Maigret i Upiór

Autor

Georges simenon

Kraj

Belgia

Uprzejmy

kryminał

Redaktor

Presses de la Cité

Miejsce publikacji

Paryż

Data wydania

1964

ISBN

3125993806

Seria

Komisarz Maigret

Chronologia

Maigret i widmo jest kryminał przez Georges Simenon opublikowany w 1964 roku . Jest częścią serii Maigret . Pisanie tej powieści miało miejsce od 17 do23 czerwca 1963. Jest datowany na Noland, wyimaginowany kraj; faktycznie napisane w zamku Échandens ( kanton Vaud ) w Szwajcarii .

streszczenie

Tytuł jest uzasadniony tym, że za zasłonami pracowni malarskiej mogliśmy zobaczyć ubraną na biało postać poruszającą się w półmroku.

Dzień po wyczerpującym przesłuchaniu Maigret budzi wizyta jednego ze swoich inspektorów, który informuje go o próbie zabójstwa, której ofiarą padł inspektor Lognon, znany jako Le Malgracieux.

Maigret dowiaduje się, że Lognon przez dwa tygodnie spędzał noce z młodą kosmetyczką Marinette Augier. Jednak ten zniknął. Dzięki mizantropijnemu i zaciekawionemu staruszkowi, sąsiadowi kosmetyczki, Maigret zostaje poinformowana o dziwacznych poczynaniach pary Jonkers, której rezydencja znajduje się naprzeciwko mieszkania Marinette Augier. Norris i Mirella Jonker stają się dla Maigret głównymi podejrzanymi. Wizyta u nich okazuje się owocna i wprowadza komisarza na ciekawy tor, który wprowadzi go w świat malarstwa i fałszerzy.

Z informacji zebranych telefonicznie od inspektorów w Londynie i Nicei , których znał podczas poprzednich dochodzeń, Maigret dowiaduje się, że nazwisko Mirella Jonker to nie kto inny jak niejaki Marcelle Mailland, której kochanek Stanley Hobson jest znanym oszustem. Świadek w ostatniej chwili informuje Maigret o nieudanym porwaniu mężczyzny, przetransportowanego przez dwóch nieznajomych, z posiadłości Jonkerów do zaparkowanego przed nim żółtego jaguara .

Szybko trafiając w ręce właściciela samochodu, znawcy malarstwa Eda Gollana, dzięki swojej szczególnej rejestracji w TT (Temporary Transit), Maigret stopniowo odkrywa nić łączącą poszczególne elementy dramatu. Szybko wprowadza w zakłopotanie Jonkera, który przyznaje, że zmuszony był malować fałszywe arcydzieła Frederico Palestri, niezrównoważonego artysty, ale genialnego, goszczonego, a nawet zamaskowanego. Było to pod presją eksperta, który stał się szantażystą po tym, jak odkrył, że obraz sprzedany przez Jonkera to fałszywy Van Gogh , podczas gdy skrupulatny i uczciwy holenderski kolekcjoner był pewien jego autentyczności.

Zaalarmowani przez niepozorny nadzór inspektora Lognona, który przyszedł wieczorem do budynku naprzeciwko, za oknem Marinette Augier, Gollan i Hobson próbowali porwać malarza z rezydencji, a po znokautowaniu go przewieźli w żółtym Jaguar zaparkował z przodu. Lognon, który obserwował scenę ze swojego punktu obserwacyjnego, przybiegł i Hobson nie wahał się go zastrzelić, zostawiając go na śmierć. Maigret znajduje malarza w rezydencji, ale przybywa za późno: powiesił się w łazience, w której był zamaskowany. W międzyczasie Marinette, która uciekła ze strachu przed zabójcami, zostaje znaleziona i wyjaśnia błędnie zinterpretowane działania Lognona. Ten ostatni wyzdrowieje i odnajdzie swoją zawziętą żonę, z którą pójdzie na kurację relaksacyjną.

Szczególne aspekty powieści

Pośpieszna kolejność wydarzeń pozwala szybko rozwikłać skomplikowaną na pierwszy rzut oka intrygę.

Karta katalogowa pracy

Rama czasoprzestrzenna

Przestrzeń

Paryż ( aleja Junot ).

Czas

Okres współczesny; badanie trwa jeden dzień i odbywa się w połowie listopada.

Postacie

Główny bohater

Norris Jonker, Holender . Bogaty kolekcjoner obrazów. Żonaty, bez dzieci. 64 lata

Inne postaci

Charles Lognon powiedział niewdzięczna, straż inspektor XVIII XX dzielnicy, dojrzewać.
Marinette Augier, kosmetyczka, 25 lat.
Mirella Jonker, jej panieńskie nazwisko Marcelle Mailland, żona Norrisa, rozwiodła się z angielskim przemysłowcem Herbertem Muirem; była 18-letnią kochanką złodzieja klejnotów Stanleya Hobsona; 34 lata.
Frederico Palestri, malarz niezrównoważony, ale fałszerz geniuszu, 22 lub 23 lata.
Ed Gollan, Amerykanin , krytyk sztuki i znawca malarstwa, okazjonalny oszust, 38 lat.

Wydania

Wstępna publikacja seryjna w dzienniku Le Figaro , n ° 6131-6153 od 18 maja do 12 czerwca 1964 r.
Wydanie pierwsze: Presses de la Cité, 1964
Tout Simenon, tom 12 , Omnibus, 2003 ( ISBN 978-2-258-06053-1 )
Pocket Book, nr 31727, 2004 ( ISBN 978-2-253-13386-5 )
Tout Maigret, tom 8 , Omnibus, 2019 ( ISBN 978-2-258-15049-2 )

Adaptacje

Pod tytułem Maigret en het spook, holenderski film telewizyjny z Janem Teulingsem, wyemitowany w 1969 roku.
Maigret et son Fantôme , francuski film telewizyjny René Lucota z Jeanem Richardem , wyemitowany w 1971 roku.
Pod tytułem Keishi to yūrei , japoński film telewizyjny Fujity Meiji, z Kinyą Aikawą ( komisarz Maigret ), wyemitowany w 1978 roku.
Maigret et le Fantôme , francuski film telewizyjny Hannu Kahakorpi z Bruno Cremerem , wyemitowany w 1994 roku.

Źródło

Maurice Piron, Michel Lemoine, L'Univers de Simenon, przewodnik po powieściach i opowiadaniach (1931-1972) Georgesa Simenona , Presses de la Cité, 1983, s. 378-379 ( ISBN 978-2-258-01152-6 )

Powiązany artykuł

Lista prac Georgesa Simenona