Związek między rewolucyjną myślą Karola Marksa a filozofią Hegla jest przedmiotem dyskusji we współczesnej historii idei. Sam Marks zawsze potwierdzony swój dług intelektualnej słynnego filozofa, który zdominowany myśli niemieckiej pierwsze trzy dekady XIX th century który trzymał nie tylko dialektyki, ale także widok historii jako procesu podzielono na trzy fazy, aby stopniowo doprowadzić do stanu ludzkiej pełni. To dzięki swoim wczesnym studiom nad dziełem Hegla Marks, przepojony klasyczną myślą zachodnią z bogatym dwutysiącletnim dziedzictwem, ukształtował swoje późniejsze rozumienie ewolucji ludzkości.
Relacja intelektualnej pomiędzy Marksa i Hegla jest częścią szerszego rozwoju filozoficznego, który wyraża jak wielki niemiecki myśliciele koniec XVIII XX wieku i na początku XIX th century były związane z powstającym nowoczesności, zwłaszcza z racjonalizmem i francuskie ruchy rewolucyjne . Niemcy, które w tym czasie wykazały znaczne opóźnienie w stosunku do postępu gospodarczego Anglii i zmian politycznych we Francji, będą w dziedzinie filozofii krajem, w którym nastąpi najważniejszy postęp dzięki wielu myślicielom. na zawsze naznaczyły myśl europejską i światową. Proces ten został zainicjowany przez Immanuela Kanta i jego wezwanie do podjęcia radykalnej reformy tradycyjnej myśli poprzez Aufklärung . Jego decydujący wkład w rozumienie ewolucji, który po raz pierwszy zainteresował Hegla i Marksa, leży w dziedzinie filozofii historii przedstawionej w jego najbardziej znanej pracy na ten temat: Idée d'a universal history z kosmopolitycznego punktu widzenia ( 1784).
Koncepcja historyczna Kanta jest całkowicie inspirowana arystotelesowską ideą physis , to znaczy koncepcją natury rzeczy, która się rozwija i zawiera w sobie zarówno konieczność, jak i podstawowe prawa jej rozwoju. Jest to idea potencjalności ( potentia ), która dzięki własnemu naturalnemu procesowi rozwoju ( physis ) dociera do rzeczywistości, czyli jej aktualizacji ( actus ). W ten sposób osiąga się entelechię lub kres rozwoju. Kant jednak przekształca tę ideę, aby stała się podstawą progresywnej wizji historii, zupełnie obcej klasycznej myśli greckiej. Według Kanta immanentne prawo postępu, podyktowane koniecznością osiągania celów przez naturę, rządzi pozornie absurdalną i fantazyjną historią gatunku ludzkiego, wynosząc ją „z niższego poziomu zwierzęcości na najwyższy poziom. ludzkości” . Zadaniem filozofa jest właśnie „odkrycie intencji natury w tym absurdalnym biegu ludzkich spraw, z którego możliwa jest historia ludzkości, bez działania według własnego planu, ale na mocy określonego planu natury.