Narodziny |
Sierpień 1899 Himeji |
---|---|
Śmierć |
30 stycznia 1969(w wieku 69 lat) Francja |
Pogrzeb | Le Plessis-Robinson |
Imię w języku ojczystym | 川 石 酒 造 之 助 |
Narodowość | język japoński |
Trening | Uniwersytet Waseda |
Czynność | Judoka |
Sport | Dżudo |
---|---|
Stopień | 10 dan ( d ) |
Mikinosuke Kawaishi (urodzony dnia13 sierpnia 1899do Himeji i zmarł dalej30 stycznia 1969w Francji ) jest Japoński judoka ( 10 th dan) pionier judo w Francji .
Urodzony w Himeji w sierpniu 1899 roku Mikinosuke Kawaishi studiował jiu-jitsu w szkole Dai Nippon Butokukai w Japonii .
W latach dwudziestych po ukończeniu treningu wyjechał z kraju, aby uczyć sztuk walki , najpierw w Stanach Zjednoczonych (zwłaszcza w San Diego i Nowym Jorku ), a od 1931 roku w Wielkiej Brytanii . Po przyjeździe uczył w Budokwai w Londynie pod kierunkiem Gunji Koizumiego. Następnie stworzył klub jiu-jitsu w Liverpoolu . Potem założył w Anglo-japoński klub w Londynie i wykładał na Uniwersytecie w Oxfordzie . To właśnie w tym czasie, że uzyskał 3 rd dan .
Przybył do Francji w październiku 1935 , Mikinosuke Kawaishi, który właśnie otrzymał jego 4 th dan , zaczyna nauczać judo , który zmagał się wcześniej wygrać pomimo kilku pobytów jej założyciela Jigoro Kano .
W lipcu 1936 roku Kawaishi stworzył Klub Francusko-Japoński , a 28 lipca powitał swojego pierwszego ucznia, Maurice'a Cottreau. Tam poprzez osobiste nauczanie zrodzi pasję do tego sportu, która zapuści korzenie i rozwinie się. Te pierwsze czarne pasy są Moshe Feldenkraisa , Maurice Cottreau, Jean de Herdt Henri Birnbaum, Paul Bonet-Maury , Jean Andrivet .
Mikinosuke Kawaishi zgromadzi wokół siebie pierwszych francuskich judoków i pomimo charakteru uważanego za zbyt autorytarnego, uda mu się, narzucając osobistą metodę, skodyfikowaną według nomenklatury uważanej za bardziej zgodną z duchem Zachodu, wykluć francuskie judo, nad którym sprawować będzie przez wiele lat niekwestionowaną władzę.
Kawaishi wykorzystuje system kolorowych pasów opracowany przez angielską judokę otaczającą Gunji Koizumi, z którym następnie powiązany jest program nauczania. Kolorowe pasy, odpowiadające stopniom pośrednim między początkującym a czarnym pasem, nie istniały w japońskim judo. Krajowy i międzynarodowy sukces metody Kawaishi, owoc wspólnej pracy japońskiego eksperta i Moshe Feldenkraisa , jest przyczyną powszechnego przyjęcia tego typowo zachodniego systemu.
Pod koniec 1937 roku Klub Francusko-Japoński zamknął swoje podwoje i dołączył do Jiu-Jitsu Club de France , mieszczącego się przy 82 rue Beaubourg. Założony rok wcześniej przez Moshe Feldenkraisa ( Jigorō Kanō przyjął honorowe przewodnictwo), klub ten jest emanacją sekcji judo-jiu-jitsu Specjalnej Szkoły Robót Publicznych miasta Paryża, zainicjowanej przez Feldenkraisa około 1929 roku . W ten sposób Kawaishi zapewnia techniczne kierownictwo JJCF, które staje się pierwszą stałą strukturą francuskiego judo.
W 1938 roku , Mikinosuke Kawaishi odbiera Jigoro Kano 5 th dan .
W następnym roku 20 kwietnia 1939Mistrz Kawaishi z kolei przekazuje pierwszy czarny pas w judo jednemu ze swoich francuskich uczniów Maurice'owi Cottreau, który nie będzie mógł ukończyć szkolenia z powodu zbliżającego się konfliktu w 1939 roku i to Jean de Herdt otrzyma nagrodę przyznany pierwszy czarny pas12 czerwca 1940. "
W czasie wojny kontynuował swoją pionierską pracę, aż do przystąpienia Japonii do wojny , co zmusiło go do powrotu do kraju.
W tym samym czasie założył przyszłe College of Black Belts, które zostało sformalizowane9 listopada 1947pod przewodnictwem Jana Herdt i których 1 st przewodniczący będzie John Andrivet .
Pierwsze francuskie mistrzostwa judo miało miejsce w przypadku jego nieobecności, w Salle Wagram , w Paryżu , na31 maja 1943. Organizowane są pod kierownictwem nowej sekcji judo-jitsu francuskiej federacji zapaśniczej utworzonej wKwiecień 1942w następstwie zastosowania nowych tekstów regulujących uprawianie sportu we Francji (Karta Sportu). 1 st francuski mistrz „Wszystkie kategorie” będzie Jean de Herdt .
Przed końcem wojny otwarto kluby w Paryżu i na przedmieściach, takie jak Club St Honoré z Londynem, Opéra z Lamotte, Cercle Sportif z André Mercierem i Jeanem Andrivetem , St Martin z Peltierem , JC Nanterre z de Herdt.
Po powrocie do Francji w 1948 roku Mikinosuke Kawaishi z pomocą Shozo Awazu wznowi nauczanie swojej metody. To jego asystent Jean Gailhat napisze i zilustruje kilka książek o metodzie Kawaishi z lat pięćdziesiątych .
Kawaishi, dzięki swojej modernistycznej wizji, przekształcił japońskie judo w praktykę dostępną dla ludzi Zachodu. Jako prawdziwy przedsiębiorca zorganizował nauczanie judo na zasadach komercyjnych i zawodowych, które nadały francuskiemu judo spójność i jakość, czasami krytykowaną, ale zawsze zazdroszczoną.
Mikinosuke Kawaishi zmarł dalej 30 stycznia 1969. Został pochowany na cmentarzu Plessis-Robinson .