Marii z Burgundii | ||
Tytuł | Księżna Kleve | |
---|---|---|
Biografia | ||
Narodziny |
1394 Dijon |
|
Śmierć |
30 października 1463 Kalkar |
|
Tata | Nieustraszone dżinsy | |
Matka | Małgorzata Bawarska (1363-1423) | |
Małżonka | Adolphe I st of Cleves | |
Marie Burgundii, księżna Clèves (1394 -30 października 1463) jest drugim dzieckiem Jeana bez Peura i Małgorzaty z Bawarii . Jest starszą siostrą Philippe le Bon . Urodzona w Dijon , w 1406 r. Została drugą żoną Adolphe I st z Cleves , hrabiego de la Marck (Adolphe IV), ale pozostaje na dworze jego ojca z powodu sporów o posag doMaja 1415. Została księżną Clèves od 1417 roku, kiedy hrabstwo Clèves zostało ustanowione księstwem przez cesarza Sigismonda.
Marie de Bourgogne i Alphonse de Clèves są dziadkami króla Ludwika XII i pradziadkami Jeana III de Clèves , ojca Anne de Clèves , czwartej królowej małżonki króla Anglii Henryka VIII . Poprzez swoją córkę Katarzynę są przodkami Marie Stuart (królowej Szkotów) .
Książę i księżna Cleves rezydowali w zamku Wynendaele w prowincji Flandria Zachodnia . Zmarła na zamku Monterberg w Kalkar w Księstwie Kleve .
Z tego związku przyjdź:
Kiedy Adolphe de Clèves zmarł w 1448 roku, jego syn Jan I z Clèves został jego następcą. Marie przeszła na emeryturę do zamku Monterberg , niedaleko Kalkar. Wracając z wyprawy na Bliski Wschód w 1449 roku, gdzie odwiedził klasztor benedyktynów w Bolonii, Jan postanowił wraz z matką założyć taki klasztor w Kalkar. Stworzenie zostało zapoczątkowane w 1453 roku i skuteczne w 1457 roku. W klasztorze mieszka dziesięciu mnichów. W budynkach znajdowało się wiele dzieł sztuki i duża biblioteka. Po sekularyzacji w 1802 r. Kościół i większość budynków rozebrano, a dzieła sztuki rozprowadzono w okolicznych kościołach, zwłaszcza w kościele św. Mikołaja w Kalkar . Z klasztoru pozostaje tylko część muru.
Miasto jest na tyle bogaty czas, napędzany przez rozwój przemysłu tkania z wełny . Bogaci mieszczanie i obecność arystokracji w osobie Marii przyciągają artystów, zabieganych o twórczość artystyczną. Kościół Kalkar, ukończony w 1450 r., Oraz klasztor są przedmiotem wielu dekoracji. Miasto staje się aż do początku XVI E wieku, w centrum szkoły rzeźby, szkoła Kalkar, w tym w szczególności Heinrich Douvermann . Z tego okresu zachowało się wiele dzieł sztuki. W Kalkar przebywali od czasu do czasu także uczeni, tacy jak Konrad Heresbach (de) , doradca książąt Kleve, humanista, prawnik, pedagog i rolnik. Te kwitnące końce okres w połowie XVI -go wieku, kiedy, po upadku tkactwa, epidemia dżumy zdziesiątkowała populację.