Mattéo Brondy

Mattéo Brondy
Narodziny 9 kwietnia 1866 r.
Paryż 16th
Śmierć 1944
Meknes
Imię urodzenia Alphonse Clément André Brondy
Narodowość Francuski
Czynność malarz , projektant , weterynarz
Trening Alfort National Veterinary
School Saumur Cavalry School
Julian Academy
Różnica Kawaler Legii Honorowej

Alfonso André Clément Brondy mówi Matteo Brondy , urodzony w Paryżu 16 th9 kwietnia 1866 r. Zmarł w 1944 roku w Meknes , jest artystą malarzem , rysownikiem i weterynarzem francuskim .

Biografia

Mattéo Brondy był uczniem Państwowej Szkoły Weterynaryjnej w Alfort w 1889 roku. W tym samym roku odbył staż w Szkole Kawalerii w Saumur . Brondy został oddelegowany jako asystent weterynaryjny w 1891 w Mascara i Tiaret w Algierii, aw 1893 w artylerii morskiej dla kampanii Dahomey . Wrócił do Francji w 1894, aby wstąpić do Académie Julian w Paryżu, gdzie był uczniem Tony'ego Roberta-Fleury'ego i Julesa Lefebvre'a . Następnie został przyjęty do pracowni Adolphe'a Déchenauda . Jego pierwsze prace, wystawiane od 1909 r. w Salon des Indépendants i Salon des Artistes Français , spotkały się z sukcesem (badania zwierząt, pejzaże Włoch, Portugalii, Hiszpanii).

Brondy przybył do Maroka około 1915 roku ponownie jako wojskowy weterynarz. Brał udział w wyprawach zbrojnych w Atlasu Średniego i Haute Moulouya, w północno-wschodniej części Maroka. Przywiózł ze sobą szkice i akwarele wykonane podczas postojów (Ludwik, 1930). W 1918 Brondy przeniósł się do Meknes jako miejski weterynarz. Berberyjskie zaplecze miasta oferowało również zróżnicowane krajobrazy: równiny, góry i źródła. Wszystko oświetlone tym afro-śródziemnomorskim światłem, które wielu artystów próbowało uchwycić (Louis, 1930).

Brondy założył wraz z innymi francuskimi artystami mieszkającymi w Maroku towarzystwo artystyczne o nazwie Stowarzyszenie Francuskich Malarzy i Rzeźbiarzy Maroka. W konkursie bierze udział dwunastu artystów: Jean Baldoui , Jean Hainaut, Raphaël Pinatel, Paul Lafond, Édouard Brindeau de Jarny, Marcel Vicaire, André Lenoir, Edmond Pauty, Albert Laprade , Gabriel Rousseau, Blanche Berbudeau-Laurent i Mattéo Brondy. Ten weterynarz i artysta był bardzo powściągliwy i unikał publicznego rysowania bez zgody sąsiadów. Spędził dni pracując w słynnych stadninach koni w Meknes. Malował akwarele w pobliżu targu Bab-el-Chémis lub Bab-Berdaïne. Uważnie notował architekturę zabytków. Brondy był prezesem biura turystycznego miasta Meknes, a zatem wielkim promotorem jego promocji turystycznej. Wyprodukował również wiele wspaniałych plakatów o doskonałej jakości graficznej, m.in.: Aissaouas , targi rolnicze w Meknes czy idrisside miasto Zerhoun, które można podziwiać w muzeum Abderrahmana Slaoui w Casablance. Plakaty te nie zostały zapomniane i nadal są publikowane w formie pocztówek i wykorzystywane jako ilustracje do książek (Péroncel-Hugoz, 2015). W latach 30. Brondy gościł w Meknes, w rezydencji artystycznej, innego malarza koni, Gastona Mantela .

Pracuje

Brondy był oczarowany miastem Meknes  ; udało mu się wysublimować w kolorze jego mury, kazby, bramy, minarety i stadniny koni. Berberyjskie zaplecze miasta oferowało również zróżnicowane krajobrazy: równiny, góry i źródła. Jego wykształcenie weterynaryjne, znajomość anatomii i zachowania zwierząt pozwoliły mu rysować konie z wyjątkowym wyczuciem szczegółów. Jego akwarele fantazji są liczne.

Wśród jego prac Okładki publikacji

Wystawy

Krytyczny odbiór

Honorowe tytuły i wyróżnienia

Źródła i bibliografia

Uwagi i referencje

  1. Paryż Archives, akt urodzenia nr 287 sporządzony na 04.11.1866 na 16 th widoku arrondissement 19/31
  2. Maurice Arama , Trasy marokańskie: widoki malarzy , t.  1, Jaguar,1991, 192  pkt. ( ISBN  2-86950-173-0 )
  3. Jamal Hossaini-Hilali , Weterynarze w Maroku zgodnie z francuskim protektoratem , vol.  1, wydanie Adrar,2015, 192  pkt. ( ISBN  978-9954-555-66-8 , czytaj online ) , s.  151-152
  4. Gerald Schurr, Małej mistrzów malarstwa, wartości jutra , Les Éditions de l'Amatorzy, tom 6, strona 48.
  5. Gérald Schurr, Le guidargus de la peinture , Les Éditions de l'Amateur, 1993, s. 199.
  6. Théliol M., „  Stowarzyszenie malarzy i rzeźbiarzy Maroka (1922-1933).  " Północ śródziemnomorskie Rives , n os  32-33,2009, s.  237-249 ( czytaj online )
  7. Baza Leonore
  8. „  Meknes Fair – Page 2  ” , na www.cemaroc.com (dostęp 11 sierpnia 2020 r . ) .

Linki zewnętrzne