po rosyjsku : Надежда Александровна Таланова), ur.17 kwietnia 1967w Kizner w Udmurtia , jest rosyjski biathlonista .
Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994 w Lillehammer została mistrzynią olimpijską w sztafecie. Zdobyła również pięć medali na Mistrzostwach Świata, w tym srebrny w sprincie w 1993 roku .
Biografia
Na samym początku lat 90. występowała na arenie międzynarodowej w barwach radzieckich, aż do rozpadu ZSRR w 1992 roku. W 1993 roku, wracając na pełny etat na mundialu , została wicemistrzynią świata w sprincie na Borvets , za Myriam Bédard , która jest jej pierwszym indywidualnym podium. Jest również brązową medalistką w sztafecie.
W 1998 roku zdobyła trzy indywidualne tytuły mistrzowskie Europy i tytuł mistrzyni świata w letnim biathlonie . W swoim ostatnim międzynarodowym sezonie 1998-1999 wspięła się na siódme i ostatnie indywidualne podium Pucharu Świata w Oberhofie i zdobyła srebrny medal w sztafecie na Mistrzostwach Świata .
Nagrody
Olimpiada zimowa
| Dowód / wydanie | Indywidualny | Sprint | Przekaźnik |
|---|---|---|---|
|
Igrzyska Olimpijskie w Lillehammer 1994 |
16 tys | 19 th |
|
Mistrzostwa Świata
| Światy \ Wydarzenie | indywidualny | Sprint | Pościg | Masowy wyjazd | Przekaźnik | Wyścig drużynowy |
|
1991 Lahti |
15 tys | - |  |
|
- | - |
|
1993 Borovets |
 |
 |
- | |||
|
1994 Canmore |
Igrzyska Olimpijskie w Lillehammer | Igrzyska Olimpijskie w Lillehammer | Porzucenie | |||
|
1995 Antholz Anterselva |
- | 16 tys | 6 th | - | ||
|
1997 Osrblie |
- | 11 tys | 10 tys | |
|
|
|
1998 Pokljuka |
Igrzyska Olimpijskie Nagano | 19 th | Igrzyska Olimpijskie Nagano | - | ||
|
1999 Kontiolahti Oslo |
17 th | 20 tys | - | - | |
|
Legenda: 
pierwsze miejsce, złoty medal : drugie miejsce, srebrny medal : trzecie miejsce, brązowy medal : wydarzenie nie istnieje w tym terminie
-: brak udziału w imprezie
Mistrzostwa Świata
- Najwyższa pozycja ogólna: 5 th w 1994 roku .
- 7 indywidualnych podium: 1 zwycięstwo, 3 drugie miejsca i 3 trzecie miejsca.
- 4 zwycięstwa sztafetowe.
| Sezon / wydarzenie | Indywidualny | Sprint | Pościg | Masowy start | Całkowity |
| 1993-1994 | Canmore | 1 | |||
| Całkowity | 0 | 1 | 0 | 0 | 1 |
| Rok | Końcowa klasyfikacja generalna |
| 1991 | 38 tys |
| 1992 | 60 tys |
| 1993 | 49 tys |
| 1994 | 5 th |
| 1995 | 6 th |
| 1998 | 35 tys |
| 1999 | 26 tys |
Mistrzostwa Europy
-
Złoty medal za sprint, pościg i jazdę indywidualną w 1998 roku . -
Srebrny medal sztafety w 1998 roku.
Letnie Mistrzostwa Świata w Biathlonie
- Złoty medal za sprint 1998 (cross).
Uwagi i odniesienia
- Suma ta obejmuje podium zdobyte podczas igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata
Linki zewnętrzne
- Zasoby związane ze sportem :
- (en) Olympedia
- (w) Referencje sportowe
- (en) Międzynarodowa Unia Biathlonu