Merystem wierzchołkowy korzenia

Merystemu wierzchołkowego korzenia (MAR) jest obszarem wzrostu z korzeni u roślin i jest źródłem wszystkich zróżnicowanych tkankach korzenia. Korzeń wierzchołkowy merystem także obszar, w którym sygnały środowiskowe, takie jak wagi ( geotropizm ) przeszkody ( tigmotropizm ), wilgotność gleby ( hydrotropizm są) odbierane . MAR nie tylko zapewnia wzrost korzeni, ale także pozwala zoptymalizować ich wzrost w zależności od zmienności warunków środowiskowych.

Trzy główne typy merystemów korzeniowych

Podstawowa MAR

Merystemy pierwotne zapewniają wzrost na długość i od nasady.

Cytoplazma ich komórek jest bogata w rybosomów i mitochondriów . Komórki te mają duże jądra, a ich wakuole są podzielone na wiele małych wakuoli. Pierwotne komórki MAR nie mają innych plastydów poza protoplastami.

Z pierwszorzędowego MAR pochodzi drugorzędowy MAR.

Wtórny MAR

MAR boczne wierzchołki

Kambium w roślinach dwuliściennych

Ewolucja MARI

Czworościenna komórka wierzchołkowa u paproci i mchów

WT zamknięte

W tego typu organizacji wierzchołkowej czapeczka, cylinder przewodzący, a także cylinder korowy wywodzą się z niezależnych i zindywidualizowanych podstaw komórkowych MAR. Naskórek ma takie samo pochodzenie jak czapeczka lub przewodzący cylinder

WT otwarte

W tego typu organizacji wierzchołkowej wszystkie regiony lub przynajmniej cylinder korowy i czapeczka pochodzą z pojedynczej grupy komórek w MAR.

Anatomia MAR i tworzenie tkanki korzeniowej

Anatomia merystemu korzeniowego

Wzrost korzenia z merystemu

Jeśli narysujemy równomiernie odległe linie tuszem indyjskim na rosnącym korzeniu, szybko zauważymy, że tylko znaki znajdujące się na końcu korzenia odbiegają od siebie; wzrost jest subterminalny, więc to na poziomie wierzchołka należy szukać miejsc odpowiedzialnych za rizogenezę (wzrost korzenia).

Wierzchołek korzenia ma kilka etapów, a także etap różnicowania komórek:

Cap : jest tuleja komórkowej w celu korzenia (pozycja końcowa), który ma na celu zabezpieczyć merystemu korzenia. Najbardziej zewnętrzne komórki tego kapelusza wydzielają obficie śluz przed złuszczaniem się / łuszczeniem w kontakcie z glebą na skutek uszkodzeń mechanicznych spowodowanych kontaktem rosnącego korzenia z cząstkami gleby. Kapelusz wymaga zatem trwałej regeneracji komórek, prowadzonej ze strefy konserwacji kapelusza, po stronie korzenia. Kapelusz posiada w swojej środkowej części zespół wydłużonych komórek tworzących kolumellę . Zawiera organelle zwane statolitami , umożliwiające postrzeganie grawitacji.
Centrum spoczynkowe : znajduje się tuż nad mankietem, jest to obszar, w którym prawie nie ma podziału komórek.
Merystemu korzenia : jest to etap podziału komórek, gdzie możemy obserwować bardzo począwszy od różnicowania tkanek. Znajduje się nad spokojnym centrum.
Powyżej strefy proliferacji komórek znajduje się strefa wzrostu i różnicowania komórek tkankowych . Obszar ten znajduje się poniżej obszaru piliferowego.
Obszar piliferowy : obszar, w którym znajdują się włośniki. Istnieją różne tkanki korzeniowe; ryzoderma, endoderma, percykl, łyko i ksylem.

Uwagi i referencje

Raven, Peter H. i Eichhorn, Susan E. , Biologia roślin , De Boeck,2014( ISBN 978-2-8041-8156-7 i 2-8041-8156-1 , OCLC 869739858 , czytaj online )