Marie politzer

Marie politzer
Przezwisko Mai Politzer
Narodziny 15 sierpnia 1905
Biarritz
Śmierć 6 marca 1943 r
Auschwitz
Pierwsze uwięzienie 14 lutego 1942
Więzienie de la Santé , następnie Fort de Romainville i deportacja do Auschwitz
Rodzaj bojowości Opór , komunizm
Daniny
Rodzina żona Georgesa Politzera

Marie Politzer (z domu Larcade), znana również jako „  Maï lub Maïe Politzer  ”, ur.15 sierpnia 1905w Biarritz ( Francja ) i zmarł dnia6 marca 1943 rw Auschwitz ( Polska ) jest komunistyczną aktywistką i francuskim bojownikiem ruchu oporu , mężem Georgesa Politzera , francuskiego filozofa węgierskiego pochodzenia .

Biografia

Maï Politzer jest córką kucharza, byłego szefa kuchni na dworze hiszpańskim, osiadłego w Biarritz po upadku Alfonsa XIII . Jedyna córka (ma dwóch braci, jednego młodszego, drugiego starszego), jest „rozpieszczonym dzieckiem ”. Rodzina jest praktykującym katolikiem. Młoda Marie Politzer jest pasjonatką teatru i reżyseruje sztuki teatralne z przyjaciółmi. Po ukończeniu szkoły średniej w klasztorze w Biarritz, uczyła się maszynistki stenograficznej w Bayonne , studiowała biznes korespondencyjnie, a następnie wyjechała do Paryża, aby wstąpić do szkoły położniczej . Ukończyła pitié-Salpetriere w 1929 roku, a jej rodzice dali jej swoje oszczędności kupić Clinic znajduje się w 20 th  dzielnicy Paryża. Georgesa Politzera , swojego przyszłego męża, poznała w pociągu jadącym do domu na święta w 1929 roku.5 marca 1931.

Jej mąż, będąc komunistą , wyznaje jego ideały i schodzi z nim do podziemia podczas okupacji w rSierpień 1940po powierzeniu siedmioletniego syna rodzicom. Pisze artykuły do ​​czasopism ruchu oporu. Zajmuje się transportem tekstów do podziemnych pras drukarskich i będąc blondynką farbuje włosy na brązowo, by były mniej rozpoznawalne. Wraz z Hélène Solomon-Langevin , Jacquesem Solomonem i jej mężem założyła podziemną gazetę L'Université Libre , której pierwszy numer ukazał się tuż po aresztowaniu ojca Hélène Paula Langevina wListopad 1940. Ta pierwsza kopia czterech powielonych stron została wydrukowana w 1000 egzemplarzy i rozprowadzona tuż przed demonstracją 11 listopada 1940 roku . W następnych tygodniach założyciele opublikowali nowe wydania komentujące aresztowania, dekrety i wydarzenia związane z wojną w Europie.

Marie i Georges Politzer zatrzymał ich nielegalnego pobytu w 18 th  dzielnicy Paryża,14 lutego 1942przez specjalne brygady . Pozostaje w zajezdni do23 marca, następnie była przetrzymywana w odosobnieniu w więzieniu zdrowia, gdzie po raz ostatni widziała Georgesa Politzera, zanim został postrzelony23 maja 1942. Następnie została przeniesiona do Fort de Romainville wSierpień 1942.

Została deportowana do Auschwitz przez konwój z 24 stycznia 1943 r. , Składający się w szczególności z francuskich bojowników ruchu oporu , w większości nie-Żydów i komunistów, w tym wiele wdów po rozstrzelanych. W Auschwitz nosi numer 31 680. Danielle Casanova , przybyła tym samym konwojem co ona i która objęła stanowisko dentysty w obozie, udaje jej się znaleźć jej posadę lekarza w rewirze obozowym . nie lub jako położna. Warunki są trudne, ale trochę gorsze niż w pozostałej części obozu: lekarzy nie trzeba wzywać, schronić przed zimnem i dobrze zjeść. Zmarła na tyfus tam na6 marca 1943 r.

Było to Marie-Claude Vaillant-Couturier , również deportowana przez konwój z24 stycznia 1943, że rodzina Mai Politzera dowiaduje się o jego śmierci po wyzwoleniu obozów.

Jeśli chodzi o Georgesa Politzera, wzmiankę „  zmarł za Francję  ” przyznano Maï Politzer18 maja 1946. Tytuły internowanego i deportowanego rezydenta umieszczono na5 czerwca 1956.

Daniny

Aleja Marie-Politzer składa mu hołd w Biarritz, miejscu jego urodzenia. W 1998 roku ulica w 12 th  arrondissement of Paris bierze swoją nazwę i jej męża, Jerzego-and-Mai Politzer . Miejski ośrodek zdrowia Arcueil nosi jego imię do 2019 roku, zanim został przemianowany na Marcel-Trigon, na cześć byłego burmistrza.

Bibliografia

Powiązane artykuły

Uwagi i odniesienia

  1. Arkusz Marie Politzer na stronie Mémoire vive .
  2. Delbo 1965 , s.  236-237.
  3. Moorehead 2017 , s.  61
  4. tyfus doprowadzono do AuschwitzKwiecień 1941, przez osadzonych przeniesionych z więzienia w Lublinie . W ciągu roku pobił od 10 do 15 000 mężczyzn i kobiet w centralnym obozie ( Auschwitz 1 ). W Birkenau epidemia osiągnęła szczyt zimą 1943-1944 .
  5. Autor: Anne-Laure Abraham 21 czerwca 2019 r. O 18:25 , „  Arcueil: zmiana nazwy ośrodka zdrowia sprawiła, że ​​ludzie się wzdrygnęli  ” na leparisien.fr ,21 czerwca 2019 r(dostęp 3 marca 2021 )