Momozono
| Momozono Tennō 桃園 天皇 | |
 Cesarz Momozono. | |
| Tytuł | |
|---|---|
| 116 th Cesarz Japonii | |
| 9 czerwca 1747 - 31 sierpnia 1762 ( 15 lat, 2 miesiące i 22 dni ) |
|
| Poprzednik | Sakuramachi |
| Następca | Go-Sakuramachi |
| Biografia | |
| Dynastia | Linia Yamato |
| Imię urodzenia | Toohito |
| Data urodzenia | 14 kwietnia 1741 |
| Data śmierci | 31 sierpnia 1762 (w wieku 21 lat) |
| Tata | Sakuramachi |
| Małżonka | Ichijō Tomiko |
| Dzieci | Go-Momozono |
 |
|
| Cesarze Japonii | |
Momozono (桃園 天皇, Momozono-tennō ), urodzony dnia14 kwietnia 1741 i martwe 31 sierpnia 1762Czy 116 th cesarz Japonii według tradycyjnego porządku sukcesji. Jego panowanie trwało od9 czerwca 1747 na jego śmierć.
Genealogia
Momozono jest najstarszym synem cesarza Sakuramachi . Przed wstąpieniem na tron nosi osobiste imię Toohito (遐 仁). Jego pierwszy tytuł to Yaho-no-miya (八 穂 宮), a następnie Sachi-no-miya (茶 地宮)
Jego matką była Sadako (定子), która zostanie Kaimei (開明 門 院).
- Żona cesarza Momozono:
- Ichijō Tomiko (一条 富 子)
- Synowie cesarza Momozono:
- 1 st syn: Hidehito (英仁親), który stał się cesarz Go-Momozono
- 2 nd syn: Fushimi-no-Miya Sadamochi (伏見宮貞行親王)
Biografia
Książę koronny w 1747 roku, został cesarzem w tym samym roku po abdykacji swojego ojca, cesarza Sakuramachi .
W 1758 roku , za jego panowania, wybuchł skandal związany ze sprawą Hōreki, kiedy wielu młodych szlachciców dworskich zostało ukaranych przez szogunat za obronę przywrócenia bezpośredniej władzy cesarskiej.
Zmarł w 1762 roku w wieku 21 lat.
Ery panowania Momozono-tennō
- Era Enkyō (延 享), 1744-1748
- Era Kan'en (寛 延), 1748-1751
- Hōreki (宝 暦), 1751-1764
Era Enkyō
Era Kan'en
- Era Kan'en gannen (寛 延 元年) lub Kan'en 1 ( 1748 ): Ambasadorowie z Korei i wysp Ryūkyū ( wyspy Lieou Khieou) przybyli do Japonii.
- Kan'en 2 ( 1748 ): w Edo była wielka powódź.
Era Hōreki
- Hōreki gannen ((宝 元年) lub Hōreki 1 ( 1751 ) era :
- Hōreki 2 ( 1752 ): przybycie ambasady z wysp Ryūkyū.
- Hōreki 2 ( 1752 ): świątynia mon Yeï san została zbudowana w Miyako.
- Hōreki 3 ( 1753 ): szogun rozdał pieniądze wszystkim swoim oficerom, którzy nie mieli więcej niż tysiąc kokusów dochodu.
- Hōreki 5 ( 1755 ): zbudowano portal świątyni Tó yeï san w Edo.
- Hōreki 7 ( 1757 ): Yin man-no miya udał się do Yoshino.
- Hōreki 10 ( 1760 ): Minamoto-no Tokugawa Ieharu został szogunem .
- Hōreki figurze 11, 7 ty dzień 11 -tego księżyca (02 grudnia 1761): Cesarz Momozono abdykował.
Uwagi i odniesienia
- Titsingh, I. (1834). Annals of the Emperors of Japan, s.418.
- Źródło: angielska Wikipedia
- Titsingh, s. 418.
- Titsingh, str. 418. [transliteracja 1834, przed-Hepburn]
- Titsingh, str. 419. [transliteracja 1834, przed-Hepburn]
- Titsingh, str. 419.
- Titsingh, str. 419. [konwersja Tsuchihashi: 2.12.1761 (środa) / 宝 暦 十 一年 十一月 七日]
Zobacz też
Bibliografia
- (en) Ponsonby-Fane, Richard AB (1956). Kioto: Stara stolica Japonii, 794-1869. Kioto: Stowarzyszenie Pamięci Ponsonby.
- (en) Pisk, Timon . (2006). Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan, 1779-1822. Londyn: RoutledgeCurzon. ( ISBN 0-7007-1720-X )
- (en) Titsingh , Isaac. (1820). Wspomnienia i anegdoty o panującej dynastii Dżogunów, władców Japonii, wraz z opisem festiwali i ceremonii obchodzonych w różnych porach roku na dworze tych książąt oraz załącznik zawierający szczegóły dotyczące poezji Japończyków, ich sposób podziału roku itp .; Książka ozdobiona grawerowanymi i kolorowymi płytami, zaczerpnięta z japońskich oryginałów przez M. Titsingha; opublikowane w Notes and Eclaircissemens przez M. Abel Rémusat . Paryż: Nepveu. - Tej rzadkiej książki nie można czytać online, ale Biblioteka Uniwersytetu Stanforda dokonała już jej digitalizacji 22 maja 2006 r.
- (en) Titsingh, Isaac. (1834). [Siyun-sai Rin-siyo / Hayashi Gahō (林 鵞 峰)), 1652]. Nipon o daï itsi prowadził ; lub Annals of the Emperors of Japan, tr. przez pana Isaaca Titsingha z pomocą kilku tłumaczy przy holenderskim kontuarze w Nangasaki; praca ponownie., zakończona i cor. na oryginale japońsko-chińskim, opatrzone notatkami i poprzedzone przeglądem mitologicznej historii Japonii, autorstwa MJ Klaprotha. Paryż: [Royal Asiatic Society] Oriental Translation Fund z Wielkiej Brytanii i Irlandii. - Dwie zdigitalizowane kopie tej rzadkiej książki są teraz dostępne w Internecie: (1) z University of Michigan Library, zdigitalizowane 30 stycznia 2007; oraz (2) z Biblioteki Uniwersytetu Stanforda, zeskanowane 23 czerwca 2006. Możesz je wyświetlić, klikając tutaj.