| Narodziny |
10 listopada 1958 w Rzymie ( Włochy ) |
|---|---|
| Ojczyźnie | Włochy |
| Śmierć |
10 marca 2001 w Londynie ( Wielka Brytania ) |
| Gatunek muzyczny | Włoska piosenka , zaangażowana piosenka , muzyka popularna , alternatywa prawo muzyka |
| aktywne lata | 1978 - 2001 |
Massimo Morsello (urodzony dnia10 listopada 1958w Rzymie i zmarł dalej10 marca 2001w Londynie ) jest członkiem neofaszystowskiej grupy zbrojnej Nuclei Armati rivoluzionari oraz piosenkarzem , autorem tekstów , muzykiem i piosenkarzem , współzałożycielem partii Forza Nuova .
Skazany na 9 lat i 11 miesięcy za domniemane przestępstwa związane z terroryzmem, Morsello uciekł z Włoch w 1981 roku , by schronić się w Londynie. Po powrocie do Włoch w 1997 roku wraz z Roberto Fiorem założył nacjonalistyczną partię Forza Nuova .
Massimo Morsello urodził się w rzymskiej rodzinie z klasy średniej. Jej matka pochodziła z Bułgarii , skąd uciekła do Włoch po inwazji Armii Czerwonej na kraje wschodnie . Morsello opisuje swojego ojca jako „głęboko antykomunistę” i wielbiciela społecznej myśli faszyzmu Mussoliniego.
W 1975 roku w wieku 16 lat wstąpił do neofaszystowskiej partii Movimento Sociale Italiano (MSI). Został członkiem Fronte della Gioventù , ruchu młodzieżowego zaznaczonego po prawej stronie, a także, choć jeszcze nie studentem, FUAN, prawicowego związku studenckiego. FUAN był mniej zależny od polityki parlamentarnej niż inne organizacje tego samego typu i był rodzajem think tanku dla nacjonalistycznej młodzieży w późnych latach 70. Podczas „ Lata ołowiu ” Morsello był zaangażowany w kilka epizodów. Brutalny i był podejrzany bycia członkiem neofaszystowskiej organizacji terrorystycznej Nuclei Armati Rivoluzionari , co doprowadziło do procesu, po którym został skazany na 9 lat i 6 miesięcy więzienia.
Mniej więcej w tym samym czasie rozpoczynał karierę jako muzyk, po raz pierwszy występując publicznie w Camp Hobbit. To tam zyskał przydomek Massimino wśród członków włoskich kręgów nacjonalistycznych .
Po zbombardowaniu stacji kolejowej w Bolonii od2 sierpnia 1980, w którym zginęło 85 osób, Massimo Morsello, Roberto Fiore (lider ruchu Terza Posizione Tercerist ) i siedem innych osób zostało oskarżonych o „wywrotowe stowarzyszenie” i akty terroryzmu. Opuścili Włochy, aby uniknąć skazania, osiedlając się na kilka miesięcy w Niemczech, a następnie w Londynie. Włoski rząd zwrócił się do swoich angielskich odpowiedników o ich ekstradycję, na co Brytyjczycy odmówili, argumentując, że zarzucane im zbrodnie miały charakter wyłącznie polityczny. Bezpodstawna plotka głosiła, że Morsello i Fiore uniknęli ekstradycji dzięki współpracy z MI6 .
Na początku wygnania Morsello i Fiore przetrwali dorywcze prace w restauracjach. W 1986 roku połączyli siły z brytyjskimi nacjonalistami , zwłaszcza Nickiem Griffinem , aby założyć „ Punkt Spotkania ”, który później został przemianowany na „ Łatwy Londyn ”. Łatwy Londyn jest firmą, która pomaga młodym studentów i pracowników mieszkających w Londynie przez ich znalezieniem pracy i umów kwatery. Działalność ta pozwoliła Morcello i Flore zarabiać na życie (zyski oscylują wokół 15 milionów euro), ale firma była także narzędziem do zbierania funduszy dla organizacji nacjonalistycznych we Włoszech. Easy London działa do dziś.
Osiadł w Londynie, Morsello kontynuował swoją muzyczną działalność. Zagrał koncert o nazwie Scusate, ma non posso venire („Przepraszam, ale nie mogę przyjechać”), który był transmitowany we Włoszech przez satelitę22 lipca 1996.
W drugiej połowie lat 90. u Morsello zdiagnozowano raka. Próbował terapii z profesorem Di Bellą, ale bez powodzenia. WKwiecień 1999rząd włoski pozwolił mu na powrót do domu bez uwięzienia ze względu na jego coraz słabszy stan zdrowia. Jednak Morsello nadal grał, komponował i nagrywał aż do swojej śmierci w 2001 roku i pomógł Fiore'owi założyć Forza Nuova .
Podczas gdy większość włoskich muzyków skrajnie prawicowych była przede wszystkim pod wpływem muzyki celtyckiej lub Oï !, Morsello komponował piosenki o tych samych politycznych motywach, z bardziej akustycznym brzmieniem i głównie na suchej gitarze, a nawet na gitarze. Muzyka ludowa. Przyznał również, że zainspirował się piosenkarzem i autorem tekstów Franceso de Gregori. W swoich późniejszych utworach Morsello próbował wypracować bardziej osobisty styl, pod wpływem psychodelii, zwłaszcza w piosenkach takich jak Otto di Settembre i Vandea . Teksty piosenek przywołują tematy rewolucji, nacjonalizmu, faszyzmu Mussoliniego, aborcji i Unii Europejskiej.
Piosenki Morsello słyną z dobrej jakości i można je porównać do utworów muzyków z lewej strony, takich jak Francesco Guccini czy Claudio Lolli. Twierdząc, że jest faszystą w historycznym sensie tego terminu, Morsello zdołał jednak dać się poznać na scenie publicznej. Jego pierwsze trzy albumy zostały wydane w formacie kasetowym, a później zremasterowane na CD. Morsello był najlepiej sprzedającym się muzykiem nacjonalistycznym , a jego album Punto di non retorno został sprzedany w 15 000 egzemplarzy .
Morsello wykorzystał swoje miejsce w głównym nurcie muzycznym, by zażartować z komunistycznej gazety Il Manifesto. Kupił półstronicową reklamę w gazecie i pochwalił swój album La direzione del vento , opisując go jako „album prawdziwie rewolucyjny” i bojownik na rzecz Palestyńczyków, jedną z sympatii, które podzielał z lewicą. Następnego dnia gazeta otrzymała liczne listy od oburzonych czytelników i odkryła tożsamość Morsello. Wydał sprostowanie z przeprosinami i próbował zwrócić mu pieniądze.