Maxime Blocq-Mascart
Maxime Blocq-Mascart| Narodziny |
17 listopada 1894 Paris 8 th |
|---|---|
| Śmierć |
14 lipca 1965 Święty Cloud |
| Narodowość | Francuski |
| Nagrody |
Wielki Oficer Legii Honorowej Croix de Guerre 1939-1945 Medal Krzyża Oporu Ochotniczych Kombatantów Ruchu Oporu |
Maxime Blocq-Mascart , urodzony dnia17 listopada 1894w Paryżu 8 th i zmarł14 lipca 1965w Saint-Cloud jest szczególnie znany ze swojej roli we francuskim ruchu oporu wewnętrznego , gdzie był jednym z przywódców Organizacji Cywilno-Wojskowej (OCM) i jednym z pięciu członków biura Narodowej Rady Ruchu Oporu .
Biografia
Pierwsza wojna światowa
Maxime Blocq-Mascart urodził się dnia 17 listopada 1894w Paryżu. Osierocony w bardzo młodym wieku, został adoptowany przez swojego wuja, oficera marynarki. Włączony do wojska dnia2 września 1914Został przydzielony do 10 th Engineer Regiment i przeniesiono do 13 -go pułku artylerii18 marca 1915w randze marszałka domu. Plik1 st czerwiec 1916Przechodzi on 27 e smok pułk przed oddzielić od8 marca 1917do 1 st grupy lotniczej w Dijon. Opatentowany pilot wojskowy ze szkoły Avord wSierpień 1917, został oddelegowany do eskadry 231. Zdemobilizowany dalej 12 września 1919Maxime Blocq-Mascart przeszedł na emeryturę do Paryża przy rue de Lille 55 i studiował w Wolnej Szkole Nauk Politycznych.
Między dwiema wojnami
Po kilku stażach w bankach i zakładach przemysłowych został ekspertem w Izbie Handlowej Paryża, a następnie przejął zarządzanie Wydziałem Studiów Ekonomicznych grupy przemysłowej przy avenue George-V 55 w Paryżu. W 1925 r. Wstąpił do Konfederacji Pracowników Intelektualnych (CTI), której był wiceprezydentem w 1939 r. W przededniu wojny był sekretarzem generalnym przeglądu Europe nouvelle.
Druga wojna światowa
Wojna 1940Plik 30 października 1939 r, został przydzielony do specjalnych chemikaliów w Mareil-sur-Mauldre (Seine-et-Oise), a następnie został zdemobilizowany na 14 sierpnia 1940 w Clermont-Ferrand, dokąd doprowadził go exodus.
OdpornośćWracam do Paryża 12 sierpnia 1940, wraz z przyjaciółmi z CTI, w tym profesorem Sainte-Lagüe, utworzył pierwsze jądro oporu. To pierwsze jądro łączy się zGrudzień 1940z ruchem klas średnich, którego siedziba znajduje się przy rue Logelbach 5, kierowanym w szczególności przez Jacquesa Arthuysa, który osobiście kontaktował się z pułkownikiem Heurtaux. To ugrupowanie dało początek Organizacji Cywilno-Wojskowej (CMO) wiosną 1941 roku.
Blocq-Mascart, znany jako „Maxime”, „Baudin” lub nawet „Féry”, przejmuje kierownictwo biura cywilnego sztabu generalnego CMO. Członek komitetu wykonawczego CMO Maxime Blocq-Mascart chce nadać ruchowi program polityczny i bierze udział w opracowywaniu projektu reformy konstytucyjnej i administracyjnej na rzecz reżimu prezydenckiego. Publikuje kilka artykułów i felietonów w Les Cahiers de l'OCM. W 1941 r. Nawiązał kontakt z Jeanem Cavaillèsem (Liberation-Nord) oraz z podziemną Partią Komunistyczną. W kwietniu-Maj 1942dołączył do sieci Centurie, którą pułkownik Remy właśnie utworzył z OCM.
Plik 26 marca 1943, brał udział w pierwszym posiedzeniu Komitetu Koordynacyjnego Strefy Północnej. W maju odmówił zasiadania w Narodowej Radzie Ruchu Oporu (CNR), by zaznaczyć niechęć CMO do obecności w niej partii politycznych. Plik28 sierpnia 1943Blocq-Mascart ucieka przed gestapo i schodzi do podziemia. Wiceprezes CMO do aresztowania Touny'ego w rLuty 1944, przyjmuje kierunek od tej daty do wyzwolenia. W szczególności będzie odpowiadał za sprawy administracyjne i socjalne oraz akta więźniów i deportowanych.
Do końca 1943 r. Nadal krytykował organizacje stworzone przez Jeana Moulina. Brał jednak udział w spotkaniach Narodowej Rady Oporu (CNR), gdzie zastąpił Jacques-Henri Simona i został jej wiceprzewodniczącym naCzerwiec 1944. Członek stałego biura CNR, w którym reprezentuje trzy główne ruchy Strefy Północnej (OCM, CDLL i CDLR), jest jednym z zwolenników rozejmu podczas powstania paryskiego.
Powojenny
Delegowany przez CNR na Tymczasowe Zgromadzenie Konsultacyjne , Maxime Blocq-Mascart jest jednym z założycieli Parisien Libéré, którym kierował do 1947 roku i który pojawia się jako nieoficjalny organ CMO. Następnie opublikował Chroniques de la Résistance, a następnie opracował studia nad nową rewolucją francuską przez grupy OCM Paris, Editions Corrêa, 1945.
Po wyzwoleniu pełnił ważne funkcje w honorowych ławach przysięgłych i komisjach uznających ruch oporu. Maxime Blocq-Mascart, prezes Narodowej Federacji Centrów Pomocy dla internowanych i deportowanych politycznych, a następnie Entraide Française, aktywnie opiekuje się rodzinami deportowanych. Jest także współzałożycielem Narodowej Konfederacji Ochotniczych Bojowników Ruchu Oporu. Członek konstytucyjnej komisji doradczej w 1958 r., Radny stanu do 1962 r.
Dekoracje
| Faborek | Dekoracja |
|---|---|
_-_ribbon_bar.png){kind=small}
|
Croix de guerre 1939-1945 , z Palmą |
|
Medal Ruchu Oporu |
|
Wielki Oficer Legii Honorowej |
|
Krzyż Kombatanta Ochotniczego Ruchu Oporu |
Powiązany artykuł
Bibliografia
- Departmental Archives of Paris online , akt urodzenia nr 8e / 1672/1894, z marginalną wzmianką o zgonie
- Guillaume Piketty, artykuł Maxime Blocq-Mascart, w Historical Dictionary of the Resistance , w reżyserii François Marcot, Robert Laffont, 2006, s. 366-367