| Narodziny |
29 grudnia 1936 Paryż |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Poeta |
| Różnica | Nagroda im. Antonina-Artauda |
|---|
Max Alhau , urodzony dnia29 grudnia 1936w Paryżu jest francuskim poetą .
Max Alhau był profesorem współczesnej literatury i kierownikiem projektów poezji na Uniwersytecie Paris-Nanterre . ..
W 1960 roku spotkał poetę Louisa Guillaume'a, który zachęcił go do pisania, przeczytał swoje pierwsze wiersze i w 1961 roku rozpoczął swój zbiór: „ Sur des rives abruptes ”. Następnie odkrycie poezji Alaina Borne'a, któremu poświęcił pracę magisterską na Dyplom Studiów Wyższych (1967), kieruje go w stronę koncepcji tragizmu naznaczonego strachem przed śmiercią. Odkrycie Alp i ich krajobrazów zajmie jego pisanie, aby uczcić wspaniałą przyrodę i jedność między człowiekiem a światem. Jeśli śmierć jest nadal obecna, jest postrzegana jako rodzaj fuzji z kosmosem. To nie dalekie podróże zakłócą jego wewnętrzny krajobraz: pozostaje wierny górom, tym miejscom, które stanowią spokojną przystań. Jego poezja dyskretnego liryzmu jest nie mniej ludzka. Wygnawszy „ja” ze swojego pisania, przemawia w imieniu wszystkich, w których się rozpoznaje. Jego poezję naznacza także odcisk czasu, powrót do nigdy nie zapomnianej przeszłości i upodobanie do nieskończoności. Oto cechy jego najnowszych kolekcji: Proximity des lointains (l'Arbre à parole, 2006), D'asile en exil (Voix d'amore, 2007), Du bleu dans la mémoire (Voix d'amore, 2010).
Bierze udział w wielu przeglądach poezji i współtworzy tłumaczenia poetów hiszpańskich i południowoamerykańskich ( Porfirio Mamani-Macedo , Mario Campaña itp.)
Jest członkiem Mallarmé Academy .
Jego zbiór opowiadań La ville en crue zdobył Grand Prix SGDL de la Nouvelle w 1992 roku . W 1996 roku otrzymał nagrodę Antonina-Artauda za zbiór poezji Sous le sceau du silence, aw 2007 roku nagrodę Charlesa Vildrac od SGDL za zbiór Proximité des lointains (L'Arbre à paroles).