Rodzaj | Dwór |
---|---|
Budowa | XVII th wieku |
Dziedzictwo | Zarejestrowany MH ( 1987 ) |
Kraj | Francja |
---|---|
Region | Bretania |
Departament | Ille-et-Vilaine |
Gmina | Redon |
Informacje kontaktowe | 47 ° 38 ′ 46 ″ N, 2 ° 05 ′ 12 ″ W. |
---|
Le Manoir du Mail znajduje się w mieście Redon , w departamencie Ille-et-Vilaine .
Znajduje się na rue du Plessis i quai Duguay-Trouin, w dzielnicy portowej.
Dawniej nazywane Hotel du Plessis , jest częścią pięknych domów, które oznaczone rozkwitu handlu lokalnego w XVII -tego wieku.
Został zbudowany przez François Menanda 1648-1723, następnie przekazany rodzinie Chéreil de la Rivière w 1755 roku, zanim powrócił do Menand, panów Brossay i Fourché, panów Quéhillac
Ten hotel zastąpił na dnie portu, w pobliżu Port-aux-Vins, dwa domy, z których jeden był winien opactwu czynsz w wysokości 12 denarów, a drugi, który znajdował się najbliżej Vilaine, na Boże Narodzenie - 12 monet Sol.
Ochrzczony w Redon 9 sierpnia 1648 r. François Menand jest synem Jeana Menanda i Julienne Pageaud.
Doradca, sekretarz króla, domu i korony Francji, został nobilitowany swoim urzędem, aw 1707 r. Zakwalifikował się jako płatnik czynszów Hôtel de Ville de Paris, sekretarza króla w Wielkiej Kancelarii Paryskiej, i komisarz wojen.
Zmarł w swoim hotelu w Plessis 23 grudnia 1723 r. Został pochowany w kaplicy Zgromadzenia w Redon, której był założycielem.
W 1760 roku Paul Armand Fourché de Quéhillac 1714-1777 odziedziczył Hôtel du Plessis. Jest synem Geneviève Menand 1683-1746, siostrzenicy François Menanda i córki Jean Menand 1645-1707, burmistrza Redon i Gabrielle Lesbaupin. Wyszła za mąż w 1713 roku w Redon, Pierre Fourche de Quéhillac. Paul Armand Fourché de Quéhillac, doradca parlamentu Bretanii, zmarł w Redon „w swoim hotelu w porcie” 25 grudnia 1777 roku.
Od 1862 r. Przemysłowiec Garnier przeniósł się do Redonu i rozwinął przemysł mechaniczny do produkcji maszyn rolniczych, nabył majątek, na którym znajdowała się fabryka. Po ostatecznym zamknięciu fabryki miasto Redon nabyło Château du Mail i odrestaurowało go w 1988 roku.
Pomnik został zarejestrowany jako zabytek od20 sierpnia 1987.