Modernizm (literatura hiszpańska)

W literaturze hiszpańskiej , modernizmu (w języku hiszpańskim , „  modernistyczny  ” ) oznacza ruch literacki, że opracowany w latach 1880 - 1920 , głównie w dziedzinie poezji, która charakteryzowała się twórczego buntu, skłonności narcystyczne i arystokratycznej, kosmopolityzm i głęboka estetyczna renowacja języka i metryk .

Główni pisarze hiszpańscy

• Tomás Morales Castellano
• Morales Castellano (Moya, 1884-Las Palmas de Gran Canaria, 1921)
• Álvarez de Cienfuegos (Martos, 1885-Puertollano, 1957)
• Ricardo Gil (Madryt, 1858-Madryt, 1908)
• Manuel Machado (Sewilla, 1874-Madryt, 1947)
• Eduardo Marquina (Barcelona, ​​1879-Nowy Jork, 1946)
• Manuel Reina Montilla (Puente Genil, 1856-1905)
• Salvador Rueda (Benaque, 1857-Málaga, 1933)
• Saulo Torón Navarro (Gran Canaria, 1885-idem, 1974)
• Alonso Quesada (Las Palmas de Gran Canaria, (1885-idem, 1925)
• Francisco Villaespesa (Alpujarra, 1877-Madryt, 1936)

Inni pisarze hiszpańskojęzyczni

• Félix Rubén García Sarmiento , lepiej znany jako Rubén Darío, poeta z Nikaragui (Metapa, 1967-1916 Léon )
• José Santos Chocano Peruwiański poeta (Lima, 1875 - Santiago de Chile, 1934).
• José Julián Martí Pérez , kubański poeta i polityk (Hawana, 1853 - Dos Ríos, 1895)

Bibliografia

• Ned J. Davison, The Concept of Modernism in Hispanic Criticism , Boulder, Pruett Press, 1966.
• Robert Jay Glickman, Fin del siglo: retrato de Hispanoamérica en la época modernista , Toronto, Canadian Academy of the Arts, 1999.
• Jorge Mañach, Martí: Apostle of Freedom , przekład z hiszpańskiego Coley Taylor, z przedmową Gabrieli Mistral, Nowy Jork, Devin-Adair, 1950.
• Iván A. Schulmanm, Manuel Pedro Gonzalez, Martí, Darío y el modernismo , Madrid, Editorial Gredos, 1969. ( Martí, Darío and Modernism