| Cesarzowa Bizancjum | |
|---|---|
| 613-641 | |
| Fabia Eudocia Gregoria Anastasia |
| Narodziny |
W kierunku 598 Syria |
|---|---|
| Śmierć |
W kierunku 641 Rodos |
| Czynność | Suwerenny |
| Małżonka | Herakliusz |
| Dzieci |
Heraclonas Augustina ( d ) |
| Religia | chrześcijaństwo |
|---|
Martine (ur. Ok. 598 r., Zmarła po 641 r. ) Jest cesarzową bizantyjską .
Była siostrzenicą cesarza Herakliusza , córką swojej siostry Marii i jej pierwszego męża Martinosa. Jego matka wyszła ponownie za mąż za Eutropiosa, a ich syn Stéphane był zakładnikiem w Persji w 626 roku. Jakiś czas po śmierci swojej pierwszej żony Fabii Eudocia w sierpniu 612 roku Herakliusz wziął ją za żonę ( według historyków między 614 a 623 rokiem ) na wielki skandal Kościół a opinia publiczna. Towarzyszyła cesarzowi podczas jego wypraw wojennych przeciwko Persom ( 624 - 629 ). Para miała jedenaścioro dzieci, w tym Heraklonas , urodzony w 626 r., Którego Herakliusz ukoronował w 638 r. , Udając go jako konkurenta swojego najstarszego syna Konstantyna III , urodzonego w 612 r. Przez Fabię Eudocię i który sam miał dwóch synów. Ta bardzo niezręczna organizacja sukcesji została przypisana ambicjom Martine i wpływowi, jaki wywarła na swojego wuja i męża.
Spośród ich jedenastu dzieci czworo zmarło w okresie niemowlęcym, a dwoje było kalekami. To kazirodcze małżeństwo przeszło w oczach wielu jako przeklęte. W 617 roku jej mąż uczynił Cezara pierwszym z jej synów, Konstantynem, urodzonym w 615 roku , ale zmarł około 631 roku . Jego drugi syn, Flavius lub Fabius, urodzony około 616 r. (I miał paraliżującą szyję ), również zmarł około 631 r., Podobnie jak dwie córki, urodzone około 618 i 620 . Jego syn Teodozjusz, urodzony w Persji w 622 r. , Był głuchy i niemy . Zmarł w tym samym roku (lub przynajmniej przed 641 rokiem ) co jego bracia i siostry i poślubił swoją kuzynkę Nike, urodzoną około 615 roku i zmarłą po 630 roku , jako córka Nicétasa i jego żony Gregorii , bez potomstwa. Plik7 lipca 638w obecności swojego najstarszego syna, Herakliusz kazał koronować jednego z synów Martine, Heraklonasa , urodzonego w 626 roku , i tym samym uczynić go współdziedzicem. Ten niezrozumiały krok, który groził konfrontacją po jego śmierci, przypisywano wpływowi, jaki ambitna Martine wywarła na niespokojny umysł starego, schorowanego cesarza. Jego syn David , urodzony w Azji Mniejszej na7 listopada 630Został przemianowany Tyberiusza Cezara i wykonany w 637 i Augusta w 641, a jego drugi syn Marinus, urodzony około 632 , dokonano również Cezar. Jego dwie córki Augustina, urodzona ok. 634 r. I Martina, ok. 636 r. , Również urodziły się w sierpniu 638 r .
Po śmierci Herakliusza (11 lutego 641) Martine próbowała bronić interesów Heraklonasa przed Konstantynem III i jego synami. Ale kazirodcza cesarzowa była bardzo niepopularna, podczas gdy Konstantyn III na początku swojego panowania zyskał życzliwość żołnierzy dzięki hojnej wdzięczności ( donativum ). O przedwczesnej śmierci Konstantyna III (25 maja) Martine została regentką, ale bez pieniędzy. Oskarżona (prawdopodobnie niesłusznie) o otrucie zięcia, stała się celem buntu wojskowego dowodzonego przez Valentina , dowódcę głównej armii na Wschodzie i lojalnego wobec Konstantyna III, oraz ludowych zamieszek w stolicy. Wspierana przez patriarchę Pyrrhus , próbowała dojść do siebie, przyjmując koronację młodego Konstanty II , syna Konstantyna III, ale nic nie pomogło. Zdeponowana przez Valentina wraz z Heraklonasem (wrzesień), odcięto jej język i została zesłana na Rodos , gdzie zmarła.