Marie-Christine z Burbon-Siciles (1806-1878)

Marie-Christine de Bourbon-Siciles
Maria Cristina di Borbone-Due Sicilie
Rysunek.
Portret królowej Marii-Chrystyny, regentki Hiszpanii, autorstwa Vicente López y Portaña , 1830.
Tytuł
Regent Hiszpanii
29 września 1833 r. - 12 października 1840
( 7 lat i 13 dni )
Monarcha Izabela II
Poprzednik Ferdynand VII Hiszpanii (król)
Następca Baldomero Espartero
Królowa Hiszpanii
11 grudnia 1829 r. - 29 września 1833 r.
( 3 lata, 9 miesięcy i 18 dni )
Poprzednik Marie-Josephus Saxe
Następca Franciszek z Asyżu z Bourbon
Biografia
Dynastia Dom Burbonów-Sycylii

Dom Burbonów-Two Sycylii

Data urodzenia 27 kwietnia 1806 r.
Miejsce urodzenia Palermo , Królestwo Sycylii 
Data zgonu 22 lipca 1878 r.
Miejsce śmierci Hawr , Francja
Pogrzeb Escurial
Ojciec François I st Obojga Sycylii
Matka Marie-Isabelle z Hiszpanii
Wspólny Ferdynand VII z Hiszpanii
(1829-1833)
Agustín Fernando Muñoz y Sánchez
(1833-1873)
Dzieci Pierwsze małżeństwo:
Isabelle II Louise Fernande de Bourbon Drugie małżeństwo: María Amparo Maria de los Milagros Agustín , książę Tarancón Fernando , książę Riansares y Tarancón Maria Cristina Juan, hrabia Recuerdo José, hrabia GarcíaCzerwona korona.png
Religia rzymskokatolicki
Marie-Christine z Burbon-Siciles (1806-1878)
Królowa Hiszpanii

Marie Christine Ferdinande de Bourbon , Royal Princess z Obojga Sycylii , to królowa ( 1829 - 1.833 ), potem regent Hiszpanii ( 1833 - 1840 ) urodził się27 kwietnia 1806 r.w Palermo ( Królestwo Obojga Sycylii ) i zmarł dnia22 sierpnia 1878 r.w Le Havre ( Francja ).

Czwarta żona jej wuja, króla Hiszpanii Ferdynanda VII , była regentką po jego śmierci w 1833 roku  ; matka przyszłej królowej Hiszpanii Izabeli II , musiała poradzić sobie z kryzysem sukcesji, który doprowadził do Konstytucji z 1837 roku .

Biografia

Pochodzenie i rodzina

Trzecia córka króla Franciszka I st Obojga Sycylii ( 1777 - +1.830 ), a infantka Maria Izabela Hiszpanii ( 1789 - 1848 ), sama córka króla Karola IV , poślubiła zrezygnuje z jego wuja, 22 lat starszy, Ferdinand VII ( 1784 - 1833 ) w dniu11 grudnia 1829 r. i została jego czwartą żoną.

Król Hiszpanii, nie mając dzieci z pierwszych trzech małżeństw, szukał żony, która mogłaby dać mu potomka, a Dom Obojga Sycylii słynął z płodności. Królewskie małżeństwa były kwestią polityczną, różnica wieku nie była przeszkodą, a złe uczynki pokrewieństwa były ignorowane, niezależnie od tego, czy król był wujkiem swojej żony, prawie nie wchodziły w grę. Papież z łatwością udzielił dyspensy książętom, którzy go wspierali. Co więcej, Królewski Dom Obojga Sycylii będąc młodszą gałęzią Królewskiego Domu Hiszpanii, Król Obojga Sycylii z trudem mógł odrzucić propozycję króla Hiszpanii. W tym samym czasie młodszy brat króla poślubił także siostrę Marie-Christine, która była również jego siostrzenicą.

Para królewska miał dwie córki Isabelle ( 1.830 - 1.904 ) i Louise-Ferdinande ( 1.832 - +1.897 ).

Regent Hiszpanii

Kiedy zmarł jej mąż, 29 września 1833 r.Jej najstarsza córka miała zaledwie trzy lata, przyjęła rolę regentki. Decentralizacja korony była przedmiotem sporu między Izabelą a Dzieciątkiem Karolem , hrabią Moliny, bratem zmarłego króla, który domagał się swoich praw na podstawie prawa salickiego , podczas gdy Karol IV zniósł je w 1789 r., a Ferdynand VII ratyfikował tę decyzję. Karol reprezentował nurt konserwatywny, klerykalny i regionalistyczny (V. Carlism ), gdy regent był wspierany przez liberałów, antyklerykałów i centralizatorów. To był początek pierwszej wojny karlistów .

Zaledwie trzy miesiące po śmierci Ferdynanda VII, zaledwie 27-letnia Maria Krystyna potajemnie poślubiła sierżanta gwardii królewskiej pospolitego pochodzenia, Agustína Fernando Muñoz y Sánchez , co nie przysporzyło jej dużej popularności.

Nie udało jej się pogodzić liberałów i umiarkowanych, została zmuszona do oddania regencji generałowi Espartero i udania się na wygnanie, pozostawiając Hiszpanię na17 października 1840na pokładzie Mercurio . Z Marsylii ogłosiła, że ​​jej wyrzeczenie zostało uzyskane siłą. Następnie udała się do Rzymu, aby otrzymać błogosławieństwo Grzegorza XVI i zgodę na jej małżeństwo morganatyczne .

Z tego okresu pochodzi słynny protest song: "Maria Christina me quiere gobernar", którego tekst mówi: "Marie-Christine chce mną rządzić... Nie, nie, nie, nie, Maria Cristina". W XX wieku stała się bardzo popularną piosenką, tracąc swój wymiar polityczny, gdy kubańscy muzycy podjęli ją ponownie w latach 30. XX wieku.

Wygnanie we Francji

Następnie przeniosła się do Paryża, gdzie przebywał jego wujek Ludwik Filip  I st i próbowała intrygować przeciwko rządowi Espartero, aż w końcu Izabela została królową, 13 lat nieletnią. W 1842 roku kupiła w Château de Malmaison pod Paryżem. Usiadła pierwszy w Braganca Pałacu , rue de Courcelles , który mieścił się cesarz Piotr pierwszy Brazylię , a następnie wybudował rezydencję na Avenue des Champs-Elysees .

Powrót do Hiszpanii

Następnie wróciła do Hiszpanii i zamieszkała w Madrycie . ten12 października 1844 rZa zgodą córki, ona oficjalnie obchodziła swoje małżeństwo Augustyn Ferdynand Muñoz y Sánchez, który wcześniej został przyjęty do hiszpańskiej Wysokości i tytułem księcia Riansares. W dniu ślubu został również podniesiony do stopnia generała porucznika i dożywotnio senatorem.

Wciąż próbowała kontrolować politykę swojej córki podczas promulgacji hiszpańskiej konstytucji z 1845 r. i narzucała się w różnych negocjacjach handlowych i gospodarczych, do tego stopnia, że ​​została oskarżona o udziały we wszystkich projektach przemysłowych, co jeszcze bardziej zwiększyło jej niepopularność. Na próżno sprzeciwiała się małżeństwu córki z kuzynem, Dzieciątkiem Franciszkiem z Asyżu .

Została ponownie wydalony i zabiegu Cortes miał przyznany jej został wycofany.

Nowe wygnanie we Francji

W 1861 roku Marie-Christine sprzedała Château de Malmaison Napoleonowi III . Pozostała we Francji do końca życia i wróciła do Hiszpanii dopiero trzydzieści lat później, za panowania jej wnuka Alfonsa XII, ale bez pozwolenia na pozostanie tam na stałe. ten30 września 1868 r., rewolucja obala jego córkę Isabelle II, która następnie dołącza do matki we Francji. Isabelle abdykuje25 czerwca 1870 r) na korzyść swojego syna Alfonsa XII, ale koronę uzyskał dopiero w dniu 29 grudnia 1874 r, a jego zwolennicy nie patrzą przychylnie na możliwy wpływ matki i babci.

Uchodźczyni na wybrzeżu Normandii, zleciła budowę willi „Mon Désir” w 1859 roku przez architekta Théodore'a Huchona, która później podczas I wojny światowej stała się hotelem Marie-Christine, kasynem, szpitalem wojskowym, zanim została zniszczona w 1951 roku. Zmarła tam w 1878 r., a jej szczątki przeniesiono następnie do klasztoru Escurial, gdzie jako królowa i matka władcy spoczywa w Panteonie Królów .

Małżeństwa i potomkowie

  1. ten 11 grudnia 1829 r.poślubiła jako pierwsze małżeństwo Ferdynanda VII z Hiszpanii ( 1784 - 1833 ), w tym dwie córki:
  2. ten 28 grudnia 1833 r., wyszła za mąż w drugim małżeństwie Agustín Fernando Muñoz y Sánchez ( 1808 - 1873 ), z siedmiorgiem dzieci:

Genealogia

Uwagi i referencje

  1. Karol urodzony w 1788 roku – przed zniesieniem przez ojca prawa salickiego – twierdził, że prawo abrogacyjne nie może działać wstecz i że jest jedynym prawowitym następcą swego brata.
  2. (es) "  Curiosades del capítulo 7 de 'El Ministerio del Tiempo'/RTVE  " , na RTVE.es ,6 kwietnia 2015(dostęp 18 sierpnia 2020 r . ) .
  3. Ożenił Maria Amelia Burbon-Sycylijska , siostrą króla Franciszka I st Obojga Sycylii .
  4. pałac Braganza był brak kości  24-28 , rue de Courcelles .
  5. Hotel d'Espagne mieściła się przy 76 Avenue. Został zbudowany dla królowej Marii Christine na miejscu domu, który należał do księżnej Caumont-La Force. Był to hotel między dziedzińcem a ogrodem, zbudowany na działce o powierzchni dwóch trzecich hektara, rozciągającej się od rue de Ponthieu i wychodzącej na aleję przez porte-cochere. Sufity hotelu pomalował Fortuny . Został nabyty w 1880 roku przez księżną Uzès .
  6. Le Havre, widok na willę Mon Désir , La Stéréothèque

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne