| Narodziny |
12 stycznia 1918 Haneffe |
|---|---|
| Śmierć |
17 kwietnia 1979(w wieku 61 lat) Momalle |
| Narodowość | belgijski |
| Zajęcia | Polityk , pisarz |
Marcel Hicter ( Haneffe ,12 stycznia 1918- Momalle ,17 kwietnia 1979) jest belgijskim politykiem , walońskim pisarzem , socjalistą i walońskim działaczem .
Doktor filozofii i literatury (1939), uczył w Seraing Athenaeum od 1939 do 1944, następnie został asystentem na Uniwersytecie w Liège (1944-1954). Odpowiedzialny za utworzenie National Youth Service (1946-1954), pracował w gabinecie Léo Collarda od 1954 do 1958, kierował Administracją Sztuki, Literatury i Edukacji Powszechnej od 1958 do 1963. W końcu został dyrektorem generalnym ds. Młodzieży i rekreacja od 1963 do 1979. W latach 1965-1979 wykładał również na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli , a ze względu na swoje doświadczenie kulturowe zasiada w RTB, gdzie został komisarzem generalnym rządu.
Brał udział w powstaniu Światowego Zgromadzenia Młodzieży w 1947 r., A następnie przewodniczył Międzynarodowej Federacji CEMEA od 1970 do 1979 r. Był przekonany o ideale demokracji kulturowej, która była wielkim projektem w tamtych czasach w kręgach postępowych. W ten sposób jest jednym z głównych autorów planu Pierre'a Wigny'ego , belgijskiego ministra kultury, który w 1968 r. Opracował pięcioletni plan polityki kulturalnej.
Marcel Hicter sponsoruje produkcję filmu O bardziej ludzkim świecie w reżyserii Jean-Marie Piquinta i poświęconego temu planowi. Jego prezentację w sekwencji posłowia powierza Henry'emu Ingbergowi, w którym wykrywa przyszłego wielkiego odpowiedzialnego, jakim miał się stać. Ale wcześniej wyczuwał ducha maja 1968 roku , działając ze stanowiska dyrektora generalnego ds. Młodzieży i rekreacji w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Kultury, aby od początku lat sześćdziesiątych promować partycypację i demokrację w szkole. .
Socjalista, w 1976 roku zdecydował swoją partię na organizację spotkań kulturalnych . Bliski FGTB , wielki obrońca sekularyzmu, był także członkiem Walońskiego Kongresu Narodowego i Centralnego Komitetu Akcji Walońskiej w latach 1963-1964. w strajku generalnym zimy 1960-1961 i bronił Fouronów .
Jego imię nosi ośrodek kultury w Marlagne, zajmujący się kształceniem animatorów kultury .
Jest także pisarzem mówiącym po Walonii.