| Umrzyj nad Sekwaną | |
| Autor | Michel bussi |
|---|---|
| Kraj | Francja |
| Uprzejmy | kryminał |
| Redaktor | Wydania Falaises |
| Data wydania | 2008 |
| Numer stron | 400 |
| ISBN | 978-2848110707 |
Mourir sur Seine to powieść Michela Bussiego opublikowana w 2008 roku przez Éditions des Falaises .
Tytuł utworu został zapożyczony z piosenki Mourir sur scène autorstwa Dalidy .
W 1983 roku Muriel uczestniczyła w nurkowaniu swojego męża i córki Marine w Marais-Vernier w Zatoce Sekwany. Kiedy wychodzą z wody, Muriel nie żyje.
W 2008 roku podczas Armada de Rouen zginął młody meksykański żeglarz Carlos Jesus Aquileras Mungaray - alias Aquilero. Dochodzenie prowadzi komisarz Gustave Paturel i jego akolici. Aquilero ma wypalony tatuaż na ramieniu, który odpowiada stemplowaniu bydła Marais-Vernier. Dziennikarz Maline rani Daniela, handlarza, który zranił Pierre'a, pirata gawędziarza, zabójczym sztyletem Aquilero. Tłumaczy SMS-y, które Aquilero otrzymał po jego śmierci: wersety z „A Villequier” Hugo. W Villequier odkrywa, że wysyłanie SMS-ów to poszukiwanie skarbów. W księdze gości kościoła znajduje te same cztery zwierzęta, co na tatuażu Aquilero i datą w kaplicy. Tłumaczy je na wszystkie języki i znajduje nazwy statków w Armadzie, gdzie podobno są przyjaciele Aquilero. Paskah, marynarz jawajski, zostaje zabity na spotkaniu. Ma te same tatuaże. Siergiej, marynarz, zostaje zabity na swojej łodzi z tymi samymi tatuażami i zabity w tym samym czasie przez tego samego zabójcę. Maline dowiaduje się, że najsłynniejszy francuski pirat nazywał się Levasseur z wyspy Reunion, przodek oficera łączności Armady, który się z nim kochał. Blondynka, którą zauważyła w Villequier, zabija Pierre'a na jej oczach. Joe, paryski policjant, identyfikuje blondyna: Mortena. U Pierre'a Maline znajduje kryjówkę skarbu piratów z Sekwany. Joe mówi, że Morten jest zabójcą kaplicy i że przewoził Siergieja. Policja umieściła w Sekwanie 113 nurków z reklamami siłowymi, aby zwabić Mortena i zabić go. Widząc Marine, Maline odkrywa, że to nie był zabójca i zostaje porwana przez swojego ojca Serge'a. Gustave ustala, że Marine był w 113 i przeszukuje. Widzi z nią K7, Pierre i czterech martwych, rozumie błąd i ratuje Maline. Serge popełnia samobójstwo. Maline zostaje schwytana.
Powieść zdobyła nagrodę Regionalnego Komitetu Książki Dolnej Normandii (Nagroda Królowej Matyldy) w 2008 roku.