Mixtape to kompilacja piosenek - lub jakiś inny rodzaj ścieżki dźwiękowej - nagrane w konkretnym celu, przede wszystkim na taśmie audio . W latach osiemdziesiątych powszechne stało się synchronizowanie tempa utworów i stosowanie zasady przenikania dźwięku.
W mixtape'y pojawiły się w USA w handlu równoległego pod koniec 1960 roku . Sprzedawane na czarnym rynku i na stacjach benzynowych były w większości kompilacjami największych sukcesów handlowych roku. Te nagrania były sprzedawane głównie w miarę zbliżania się Świąt Bożego Narodzenia .
Wraz z nadejściem domowego nagrywania wysokiej jakości i cyfrowego zapisu, kompilacje na płytach kompaktowych iw formacie MP3 stopniowo wyparły tradycyjne analogowe kasety. Jednak termin mixtape , w którym taśma („taśma”) konkretnie odnosi się do użycia taśmy magnetycznej , pozostał w powszechnym użyciu. Dlatego w tym artykule termin ten nie powinien być rozumiany dosłownie i będzie używany do określania dowolnego typu kompilacji audio, niezależnie od używanego nośnika ( płyta kompaktowa , MP3 , MiniDisc itp.).
Mixtape jest zazwyczaj odzwierciedleniem muzycznych gustów kompilator. Może to być wybór niektórych z jego ulubionych piosenek, koncepcyjna mieszanka piosenek połączonych wspólnym tematem lub atmosferą, a nawet bardzo osobisty rozwój dostosowany do jego twórcy. Dlatego niektórzy fani mixtape'u uważają, że dobór i rygorystyczny porządek tytułów na tego rodzaju nośniku może skutkować artystyczną afirmacją bardziej kojarzącą się z globalnością twórczości artysty niż sumą prac wziętych indywidualnie - tak samo jak album Beatlesów można postrzegać jako coś więcej niż tylko serię singli .
W mixtape'y domowe stały się powszechne w 1980 roku . Chociaż kaseta audio opracowana przez Philipsa pojawiła się już w 1963 roku w Berlinie , jej jakość dźwięku nie była jeszcze na tyle dobra, aby uznać ją za zadowalający nośnik zapisu, przynajmniej dopóki postęp w jej rozwoju technicznym nie był realizowany. Nastąpi to wraz z pojawieniem się chromowanych i metalowych taśm . Przed pojawieniem się kasety audio tworzenie składanek muzycznych wymagało użycia bardzo drogiego i złożonego sprzętu, takiego jak tzw. Nagrywarki typu „ reel-to-reel ”, na których taśma przechodzi w całości od jednego do drugiego. , szpulę do innego odtwarzacza lub 8-ścieżkowego odtwarzacza , dwa systemy niezbyt nadające się do użytku domowego. Gdy kaseta audio zyskała na przenośności i popularności, problemy techniczne zmniejszyły się do tego stopnia, że wszystko, co było potrzebne do stworzenia mixtape'u , to podłączenie odtwarzacza kaset magnetofonowych do źródła dźwięku. Wstępnie nagrana muzyka, taka jak tuner radio lub platynowy winyl .
Ponieważ kaseta audio była pierwotnie tylko monofoniczna , ponieważ była przeznaczona do nagrań wokalnych, na przykład w dyktafonie biurowym, 8-ścieżkowa wkładka nadal była popularna w nagraniach muzycznych w latach sześćdziesiątych . Jednak ciągłe udoskonalenia techniczne sprawiły, że kaseta stała się głównym graczem w tym sektorze. Jego długoletnia obecność na rynku i najwyższej jakości domowe magnetofony służące amatorom ostatecznie sprawiły, że stał się dominującym formatem taśm do tego stopnia, że 8-ścieżkowe wkładki szybko zniknęły na początku lat 80 . Wzrost mixtape zjawiska była również znacznie przyspieszony przez rosnącą jakość i popularność radia samochodowe , oraz poprzez wprowadzenie do Sony Walkman w 1979 roku .
Należy odróżnić mixtape „prywatny”, generalnie przeznaczony dla konkretnego słuchacza lub przy okazji prywatnej imprezy towarzyskiej, od składanki „publicznej” zwanej „ taśmą imprezową ”, która składa się z nagrania wykonania płyty. jockey do dystrybucji komercyjnej wśród wielu osób. W latach 70. didżeje tacy jak Grandmaster Flash , Afrika Bambaataa i Soulsonic Force, Kool Herc and the Herculoids, DJ Breakout, Funky Four i DJ Hollywood często dystrybuowali nagrania swoich występów na kasetach audio, a także często sprzedawane nagrania spersonalizowane. po wygórowanych cenach, ze swojej strony przeznaczone dla wyjątkowych odbiorców. Artykuł z12 października 1974magazynu Billboard donosi, że „taśmy (lub mixtape'y ) były pierwotnie robione przez didżejów, aby służyć jako zapora, gdy nie mieli pod ręką odtwarzacza płyt.
Zespoły reprezentują indywidualną koncepcję programowania, rozmieszczenia i sekwencjonowania utworów każdego DJ-a (…). Muzyki można słuchać bez przerwy. Nagrania trwające od jednej do trzech godzin sprzedają się wszędzie za 30 do 75 dolarów , głównie w szpulach , ale coraz częściej na kasetach lub kasetach. ”. Właściciele klubów, podobnie jak DJ-e, często nagrywali takie kasety, aby je sprzedać.
W 1980 roku , mixtape'y stała się bardzo rozpoznawalna część nastolatków kultury . Jednak zwiększona dostępność nagrywarek audio z płytami kompaktowymi i odtwarzaczy MP3 w samochodzie i w domu spowodowała, że kaseta audio stopniowo wyszła z użycia jako medium do tworzenia domowych mixtape'ów . Punktem kulminacyjnym tradycyjnej kultury związanej z mixtape'em była z pewnością publikacja w 1995 roku powieści Nicka Hornby'ego zatytułowana High Fidelity i adaptowanej do kina w 2000 roku autorstwa Stephena Frearsa . Od tego czasu, mixtape'y zostały w dużej mierze zastąpione przez dźwiękowych kompilacjach CD i udostępnianych w formacie MP3 list odtwarzania , które są bardziej trwałe, mogą zawierać więcej utworów, i wymagają jedynie kilka minut przygotowań. Nagrania na kasecie audio z innego rodzaju źródła muszą być wykonywane w czasie rzeczywistym, z prędkością odsłuchu źródła. Najnowsze odtwarzacze nagrywające na rynku pozwoliły jednak przyspieszyć kopiowanie z kasety na kasetę o 2 lub 3 razy ze szkodą dla jakości.
Jeśli niektórzy entuzjaści mixtape'ów żałują zniknięcia kasety audio, inni przyznają, że wygoda nośnika CD rozszerzyła możliwości i łatwość dostępu do tego stylu tworzenia, na co wskazuje niedawny powrót na rynek mixtape'ów emitowanych przez znane kluby. Jeszcze inni są podekscytowani potencjałem płyty CD do tworzenia ciągłych, długotrwałych miksów i artystyczną swobodą, jaką daje format okładki.
Od 2000 roku strony internetowe ściśle zaangażowane w muzykę elektroniczną rozpowszechniają miksy w formacie cyfrowym. Zwykle składają się z występów na żywo od DJ-a , synchronizują utwory , a ich twórcy wykorzystują do zaprezentowania słuchaczom ich talentu. Kilka programów radiowych również specjalizuje się w nadawaniu sesji mikserskich , takich jak The Breezeblock i The Solid Steel Show w BBC Radio 1 .
Dodatkowo niektórzy DJ-e, tacy jak DJ Spooky, Grandmixer JulianG, DJ Z-Trip, DJ Shadow , The Avalanches , Moby czy nawet RJD2, odnieśli sukces w tworzeniu nowych piosenek łączących fragmenty już istniejących utworów, które niekoniecznie należą do tego samego gatunku muzycznego. . Rezultat, zwany remiksem , może być postrzegany jako ewolucja mixtape'u , ponieważ przywłaszcza sobie istniejące utwory, aby nadać im nowe znaczenie, poprzez ich nakładanie warstw, ale w bardziej zintegrowany sposób. Praktyka ta wywodzi się z użycia pętli muzycznych jako dźwięku tła dla części rytmicznej muzyki hip-hopowej . Raper La Fouine jest rekordzistą sprzedaży mixtape'ów we Francji, a jego mixtape Capitale du Crime Vol. 3, wyjście wlistopad 2011i sprzedano ponad 62 000 kopii.
Wiele rozprowadzane komercyjnie kompilacje wydaje się dzielić swoje główne cechy z mixtape'y . Podobnie jak wiele miksów wykonanych przez pojedyncze osoby, wiele pierwszych albumów w formacie pop 33t było zbiorem utworów, które odniosły sukces w tamtym czasie. Inspirowany wówczas bardzo popularną twórczością klubowych didżejów , dobrym przykładem jest wydany w Stanach Zjednoczonych w 1974 roku album Disco Par-rr-ty . Znajdują się na niej m.in. hity Jamesa Browna , Mandrilla i Barry'ego White'a . Należy jednak zaznaczyć, że skoro twórcy takich kompilacji pozostają nieznani publiczności, koncept nie pasuje do domowego mixtape'u , odzwierciedlającego muzyczne upodobania człowieka.
Podczas gdy wydawcy komercyjnych kompilacji zachowują dyskrecję co do wyborów, które doprowadziły ich do umieszczenia takiego lub takiego utworu w takim lub innym miejscu, kompilacja w stylu mixtape jest bezpośrednio związana z wpływami jej twórcy. Stąd kawiarnie Starbucks w Stanach Zjednoczonych oferują kompilacje na płytach zatytułowanych Artist's Choice , opracowanych przez takich artystów jak Johnny Cash , Tony Bennett czy Sheryl Crow . Podobnie sklep internetowy Apple , iTunes Store , oferuje wyselekcjonowane przez celebrytów listy odtwarzania, które są niczym innym jak składankami do pobrania.