Góra Rigaud | |||
Mount Rigaud | |||
Geografia | |||
---|---|---|---|
Wysokość | 221 m | ||
Masywny | tarcza Kanadyjska | ||
Informacje kontaktowe | 45 ° 27 ′ 18 ″ północ, 74 ° 17 ′ 39 ″ zachód | ||
Administracja | |||
Kraj | Kanada | ||
Województwo | Quebec | ||
Region | Monteregie | ||
Geologia | |||
Wiek | Kambryjski | ||
Geolokalizacja na mapie: Quebec
| |||
Góra Rigaud lub zamontować Rigaud , dawniej Góra Oscar, to wzgórze w regionalnej gminy powiatu z Vaudreuil-Soulanges w Quebec ( Kanada ), znajduje się w regionie administracyjnym Montérégie . Obejmuje część terytorium gmin Rigaud , Sainte-Marthe i Très-Saint-Rédempteur .
Nazwa podmiotu sformalizowanego w 1968 roku to Montagne de Rigaud . Nazwa wzgórza pochodzi od nazwiska seigneury w Rigaud , a sama w sobie pochodzi od nazwisk Pierre de Rigaud de Cavagnial i Pierre-François de Rigaud , którym przyznano seigneury w 1732 roku. Oscara, który po raz pierwszy był pocztą w 1862 roku.
Wzgórze nazywa się Mont Rigaud zgodnie z obecnym zwyczajem, o czym świadczą nazwy stosowane przez prowadzące tam zakłady, oficjalne dokumenty władz miejskich czy media.
Toponim Lac des Deux Montagnes pochodzi, zgodnie z jedną z dwóch hipotez, z pary utworzonej przez wzgórza Oka i górę Rigaud, położonych po obu stronach jeziora. Te dwa punkty orientacyjne dominują w krajobrazie jeziora, w pobliżu wyspy Montreal, do której przybyli pierwsi odkrywcy.
Góra Rigaud osiąga wysokość 221 m . Wzgórze jest owalne, rozciąga się na długości 10 km i obejmuje 47 km 2 .
Góra Rigaud znajduje się w geologicznej prowincji Grenville . Jest otoczone przez skały osadowe tych nizin St Lawrence . Podstawą prekambryjską góry Rigaud jest granitowy gnejs z Grenville. Jego otoczenie zbudowane jest z piaskowca z formacji wzgórz Covey (grupa poczdamska). Góra Rigaud jest pluton z sjenitu i granitu . Intruzja ma okrągły kształt i jest podzielona na trzy sekcje: granitowy rdzeń położony wokół sanktuarium Notre-Dame-de-Lourdes i punktu widokowego, wewnętrzny pierścień z sjenitu krzemianowo- skaleniowego po obu stronach. Chemin Saint-Georges i zewnętrzny pierścień syenitu krzemianowego na południowych bokach (chemin Saint-Henri w Sainte-Marthe) i wschodniej (chemin Saint-Georges Est).
Analiza petrologiczne sugeruje, że skała Rigaud pluton pochodzi z wtargnięciem na datowania wieku od około 564 Ma, które wystąpiły podczas rozłamu związanego z otwarciem oceanu Japetus i powstawania rowu. W Saint-Laurent - Outaouais. Starsze badania umieszczały ją raczej w okolicach -450 mln lat lub w okresie od górnego kambru do dolnego ordowiku . Skała góry Rigaud ma to samo pochodzenie co sjenit w Chatham-Grenville, 50 km od hotelu. Kilka włamań związanych ze szczelinami wskazuje na powszechną aktywność wulkaniczną w Quebecu w tamtym czasie. Góra Rigaud i stanowisko Chatham-Grenville to jedyne znane przypadki intruzji przesycenia krzemionki i sjenitu . Te dwa wzgórza mają niemal identyczny skład petrologiczny, mineralogiczny i geochemiczny. Wrzesień-Iles włamań są również nasycone krzemionki. Inne formacje związane z grabami St. Lawrence i Outaouais to między innymi w Baie-des-Moutons i Chicoutimi , nienasycone krzemionką.
Wysokie stężenia SiO 2obserwuje się w kolejności malejącej w rejonie sanktuarium i punktu widokowego, na flankach wschodnich i południowych, a następnie w pierścieniu wewnętrznym. Sektory, w których stężenie SiO 2silnie widać ich stężenie w tlenkach wapnia (CaO), tytanie (TiO 2), aluminium (Al 2 O 3) i żelazo (Fe 2 O 3). Pierwiastki toru, itru, niobu i cyrkonu są również bogate na górze Rigaud, podobnie jak metale ziem rzadkich. Skład chemiczny trzech sektorów na górze Rigaud jest typowy dla granitów typu A. Pochodzenie to frakcjonowanie macierzystej magmy bazaltowej konkurującej z asymilacją skorupy ziemskiej.
Góra Rigaud ma wiele kamieni rozsianych po lasach, które ją pokrywają. To morena denna : kawałki skały, które lodowiec wyrwał ze swojego dna, podłoże kanadyjskiej tarczy , kawałki, które zmniejszył i zaokrąglił, przewracając się, przenosząc je i gubiąc w tym basenie., Kilka tysięcy lat temu, pod koniec epoki lodowcowej Wisconsin .
Góra Rigaud nie ma cieku wodnego ani jeziora geologicznego. Spływ z góry jest podzielony na dorzecza rzeki Rigaud , która płynie w równinie na zachód od góry, i rzekę Raquette , która płynie meandrującym kursem na wschód. Lac de la Foulée du Cerf znajduje się na Mt.
Góra Rigaud jest prawie w całości zalesiona. Jest domem dla jednego z dwóch starych lasów w Vallée-du-Haut-Saint-Laurent . Las jest tam na ogół pośredni, z dojrzałymi obszarami na północnej flance. Góra jest zamieszkana przez gaje klonowe i bukowe.
Ponad 240 gatunków ptaków gniazdo lub pobytu tam, w tym rudy dzięcioła , Cerulean warbler , polny wróbla , rdzawoskrzydły , dzikich indyków , Cieciornik , sowa , sowy . Wymienionych jest tam ponad trzydzieści gatunków ssaków, w tym bielik , kojot , lis rudy , rybak . Swoje siedliska ma tu również około piętnastu gatunków gadów i płazów.
Skupienie gołych, zaokrąglonych kamieni w okolicy sanktuarium Notre-Dame-de-Lourdes, po zachodniej stronie góry, dało początek legendzie o gitarach z Rigaudu. To miejsce zwane polem liści , polem diabła lub polem ziemniaków jest przejawem gniewu Bożego na tych, którzy nie uczęszczają na niedzielną mszę.
Charles Wilson, członek gangu, który zaatakował 8 sierpnia 1963elektronicznej pociąg Glasgow-Londyn do wykorzystania łupem 2,6 mln funtów (równowartość 68 milionów dolarów dzisiaj), zostaje skazany na 30 lat więzienia. Ucieka12 sierpnia 1964Z Winson Zielonej więzieniu w Birmingham , w Anglii , w czasie krótszym niż trzy minuty. Dwa tygodnie po ucieczce przeszedł operację plastyczną w Paryżu . WListopad 1965Wilson odwiedza swoich przyjaciół Bruce'a Reynoldsa i Bustera Edwardsa w Mexico City . Następnie, wciąż w biegu, osiadł w rezydencji Mountain Ranches na górze Rigaud, gdzie duże posiadłości, zaciszne i otoczone drzewami, pozwoliły mu się ukryć. Wilson mieszka w Rigaud jako Ronald Alloway, pożyczony od kupca z Fulham. Zapisuje się do prywatnego klubu golfowego i bierze udział w zajęciach społecznych. Zostaje schwytanyStyczeń 1968Tommy Butler po wizycie swojego szwagra podczas świąt Bożego Narodzenia. Scotland Yard czekał trzy miesiące, aby go aresztować, mając nadzieję, że Wilson doprowadzi ich do Reynoldsa, ostatniego podejrzanego. Kilka osób z Rigaud podpisuje petycję, aby żona Wilsona i jej trzy córki mogły pozostać w rejonie Montrealu. Wilson został zwolniony w 1978 roku po odbyciu jednej trzeciej wyroku. Został znaleziony martwy, zabity w rozliczenie w Marbella , Hiszpania na24 kwietnia 1990. Jego morderstwo może być powiązane z oskarżeniem o handel narkotykami. Został pochowany na cmentarzu Streatham .
Kościół Sainte-Madeleine de Rigaud, dawny klasztor w tym samym mieście, a także kościół Très-Saint-Rédempteur zostałyby zbudowane z bloków brązowego granitu z tarasu Les Guérets na górze Rigaud.
Chociaż góra jest prawie w całości zalesiona, zajęcie tego terytorium jest dość ważne. Zamieszkiwane są sektory o rustykalnym wystroju.
Odbywają się tam liczne zajęcia rekreacyjne i na świeżym powietrzu, w tym ośrodek narciarski Mont Rigaud , kolarstwo górskie, a nawet ścieżki wśród drzew w Arbraska i w parku rozrywki Mont-Rigaud .
Trasy Escapade, które są oddzielone od ośrodka narciarskiego Mont-Rigaud, składają się z 27 km tras połączonych z 25 panelami interpretacyjnymi, miejscami odpoczynku i usługami. To jedyne oficjalne trasy na górze Rigaud, na których można uprawiać turystykę pieszą, bieganie, obserwowanie ptaków, biologię, chodzenie na rakietach śnieżnych, narciarstwo biegowe i jazdę konną. Zabrania się jazdy na rowerze, biwakowania, motocrossu, skuterów śnieżnych, żerowania i polowania.
Arbraska to park z 8 polami drzew i ponad 135 grami. Między innymi ma 34 tyrolki , z których niektóre mają ponad 200 m wysokości. Ta strona zawiera wyznaczone pole La Rafale , najbardziej ekstremalne pole zadrzewione w Quebecu. Park oferuje również rajdy GPS w lesie, coaching Tarzana oraz kursy nocne. Fani mogą również poćwiczyć paintball na stronie Warzone Paintball Rigaud .
W nocy widoczny jest oświetlony krzyż na szczycie góry. Sanktuarium Notre-Dame-de-Lourdes, miejsce pielgrzymek wzniesione przez duchownych Saint-Viateur z Bourget College 135 lat temu, znajduje się u podnóża góry Rigaud. Przyciąga rocznie 40 000 pielgrzymów. Dwa z trzech miejsc festiwalu kolorów Rigaud znajdują się na górze Rigaud, zarówno w sanktuarium, jak iw ośrodku narciarskim. Festiwal co roku odbywają się przez trzy dni na początku października, odbyła 35 000 odwiedzających w jego 15 -tego wydania w roku 2012. Korzyści ekonomiczne dla lokalnych przedsiębiorstw szacuje się na $ 2 mln euro.
Gaje klonowe w górach są wykorzystywane do celów komercyjnych, albo jako cukrownia i rustykalne zakwaterowanie, jak w górskiej cukrowni, lub do produkcji i sprzedaży syropu klonowego, jak w gaju klonowym Roy's. Niektóre wiejskie obiekty noclegowe znajdują się na górze Rigaud, np. Auberge des Gallant, znana ze swojej kuchni często zawierającej produkty z klonu, Auberge du Mont-Rigaud, a nawet domki, takie jak Villa Oracle, Point de Vue i Au versant de la Montagne. Ponadto kemping Plein Bois, położony na południowej flance, ma 414 stanowisk.
Regionalna gmina hrabstwa od Vaudreuil-Soulanges oraz gmin wpływających na górę Rigaud zawarli umowy o zakazie prawne w celu ochrony flory i fauny poprzez ograniczeń dotyczących użytkowania gruntów i dobrowolnego rozwoju. Gmina Rigaud stosuje różne przepisy dotyczące części góry na swoim terytorium. Postanowienia te zawierają podstawowe zasady zrównoważonego rozwoju . Obejmują one zastosowanie 35-metrowego nadbrzeżnego pasa ochronnego wzdłuż cieków wodnych, maksymalny limit wylesiania wynoszący 1000 m 2 na jeden grunt oraz wyznaczanie stref o małej gęstości zalesienia.
W 2012 r. Obszar 110,5 ha góry Rigaud w Sainte-Marthe został objęty ochroną w związku z nabyciem nieruchomości przez organizację Nature-Action Québec przy wsparciu finansowym różnych organizacji rządowych i regionalnych w części Vaudreuil- Zielony korytarz Soulanges. Green Corridor to inicjatywa mająca na celu ochronę i poprawę integralności zalesionej korony na południe od Lac des Deux Montagnes poprzez dobrowolne porozumienia dotyczące ochrony. Obszary wzgórza chronione w ramach tego nowego działania obejmują ekosystem leśny, czaplę, obszar ochrony jelenia bielika, tereny podmokłe, stanowiące schronienie dla różnych zagrożonych gatunków fauny i flory.