| Marius Cartier | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Zastępca | |
| Biografia | |
| Data urodzenia | 5 stycznia 1913 |
| Miejsce urodzenia | Puellemontier ( Haute-Marne ) |
| Data śmierci | 31 grudnia 1992 |
| Miejsce śmierci | Saint-Dizier ( Haute-Marne ) |
| Narodowość | Francuski |
| Partia polityczna | PCF |
Marius Cartier , urodzony dnia5 stycznia 1913w Puellemontier ( Haute-Marne ) i zmarł dnia31 grudnia 1992w Saint-Dizier ( Haute-Marne ), jest politykiem francuskim .
Marius Cartier, syn chłopa, zabitego w pierwszych tygodniach I wojny światowej ojca, był w wieku jednego roku podopiecznym Narodu . Po uzyskaniu świadectwa studiów był zatrudniony w rolnictwie, zanim w 1936 roku wstąpił do SNCF .
Zaangażował się w związki zawodowe, w CGT i politykę, przystępując do partii komunistycznej , w dynamice frontu ludowego .
Zmobilizowany na początku drugiej wojny światowej , latem 1940 roku powrócił do cywilnego życia w Bordeaux, a we wrześniu wrócił do Saint-Dizier . Brał udział w konspiracyjnej działalności Partii Komunistycznej, za którą stał się lokalnym odpowiedzialnym w 1941 r., Zanim wstąpił do makii i przystąpił do walki zbrojnej w 1943 r., Aby zostać regionalnym przywódcą Frontu Narodowego .
Sekretarz związku kolejowego CGT przy Wyzwoleniu, w kwietniu 1945 r. Został wybrany radnym gminy Saint-Dizier, a następnie radnym generalnym Haute-Marne we wrześniu.
Objął stanowisko sekretarza Komunistycznej Federacji Haute-Marne, którą pełnił do 1971 roku.
W następnym miesiącu przewodzi komunistycznej liście w wydziale do wyborów do pierwszego zgromadzenia konstytucyjnego. Z 21,5% głosów został wybrany zastępcą.
Zastępca burmistrza Saint-Dizier, wraz z socjalistą Raoulem Laurentem , w 1946 r., W tym samym roku został wiceprzewodniczącym Rady Generalnej.
Po raz kolejny na czele listy PCF w wyborach drugiego elektoratu, w czerwcu 1946 r., Uzyskał 20,4% głosów, co wystarczyło do jego reelekcji. Tak samo jest w listopadzie, kiedy na jego listę głosuje 23,9% wyborców.
Na zgromadzeniu interesuje się głównie kwestiami kolejowymi, często jest przekaźnikiem stanowisk federacji kolejarzy CGT.
Pobity w wyborach kantonalnych w 1949 r., Również dwa lata później stracił mandat posła. Mimo zbliżonego do poprzednich wyniku (21,2% głosów) zapłacił cenę za sojusz radykałów, MRP i prawicy. Następnie wznowił pracę w SNCF.
W 1956 r. Nadal kierował komunistami w wydziale. Dwa sojusze zawarte z jednej strony między partiami „ frontu republikańskiego ”, az drugiej strony MRP i prawicy nie wystarczają, aby pozbawić PCF, który uzyskuje najlepszy wynik (24,5%) i zajmuje pierwsze miejsce., siedzenie. Marius Cartier założył więc ławki Zgromadzenia Narodowego.
Kandydat do reelekcji w 1958 roku został pokonany. Wówczas będzie próbował odzyskać stanowisko zastępcy bezskutecznie w 1962, 1967 i 1968 roku.
Dlatego znalazł pracę jako kolejarz do 1963 r., Kiedy poprosił o dyspozycyjność aż do przejścia na emeryturę w 1968 r.
W 1971 roku został wybrany na burmistrza Saint-Dizier, stanowisko to pełnił do 1989 roku.