NGC 4026

NGC 4026
Przykładowe zdjęcie artykułu NGC 4026
Galaktyka soczewkowa NGC 4026
Dane obserwacyjne
( Epoka J2000.0 )
Konstelacja Duży niedźwiedź
Rektascensja (α) 11 godz.  59 m  25,2 s
Deklinacja (δ) 50 ° 57 ′ 42 ″
Pozorna wielkość (V) 10,8
11,7 w paśmie B
Połysk powierzchni 12,87  mag / am 2
Pozorne wymiary (V) 5,2 ′ × 1,3 ′
przesunięcie ku czerwieni 0,003286 ± 0,000017
Kąt położenia 178 °

Lokalizacja w konstelacji: Ursa Major

(Zobacz sytuację w konstelacji: Wielki Wóz) Ursa Major IAU.svg
Astrometria
Prędkość radialna 985 ± 5  km / s
Dystans 13,8 ± 1,0  Mpc (∼45  milionów al )
Charakterystyka fizyczna
Rodzaj obiektu Galaktyka soczewkowa
Typ galaktyki S0
Wymiary 68 000 al
Odkrycie
Odkrywcy William Herschel
Przestarzały 12 kwietnia 1789
Oznaczenie (a) PGC 37760
UGC 6985
MCG 9-20-52
CGCG 269-29
Lista galaktyk soczewkowych

NGC 4026 jest galaktyką soczewkową w widoku bocznym, znajdującą się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy, oddalonej o około 45 milionów lat świetlnych . NGC 4026 została odkryta przez niemiecko - brytyjskiego astronoma Williama Herschela w 1789 roku .

NGC 4026 była używana przez Gérarda de Vaucouleurs jako galaktyka typu morfologicznego S0 0 sp w jego atlasie galaktyk.

Ponad trzydzieści pomiarów nie opartych na przesunięciu ku czerwieni ( przesunięciu ku czerwieni ) daje odległość 17,759 ± 2,922  Mpc (~ 57,9  milionów al ), która jest po prostu odległościami zewnętrznymi obliczonymi przy użyciu wartości przesunięcia. Ta galaktyka, podobnie jak wiele grup M101 i M109, jest stosunkowo blisko Grupy Lokalnej i prawie zawsze uzyskuje się mniejszą odległość na podstawie przesunięcia. Jest to niewątpliwie spowodowane niską grawitacją wywieraną przez grupę lokalną, która równoważy ekspansję Wszechświata, a tym samym sprawia, że prawo Hubble'a jest mniej przydatne.

Grupa M109 i M101

NGC 4026 jest częścią dużej grupy galaktyk z co najmniej 41 członkami, grupy M109 (NGC 3992). Wśród jego członków są galaktyki NGC 3726 , NGC 3782 , NGC 3870 , NGC 3877 , NGC 3893 , NGC 3896 , NGC 3917 , NGC 3922 , PGC 37217 (błędnie zidentyfikowane jako NGC 3924), NGC 3928 , NGC 3931 , NGC 3949 , NGC 3953 , M109 (NGC 3992), NGC 4010 , NGC 4085 , NGC 4088 , NGC 4100 , NGC 4102 , NGC 4142 , NGC 4157 , NGC 4217 i NGC 4220 .

Z drugiej strony, w artykule opublikowanym w 1998 roku, Abraham Mahtessian NGC 4026 jest częścią większej grupy, która ma ponad 80 galaktyk grupę M101 Kilka galaktyk listy Mahtessian występują również w innych grup opisanych przez AM Garcia , a mianowicie grupa NGC 3631 , grupa NGC 3898 , grupa NGC M109 (NGC3992), grupa NGC 4051 , grupa M106 (NGC 4258) i grupa NGC 5457 .

Kilka galaktyk z sześciu grup Garcii nie pojawia się na liście grup Mahtessian M101. Na listach dwóch autorów znajduje się ponad 120 różnych galaktyk. Ponieważ granica między gromadą galaktyk a grupą galaktyk nie jest jasno określona (mówimy o 100 galaktykach i mniej w przypadku grupy), możemy zakwalifikować grupę M101 jako gromadę galaktyczną zawierającą kilka grup galaktyk.

Grupy M101 i M109 są częścią masy Wielkiego Wozu , jednym z galaktycznych klastrów o supergromadzie Virgo .

Uwagi i odniesienia

  1. (i) "  NASA / IPAC pozagalaktyczne Database  " , rezultaty NGC 4026 (dostęp 20 kwietnia, 2020 ),
  2. "  danych z" Revised NGC i IC katalogowy Wolfgang Steinicke "na miejscu ProfWeb NGC 4000 do 4099  "
  3. Jasność powierzchni (S) jest obliczana z pozornej wielkości (m) i powierzchni galaktyki zgodnie z równaniem
  4. uzyskaną prędkość recesji galaktyki za pomocą równania v = z × c , gdzie z jest przesunięciem ku czerwieni ( przesunięciem ku czerwieni ), a c prędkością światła. Względną niepewnością prędkości hemibursztynianu v / v jest równa Z uwagi na wysoką dokładność C .
  5. Otrzymujemy odległość, która dzieli nas od galaktyki, korzystając z prawa Hubble'a  : v = H o d , gdzie H o to stała Hubble'a (70 ± 5 (km / s) / Mpc). Względną niepewnością Δ d / d przez odległość jest równa sumie względne niepewności prędkości i o H O .
  6. (w) „  NGC 4026 on HyperLeda  ” (dostęp 20 kwietnia 2020 )
  7. Średnicę galaktyki otrzymujemy jako iloczyn odległości między nami i kąta, wyrażonego w radianach , jej największego wymiaru.
  8. (w) „  Professor Seligman Site C.  ” (dostęp: 20 kwietnia 2020 r. )
  9. Atlas galaktyk Vaucouleurs na miejscu profesora Seligmana, NGC 4026
  10. (w) „  The Galaxy Morphology Website, NGC 4026  ” (dostęp 15 października 2020 )
  11. „  Twoje wyniki wyszukiwania NED  ” pod adresem ned.ipac.caltech.edu (dostęp: 20 kwietnia 2020 r. )
  12. A.M. Garcia , „  Ogólne badanie członkostwa w grupie. II - Określanie pobliskich grup  ”, Astronomy and Astrophysics Supplement Series , vol.  100 # 1,Lipiec 1993, s.  47-90 ( Bibcode  1993A i AS..100 ... 47G )
  13. Abraham Mahtessian , „  Grupy galaktyk. III. Niektóre cechy empiryczne  ”, Astrophysics , t.  41 # 3,Lipiec 1998, s.  308-321 ( DOI  10.1007 / BF03036100 , czytaj online , dostęp 21 września 2018 )

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne