Sarkazm

Sarkazm (to starożytne greckie σαρκασμός / sarkasmos ) oznacza kpina ironię, to kpina zwrotny szyderstwo osoby lub sytuacji. Może być postrzegane jako forma kłującej lub wojowniczej ironii .

W przeciwieństwie do ironii , która polega na mówieniu czegoś przeciwnego do tego, co myślisz, przez zrozumienie, że myślisz przeciwnie do tego, co mówisz, sarkazm jest trudniejszy do wykrycia. Rzeczywiście, być sarkastycznym to mówić coś przeciwnego do tego, co myślisz, bez pokazywania, że ​​myślisz przeciwnie do tego, co mówisz.

Porównanie z humorem, czarnym humorem i cynizmem

Podczas gdy cynizm jest brawurą przeciwko wartościom, konwencjom i zasadom społeczeństwa, sarkazm jest bardziej reakcją na bardziej drażniącą i gorzką sytuację.

Zbliża się do czarnego humoru , ale jest bardziej dotkliwy tam, gdzie czarny humor częściej rozśmiesza ludzi. Sarkazm nie zawsze jest uważany za formę humoru. Claude Tapia, emerytowany profesor od psychologii społecznej na Uniwersytecie w Tours , „Pierwszym sposobem definiowania humor polega na przeciwstawiając go do sarkazmu, szydzić, aby kpina”, francuska namiętność „(M. sery), który zdradza tendencję do czcić siebie i nienawidzić innych (A. Demailly) ” .

Uwagi i odniesienia

1. Leksykograficzne i etymologiczne definicje „sarkazmu” ze skomputeryzowanego skarbca języka francuskiego na stronie internetowej National Center for Textual and Lexical Resources
2. Tapia Claude (2009) „  Humor i nauki humanistyczne.  », Le Journal des psychologues 6/2009 (nr 269), s. 20-20 URL: www.cairn.info/revue-le-journal-des-psychologues-2009-6-page-20.htm. DOI: 10.3917 / jdp.269.0020

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Cynizm
• Gelotophobia

Bibliografia

• Ball, DW (1965). Sarkazm jako stowarzyszenie: retoryka interakcji . Canadian Review of Sociology / Revue canadienne de sociologie, 2 (4), 190-198 ( http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1755-618X.1965.tb01337.x/full abstract]).
• Blanco, M. (red.). (2004). Historia lekceważąca: humor i sarkazm w fikcji historycznej (Hiszpania, Portugalia, Ameryka Łacińska). Uniwersytet Charles de Gaulle-Lille 3
• Eisenberg, A. (1994). PUNKT WIDZENIA: Praktyka sarkazmu . For Science, (200), 11-11.
• Galabov, A. (2013). Estetyka ironii i sarkazmu w publicznych przestrzeniach protestu . Mobilizacje obywatelskie w przestrzeni publicznej, 201.
• González-IbáñezR., MuresanS., WacholderN. () Rozpoznawanie sarkazmu na Twitterze: bliższe spojrzenie. W Proceedings of the 49th Annual Meeting of the Association for Computational Linguistics: Human Language Technologies: short papers-Volume 2 (HLT '11), Vol. 2. Stowarzyszenie Lingwistyki Obliczeniowej, Stroudsburg, PA, USA, 581-586 (2011)
• Karoui J, Gilles NA, Zitoune FB i Belguith LH () Język symboliczny w sieci społecznościowej: przypadek ironii i sarkazmu . PDF, 5 s
• Kreuz RJ, Caucci GM. (2007) Leksykalne wpływy na postrzeganie sarkazmu. Proceedings of the Workshop on Computational Approaches to Figurative Language , s. 1-4, Rochester, NY, Association for Computational Linguistics).
• Sarkazm i humor w filmie Dziecko Julesa Vallèsa . 1972. Rozprawa doktorska. Praca magisterska - McGill University.
• Miglos, D. (2004). Od sarkazmu do uległości lub dwóch masek konformizmu . Historia lekceważąca: humor i sarkazm w fikcji historycznej (Hiszpania, Portugalia, Ameryka Łacińska), 209.
• Richomme, M. (2014). Zrozumienie form ukrytego języka (sarkazm, idiomatyczna ekspresja, popyt pośredni) u młodych ludzi z ciężkimi urazami głowy (rozprawa doktorska).
• Tabacaru, S. (2014). Humorystyczne implikacje: multimodalne badanie sarkazmu w interakcji (z 2 amerykańskich serii: Dr. House and The Big Bang Theory ) (Praca obroniona 05-12-2014 na University of Lille 3, we współpracy z University Louvain Catholic ) ( podsumowanie )