Marcus Argentarius
| Zajęcia | Poeta , epigramatyk |
|---|---|
| Okres działalności | I e wiek |
Marcus Argentarius (czasami Frenchified w Marc Argentaire ) to poeta starożytny grecki , który prawdopodobnie żył w I st wne. J.-C.
Mieszkał prawdopodobnie na Samos, a może w Rzymie. Ma rzymską nazwę, ale prawdopodobnie był grecki; bez wątpienia znowu został uwolniony lub syn wyzwolonego. Nie wiemy jednak nic naprawdę rozstrzygającego ani o jego życiu, ani o jego pochodzeniu, kraju, rodzinie i działalności. Seneka Starszy w swoich Suasoriach wielokrotnie wspomina Argentariusa, ale nic nie pozwala mieć pewności, że chodzi o tego autora. Filostratus w Żywocie sofistów mówi o Marku z Bizancjum, sławnym w czasach cesarza Hadriana . Należałoby wtedy wziąć pod uwagę, że pochodzi z późniejszego okresu, niż się zwykle uważa.
Z tego poety Antologia Palatyńska zachowała trzydzieści siedem fraszek , którym, jeśli nie brakuje im czasem elegancji czy finezji, niewiele różnią się od klasycznego przedstawienia epigramatów erotycznych, bachicznych czy pogrzebowych. Niektóre z nich radośnie bawią się słowami (Ποιεῖς πάντα, V, 32; ᾿Αντιγόνη Σικέλη πάρος, V, 63; ᾿Αντιγόνην ἔστεργες, XII 320; ῾Ησιυου ποτέ, πσο, 161, IX; ). Inni są bardziej jak żarty z bankietów, kiedy atakuje pijaków, niedołężnych lub biednych. Jego najsłynniejsza sztuka (V, 89) w paradoksalny lub prześmiewczy sposób celebruje miłość. Za największy sukces można jednak uznać utwór IX, 270, który z wdziękiem ewokuje poezję, sztukę niebiańską.
Prawdziwa miłość (tłumaczenie Philippe Renault)
To nie miłość mieć blisko siebie Piękna dziewczyna: W tym przypadku samo spojrzenie ma moc prawa. Ale oddaj całe swoje serce brzydkiemu Więc tutaj jest miłość, ognie, które cię honorują! Ponieważ czasami ujawnia się sekretny urok Kiedy podejmujesz wysiłek.Ant. Kumpel. , V, 89
Jak gwiazdy (tłumaczenie Marguerite Yourcenar )
Nie przeszkadzając tym, którzy mówią cicho lub odpoczywają, Całą noc tańczę lub zwieńczony różami, Śpiewam i dzwonię na lirze pod palcami... Odsuńcie się, głupi cenzorzy! przestrzegam praw, Bo wśród rysunków, które możemy przeczytać w cieniu, Niebo ofiarowuje nam również swoją Koronę i Lirę.Ant. Kumpel. , IX, 270