Martin T4M
Martin T4M
| |
 Martin T4M w locie | |
| Budowniczy | Glenn L. Martin Company |
|---|---|
| Rola | Bombowiec torpedowy |
| Status | Usunięty z usługi |
| Uruchomienie | 1929 |
| Załoga | |
| 3 osoby | |
| Motoryzacja | |
| Silnik | Pratt & Whitney R-1690-24 Hornet |
| Numer | 1 |
| Rodzaj | 9 cylindrów gwiazdowych chłodzonych powietrzem |
| Moc jednostkowa | 525 KM |
| Wymiary | |
| Zakres | 16,15 m |
| Długość | 10,85 m |
| Wysokość | 4,50 m |
| Szerokie rzesze | |
| Maksymalny | 3661 kg |
| Występ | |
| Maksymalna prędkość | 183 km / h |
| Sufit | 3095 m |
| Zakres działania | 585 km |
| Stosunek masy do mocy | 6,97 kg / KM |
| Uzbrojenie | |
| Wewnętrzny | 2 karabiny maszynowe |
| Zewnętrzny | 1 torpeda o masie 735 kg |
Martin T4M to samolot wojskowy z okresu międzywojennego , bombowiec torpedowy w United States Navy .
Projekt
Pochodzący z Martina T3M , T4M-1 miał inny silnik, krótsze skrzydła i zupełnie inną formę steru. Jego silnikiem był chłodzony powietrzem silnik Pratt & Whitney Hornet o mocy 525 KM , którego jedną z głównych cech było posiadanie wielu części identycznych z używanymi już przez Pratt & Whitney Wasp. To była duża zaleta, która pozwoliła na zmniejszenie zapasów części zamiennych na pokładach lotniskowców, gdzie dominują problemy z przestrzenią i wagą, nie wspominając o oszczędności pieniędzy.
Marynarka wojenna USA kupiła 102 egzemplarze plus zaawansowane modele wyprodukowane przez Great Lakes Company. W rzeczywistości Detroit Aircraft Company kupiła fabrykę w Cleveland od Martin Company, kiedy przeniosła się do Baltimore . Samoloty TG-1 i TG-2 Wielkich Jezior są zatem prawie identyczne z T4M-1.
Zobowiązania
Później ten samolot został zastąpiony jednopłatami.
Warianty
Inne cechy
Uwagi i odniesienia
- " Torpedo bombowce, atak na poziomie morza ", Connaissance de l'histoire miesięczne Éditions Hachette , n O 24 Aéronavale 1914-1939,Maj 1980, s. 41.
- " Torpedo bombowce, atak na poziomie morza ", Connaissance de l'histoire miesięczne Éditions Hachette , n O 24 Aéronavale 1914-1939,Maj 1980, s. 43.