| Poseł do Parlamentu Europejskiego z ramienia Eure-et-Loir | |
|---|---|
| 02 stycznia 1956 -6 grudnia 1958 |
| Narodziny |
15 października 1924 La Ferté-Villeneuil |
|---|---|
| Śmierć |
19 maja 2017 r(w wieku 92 lat) Houdan |
| Imię w języku ojczystym | Maurice Marceau Perche |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Polityk , nauczyciel |
| Partia polityczna | Francuska Partia Komunistyczna |
|---|
Maurice Marceau Perche , urodzony dnia15 października 1924w La Ferté-Villeneuil ( Eure-et-Loir ) i zmarł dnia19 maja 2017 rw Houdan ( Yvelines ), jest politykiem francuskim .
Pochodzący z rodziny rolniczej (jego ojciec był omłotą), Maurice Perche brał udział w działaniach ruchu oporu z dość daleka , ale na tyle, by zostać aresztowanym i uwięzionym wMaj 1944. W 1945 r. Nauczyciel wstąpił do SNI i walczył z nim , a od 1947 r. Poświęcił się głównie działalności politycznej w partii komunistycznej .
Zwolennik nowych metod wychowawczych , ale nie przesadnie, był jednak na początku kariery obiektem wrogości niektórych rodziców uczniów.
Zawodu nauczyciela pozostał jednak wierny do 1969 r., Z dwuletnią przerwą, w trakcie sprawowania mandatu poselskiego.
Sekretarz sekcji komunistycznej Châteaudun w 1953 r., Członek urzędu federalnego w tym samym roku, został mianowany szefem listy PCF i wybrany zastępcą w 1956 r., Tuż przed objęciem funkcji sekretarza komunistycznej federacji Eure-et-Loir.
Pokonany zmianą systemu głosowania w 1958 r., Był wówczas kandydatem we wszystkich wyborach parlamentarnych do 1973 r., Nie powracając do Zgromadzenia Narodowego.
Zaangażowany był głównie w strukturach PCF: był członkiem komitetu centralnego od 1959 do 1964 roku. Przez wiele lat jego działanie utożsamiano z działaniami miesięcznika L'École and la Nation , którą prowadził. kieruje od 1956 r. W odróżnieniu od innych czasopism związanych z partią, które są również zainteresowane kwestiami edukacyjnymi, takich jak La Pensée , L'École et la Nation, są pomyślane jako mające dotrzeć do szerokiego grona odbiorców: związkowych działaczy edukacyjnych, nauczycieli, ale także rodziców uczniów, z wydzieloną dla nich sekcją.
Często reprezentuje również partię komunistyczną na spotkaniach inicjowanych przez CNAL , zwłaszcza po ogłoszeniu ustawy Debré .
Główny kandydat w wyborach samorządowych w Châteaudun w 1977 r. Zapłacił cenę za mieszany system głosowania, który umieścił lewicową listę związkową na czele, ale nie pozwolił mu zostać wybrany do rady miejskiej.
To będzie jego ostatnia walka wyborcza.
Po zwycięstwie lewicy w 1981 r. Został szefem sztabu komunistycznego ministra szkolenia zawodowego Marcela Rigouta .
Krytyczny dla linii kierownictwa partii, stopniowo jest odsuwany od jej działań. W ten sposób pozostawał w zarządzie L'École et la Nation , ale bez najmniejszego wpływu na swoją działalność od 1984 r., Zanim sam przegląd został zredukowany do prostej wstawki do Rewolucji , począwszy od 1989 r., A następnie zniknął po dwóch latach później.
W 1991 r. Był jednym z sygnatariuszy manifestu „refounders” PCF, zanim opuścił partię w następnym roku.
Od tego czasu nie prowadzi już żadnej większej działalności politycznej.