| Narodziny |
13 czerwca 1866 Iași |
|---|---|
| Śmierć | 11 stycznia 1923 (w wieku 56 lat) |
| Narodowość | austriacki |
| Trening | Uniwersytet Wiedeński |
| Czynność | Lekarz |
Max Kahane (1866-1923) był austriackim lekarzem , przyjacielem Zygmunta Freuda z dzieciństwa, wówczas obrońcy psychoanalizy . Był jednym z krewnych Freuda i od 1902 r. Brał udział w Środowym Towarzystwie Psychologicznym , w szczególności z Alfredem Adlerem, Rudolfem Reitlerem i Wilhelmem Steklem .
Uczęszczał na wykłady Freuda w latach 1895-1896, następnie został członkiem Wiedeńskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego od 1902 do 1907. Był wówczas dyrektorem Instytutu Leczenia Psychiatrycznego w Wiedniu . Kahane przetłumaczył drugą część wykładów Jeana Charcota na język niemiecki , kontynuując w ten sposób tekst Freuda. Max Kahane popełnił samobójstwo w 1923 roku.
Kahane pracował w wiedeńskim szpitalu ogólnym i prowadził Instytut Fizycznych Metod Leczenia. Nad gruźlicą u dzieci pracował od 1892 r. W swojej książce Therapie der Nervenkrankheiten ( Terapia zaburzeń nerwowych ) wydanej w 1912 r. Dokonał przeglądu istniejących technik terapii , ale nigdy nie wspomniał o Freudzie, psychoanalizie.
W rzeczywistości Kahane bez wątpienia kłócił się przed 1912 r. Z Freudem na temat przewagi seksualności w wyjaśnianiu odchyleń. Kahane rzeczywiście uważał seksualność za „szkodliwą dla kultury”, ponieważ dodaje:
„Jedynie praca, wstrzemięźliwość i prawość stanowią podstawę zdrowego materialnego, intelektualnego i etycznego rozwoju, podczas gdy dominacja seksualności, walka z małżeństwem i prokreacją oraz dominujący wzrost pierwiastka seksualnego w literaturze i sztuce zdecydowanie należy postrzegać jako symptomy spadku. "