Marianne Bastid-Bruguiere

Marianne Bastid-Bruguiere Funkcje
Prezydent
Akademii Nauk Moralnych i Politycznych
2012
Jean Baechler Bertrand Collomb
Radny Miejski Maga ( d )
1995-2008
Prezes
Europejskiego Stowarzyszenia Studiów Chińskich ( w )
1992-1996
Erik Zürcher Rudolf G. Wagner ( w )
Biografia
Narodziny 13 listopada 1940
Paryż
Imię i nazwisko Marianne Bastid
Narodowość Francuski
Trening École normale supérieure de jeunes filles
Narodowy Instytut Języków Orientalnych i Cywilizacji
Wydział Liter w Paryżu ( doktorat ) (1968)
Czynność Historyk
Tata Paweł Bastyd
Matka Suzanne Bastid-Basdevant
Małżonka Michel Bruguiere ( d )
Inne informacje
Pracował dla Narodowe Centrum Badań Naukowych (od1966) , Uniwersytet Pekiński (1964-1966) , Uniwersytet Londyński , Instytut Studiów Politycznych w Strasburgu
Pole Historia Chin
Członkiem Akademia Nauk Moralnych i Politycznych (2001)
Academia Europaea (2002)
Nagrody Doctor Honoris Causa
Krzyż Wielki Legii Honorowej (2014)
Medal Kultury (2020)
Wymowa

Marianne Bastid-Bruguière , ur.13 listopada 1940w Paryżu , jest francuskim historykiem.

Sinolog , dyrektor ds. badań w CNRS . Jest prezesem Akademii Nauk Moralnych i Politycznych (2012).

Biografia

Marianne Bastid jest drugą córką Paula Bastida , prawnika i polityka, oraz Suzanne Basdevant , współpracownika prawa i uniwersytetu, potomka protestanckiej rodziny. Jego zainteresowanie Chinami zrodziło się w dzieciństwie, kiedy to chińska studentka jego matki, specjalistka prawa międzynarodowego, napisała pracę magisterską o wojnie koreańskiej i zapoznała go z jej cywilizacją.

Jest studentką École normale supérieure de Sèvres , profesorem nadzwyczajnym historii i geografii , a następnie student Krajowej Szkoły Języków Nowożytnych Orientalnych . Następnie wykładała na Uniwersytecie Pekińskim w 1964 i 1965, zanim została powołana w 1966 do Narodowego Centrum Badań Naukowych . Obsługuje on w 1968 roku pracę na temat aspektów reformy edukacji w Chinach na początku XX th  wieku: z pism Zhang Jian , opublikowane w 1971 roku został mianowany dyrektor badań w CNRS w 1981 roku i spędził całą karierę w ten organizacja. Wykłada również w Instytucie Studiów Politycznych w Strasburgu , na Uniwersytecie Paris VII oraz w École des Hautes Etudes en Sciences Sociales . W latach 1988-1993 była zastępcą dyrektora École normale supérieure.

Została wybrana dnia 12 listopada 2001w Akademii Nauk Moralnych i Politycznych w katedrze René Pomeau . W 2012 roku przewodniczyła Akademii.

Publikacje

Nagrody

Uwagi i referencje

  1. Cabanel 2015 , s.  190.
  2. Interwencja Marianne Bastid-Bruguière w programie Les Lundis de l'Histoire o kulturze Francji , 3 czerwca 2013
  3. Marianne Bastid-Bruguière , ASMP
  4. Praca doktorska, Wydział Literatury, Paryż, 1968, ogłoszenie Sudoc [ czytaj online ] .
  5. Kariera Bastida-Bruguière'a , ASMP
  6. Cabanel 2015 , s.  191.
  7. Dekret z 18 kwietnia 2014 r. opublikowany w Dzienniku Urzędowym w dniu 20 kwietnia 2014 r. („Promocja Wielkanocna”). Od września 2010 r. była Wielkim Oficerem Legii Honorowej. Jest piętnastą kobietą Wielkiego Krzyża w historii Legii Honorowej (Cabanel, 2015, s.191).
  8. https://fr.rti.org.tw/archives/110699

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne