Michele Cammarano

Michele Cammarano Obraz w Infobox. Autoportret Biografia
Narodziny 23 lutego 1835
Neapol
Śmierć 21 września 1920(w wieku 85 lat)
Neapol
Narodowość Włoski (17 marca 1861 -21 września 1920)
Trening Akademia Sztuk Pięknych w Neapolu
Czynność Malarz

Michele Cammarano (urodzona w Neapolu dnia25 lutego 1835 i zmarł w tym samym mieście dnia 15 września 1920 r) to włoski malarz, który jest najbardziej znany ze swoich scen batalistycznych.

Biografia

Michele Cammarano pochodzi z artystycznej rodziny. Jego dziadek Giuseppe jest malarzem i jego ojciec Salvadore  libretta  od Giuseppe Verdiego . W 1853 r. Zapisał się do Accademia di belle arti di Napoli. Następnie uczył się u Gabriele Smargiassiego , Giuseppe Mancinellego i braci Palizzi ( Filippo i Giuseppe ), malarzy stylu przyrodniczego  . Pierwszą wystawę miał w 1855 roku w „Real Museo Borbonico”.

W 1860 r. Zafascynowany Giuseppe Garibaldim  zaciągnął się do Guardia Nazionale, aby pomóc wyeliminować  brigantaggio ; ważny krok w zjednoczeniu Włoch . Jego doświadczenia miały decydujący wpływ na jego karierę artystyczną. Krótki pobyt we Florencji po służbie doprowadził go do kontaktu z Macchiaioli . W 1863 roku jeden z jego obrazów został zakupiony przez króla Wiktora Emanuela II .

W 1865 r. Przeniósł się do Rzymu, a następnie w 1867 r. Do Wenecji. W 1870 roku jego podziw dla Gustave'a Courbeta zaprowadził go do Paryża i odkrył dzieła Théodore'a Géricaulta .

W 1888 roku rząd włoski zamówił u niego monumentalne płótno przedstawiające bitwę pod Dogali (1887). Udał się do Massaoua, aby zbadać miejsce bitwy i pozostał tam przez prawie pięć lat, aby ukończyć malowanie. Tam też tworzył pejzaże i portrety miejscowej ludności.

W 1900 roku został powołany na następcę swojego byłego profesora Filippo Palizziego, profesora Instytutu Neapolitańskiego. Potem jego produktywność spada; chociaż odbył kilka podróży na Sycylię, aby malować krajobrazy. Na jego cześć nazwano ulicę w Neapolu.

Wybór obrazów

Bibliografia

  1. Biografia z Treccani Encyclopedia .
  2. Krótka biografia w Galleria Recta.
  3. Krótka biografia @ Libero.

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne