Tientsin masakra jest epizodem w chińsko stosunków Zachodu, które wystąpiły w ramach dynastii Qing w 1870 roku w mieście Tientsin (obecnie Tianjin ) i spowodowało śmierć około 100 osób.
Europejskim kupcom i dyplomatom udało się uzyskać zagraniczne ustępstwa w Chinach , po traktacie w Nanjing (1842), który zakończył pierwszą wojnę opiumową , oraz traktacie w Tiencinie (1858) , który zamknął pierwszą fazę drugiej wojny opiumowej (co pozwoliło instalacja chrześcijańskich misjonarzy, przyznanie terytoriów obcokrajowcom (takich jak Hongkong ) i legalizacja importu opium przez nich). W katoliccy misjonarze , którzy im towarzyszą specjalnie chroniony przez Francję , o przywileju otrzymanego od dynastii imperium Celestial. Jednak cudzoziemcy byli słabo akceptowani przez Chińczyków i pogardzani od czasów II wojny opiumowej . Misjonarze są prześladowani przez władze, a niektórzy tracą życie. Chińscy chrześcijanie są również skutecznie pozbawieni praw obywatelskich. W tym kontekście w 1870 r. rozeszły się pogłoski o porwaniach z okolicznych sierocińców i szpitali katolickich. Trzech Chińczyków jest zamieszanych w sprawę uprowadzenia dziecka, a dwóch z nich zostaje natychmiast straconych.18 czerwca 1870, oskarżony o kradzież dzieci w imieniu odźwiernego sierocińca. Niezadowolony tłum zbiera się przed kościołem Notre-Dame des Victoires , oskarżając sierociniec Sióstr Miłosierdzia i niszcząc witraże . Obecni w kościele chińscy katolicy wzywają na ratunek francuskiego konsula Fontaniera , aby zaangażował miejscowy dwór chiński. W lokalu chińskiego mandaryńskiego intendenta portów północnych wybuchł spór, w wyniku którego zginął konsul i jego kanclerz Szymon, zabici przez tłum, po wydaniu rozkazu strzelania do demonstrantów. Jacques Gernet wyjaśnia, że Fontanier „stracił rozum”. Ich ciała wrzuca się do rzeki.
Tymczasem bunt rozprzestrzenił się na zagraniczne koncesje, podpalono katolickie szkoły i szpitale, a także kościół Matki Bożej Zwycięskiej, cztery kościoły angielskie i amerykańskie. Czterdziestu chińskich konwertytów zostaje zabitych,21 czerwca 1870, jak również dziesięć francuskich zakonnic, które są okaleczone i zgwałcone, dwóch księży lazarystów , trzech rosyjskich kupców i innych cudzoziemców zostaje zamordowanych itp.
Do rzeki kanonierki zagranicznych potęg zostały natychmiast wysłane do przywrócenia spokoju, a ich rządy zażądał zadośćuczynienia. Wicekról prowincji Zeng Guofan zostaje wyznaczony do negocjacji i po przesłuchaniu sierot uświadamia sobie, że nikt nie mógł zostać porwany i że zakonnice są niewinne. Wicekról wyznacza również osiemnastu informatorów do przesłuchania świadków i odwołuje mandarynów miejscowego sądu. To nie wystarczy, aby ukoić gniew europejskich mocarstw, ponieważ wydarzenia te były szeroko relacjonowane w prasie w Europie i Stanach Zjednoczonych.
Rząd francuski żąda, aby misja ekspiacyjna przybyła do Paryża z przeprosinami , co odbywa się na oczach Adolphe Thiers (na czele rządu tymczasowego , od upadku II Cesarstwa ) wListopad 1871.
Francja przed faktami negocjowała z Imperium Niebieskim , aby misjonarze uzyskali taki sam status jak kapłani buddyjscy lub taoistyczni , co było trudne, ponieważ dynastia nie mogła zgodnie ze swoimi tradycjami nadać im takich samych praw jak Chińczykom. Po tych wydarzeniach Chiny odpowiadają, że nie mogą ani zakazać ani zatwierdzić misji, a mocarstwa teraz zdają sobie sprawę, że dynastia mandżurska nie jest w stanie chronić ich interesów, ani handlowych, ani innych. Po stronie chińskiej również ustępuje nieufność. Chiny musiały zapłacić wysokie odszkodowania (250 000 taeli ), z których większość w rzeczywistości, jak na ironię, jest nakładana na podatki importowe w portach handlujących z mocarstwami. Ten dramat częściowo tłumaczy bunt bokserów, który wybuchł dwadzieścia pięć lat później.