|
Prezes Stowarzyszenia Artystów Francuskich |
|---|
| Narodziny |
7 kwietnia 1901 Le Havre |
|---|---|
| Śmierć |
27 lutego 1976(w wieku 74 lat) Paryż |
| Pogrzeb | Cmentarz Montparnasse |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Malarz |
| Nagrody |
Knight of Arts and Letters (1958) Ds Legii Honorowej (1963) |
|---|
Marcel Parturier , urodzony dnia7 kwietnia 1901w Le Havre i zmarł w Paryżu dnia27 lutego 1976 jest francuskim projektantem i malarzem.
Marcel Parturier urodził się w 1901 roku w paryskich rodzicach pochodzenia Normana i Beaucerona . Jego ojciec, Louis Eugène Parturier, nauczyciel w Lycée w Le Havre, jest literatem, pisarzem, malarzem i założycielem Société havraise des Beaux Arts.
W 1906 roku jego rodzina przeniosła się do Paryża, przy bulwarze Raspail , w sercu dzielnicy Montparnasse .
Podczas gdy Marcel Parturier kontynuował naukę w liceach w Montaigne, a następnie w Louis-le-Grand , każdego lata rodzina wracała do Normandii w zatoce Mont Saint-Michel . Dla jego ojca okazałe miejsce na zatokę stanowi źródło niesamowitej pracy malarskiej. I od najmłodszych lat szkoli swojego syna Marcela z motywu silnie zachęcającego go do rozwijania swoich talentów. Ukończywszy studia, Marcel Parturier w naturalny sposób poświęcił się malarstwu i uczęszczał na kursy w Państwowej Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu.
Jego obrazowy wszechświat będzie głównie i namiętnie krajobrazem . Swoje krajobrazy odnajdzie najpierw w Normandii , potem przez całe swoje życie będzie w Bretanii , Île-de-France , Prowansji i kilku innych francuskich regionach. Te pasemka wzbogacą jego paletę. Z pobytów za granicą Tunezja przyniesie mu mocne blask, Belgia i Holandia łagodne, ale intensywne światła, które go zainspirują i do których będzie wielokrotnie powracał.
W latach 1920-1921 uzyskał stypendium i wyjechał do Tunezji, skąd przywiózł wiele płócien przedstawiających sceny z miejscowego życia w jasnych kolorach. Po powrocie wstąpił do Académie de la Grande Chaumière, którą początkowo musiał opuścić, aby odbyć służbę wojskową. Dzięki talentom kreślarza wstąpił do Ministerstwa Wojny, gdzie był kartografem do 1923/24. Po zakończeniu służby wojskowej wrócił do Grande Chaumière. Jego panem jest Lucien Simon.
Już w 1925 roku Marcel Parturier wystawiał na Salonie artystów francuskich kompozycje inspirowane normańskim bocage, a także wybrzeżami bretońskimi , w szczególności duże płótno, które jest niczym innym jak przedstawieniem Zatoki Mont Saint-Michel, dziś pod adresem Muzeum Sztuki i Historii Granville .
Jego pierwsza wystawa w wieku 24 lat w galerii Carmine zapoczątkowała 55-letnią karierę, podczas której powstało ponad 1500 obrazów oraz ponad 400 gwaszów lub akwareli, przedstawiających krajobrazy napotykane podczas pobytów we Francji (Bretania)., Normandia, Honfleur , Prowansja, Burgundia) lub za granicą (Tunezja, Holandia, Belgia, Hiszpania, Włochy).
W 1927 roku poznał malarza Othona Friesza . W tym samym roku, uznając go za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli swojego pokolenia, wstąpił do grupy artystycznej Partisans i został sekretarzem recenzji, którą sami artyści opublikowali we współpracy z niektórymi pisarzami.
W 1934 roku w Bretanii poznał swoją przyszłą żonę Denise, która sama zajmuje się oprawą książek artystycznych. Pobrali się22 marca tego roku,
Uznany mistrz, w 1937 r. Został powołany na członka jury Międzynarodowej Wystawy "Sztuki i Technik Stosowanych we Współczesnym Życiu" oraz sekretarza-sprawozdawcę ds. Sztuki związanej ze sportem. Zmobilizowany w Terytorialnym w 1939 roku, wstąpił do wojska, zanim został zreformowany z powodu choroby. Podczas wojny przebywał w Paryżu, malował brzegi Sekwany i okolicę Île-de-France.
Został powołany w 1947 Komisarza Generalnego 58 th Niezależnego Życia i założona w 1953 roku Stowarzyszenie Upowszechniania Grafiki i Plastycznych (ADAGP). Zostaje jego pierwszym prezydentem. Jest również nazywany Kawalerem Legii Honorowej z tytułu Sztuk Pięknych i członkiem National Society of Fine Arts.
Mianowany Kawalerem Sztuki i Literatury w 1958 roku i Oficerem Legii Honorowej (1963), zmarł 27 lutego 1976w swoim mieszkaniu przy Boulevard du Montparnasse i jest pochowany na cmentarzu Montparnasse .