Liceum Racine

Jean Racine High School
Przykładowa ilustracja artykułu Lycée Racine
Generał
kreacja 1887
Kraj Francja
Akademia Paryż
Informacje kontaktowe 48 ° 52 ′ 35 ″ na północ, 2 ° 19 ′ 22 ″ na wschód
Adres 20 rue du Rocher (główne miejsce, Rocher )
38 rue de Naples (drugie miejsce, Neapol )
75008 Paryż
Stronie internetowej ac-paris.fr
Ramy edukacyjne
Rodzaj Lokalna publiczna placówka edukacyjna (EPLE)
Dyrektor Ch. A. Perier
Numer rejestracyjny 0750664 P
Ludność szkolna ~ 1200 uczniów
Nauczyciele ~ 120 nauczycieli
Trening Ogólnokształcąca i technologiczna szkoła
BTS
Opcji 9
Opcje Łacina, greka, LV3, teatr, muzyka, taniec, prawo (DGEMC), matematyka ekspercka lub uzupełniająca
Studiowano języki Angielski, niemiecki, hiszpański, chiński, włoski
LIE: chiński, japoński, portugalski i turecki
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Paryż
(Zobacz sytuację na mapie: Paryż) Map point.svg

Racine High School to szkoła publiczna w sąsiedztwie Europy znajduje się w 8 th  dzielnicy z Paryża . Obejmuje liceum oraz kurs asystenta kierownika BTS i doradcy klienta banku BTS. Nosi imię Jeana Racine'a , dramatopisarza i historiografa króla.

Główna strona ( Rocher ) jest obsługiwana przez stacje metra Saint-Lazare , Saint-Augustin lub Europe . Druga lokalizacja ( Neapol ) jest obsługiwana przez stacje Villiers , Europe lub Miromesnil .

Historyczny

Liceum w Racine zostało zbudowane przez architekta Paula Gouta . To drugie liceum dla młodych dziewcząt w Paryżu po liceum Fénelon . Ten nowy rodzaj instytucji publicznej ma na celu odsunięcie młodych dziewcząt spod wpływów Kościoła i lepsze przygotowanie przyszłych żon miejskiej elity III RP . Oficjalna inauguracja odbyła się w 1887 r. W obecności wygłaszającego przemówienie ministra Eugène Spullera . Przypomina to tablica pamiątkowa: „Zainaugurowana 19 października 1887 r. Pan Spuller Minister Edukacji Publicznej, Kultu i Sztuk Pięknych. Rozbudowany w 1891 i 1906 r. M. Paul Gout architecte ” (cyfry rzymskie dostosowane do cyfr arabskich).

Podczas gdy większość nowych liceów dla chłopców w tamtych czasach została zbudowana od podstaw , dając początek budynkom o monumentalnym stylu, licea dla dziewcząt były skromniejsze. Albo reinwestują stare budynki (takie jak Lycée Fénelon ), albo cieszą się mniej korzystnymi warunkami budowlanymi. W ten sposób Lycée Racine jest zbudowane na wąskiej i pochyłej działce, następując po „starej i ciemnej konstrukcji”, zauważa historyk Marc Le Cœur.

W latach 1891-1893 szkoła posiadała małą szkołę przy 121 rue du Faubourg-Poissonnière . Ten ostatni następnie uzyskał niezależność i stał się Lycée Lamartine .

Hotel nosi nazwę Jean Racine , francuski dramaturg XVII -tego  wieku .

Organizacja

Szkoła jest podzielona na dwie lokalizacje: główna siedziba znajduje się przy 20 rue du Rocher ( Rocher , miejsce historyczne), a druga znajduje się przy 38 rue de Naples ( Neapol ). Pozyskanie drugiej placówki umożliwiło zwiększenie liczby przyjmowanych uczniów szkół ponadgimnazjalnych oraz otrzymanie dwujęzycznych i dwujęzycznych klas BTS .

Od tego czasu zajęcia sportowe odbywały się w gimnazjum w Neapolu lub w placówkach zewnętrznych. Jednak wciąż możemy dostrzec pozostałości dawnych obiektów sportowych w Rocher: kosze z tenisówkami, obrazy na ziemi itp.

Każda placówka ma swoje własne życie szkolne, własną stołówkę i własny CDI . Zajęcia są podzielone na dwa miejsca, z wyjątkiem strumienia naukowego (S) i zajęć w niepełnym wymiarze godzin (podwójna muzyka lub taniec), które są w Rocher ze względów praktycznych.

Zajęcia

Liceum w Racine prowadzi zajęcia w niepełnym wymiarze godzin, przeznaczone dla uczniów uczących się na wysokim poziomie artystycznym w konserwatoriach ogólnopolskich, regionalnych itp. Posiada własną orkiestrę i własny chór.

Nauczanie to daje im swobodę czasu niezbędnego do ich artystycznej praktyki, a tym samym pozwala równolegle przygotowywać się do matury literackiej lub naukowej.

Szkoła posiada (rok szkolny 2016/2017):

Klasa / seria G&T S ES L STMG BTS
druga 10
Pierwszy 5 2 3 2
Terminale 5 3 4 2
Wyższe (BTS 1 i 2) 4

Zapisanych jest około 1200 uczniów i 120 nauczycieli.

Ranking liceów

W 2016 roku szkoła zajmuje 68 th z 112 na poziomie departamentów w zakresie edukacji o wysokiej jakości, a 652 th krajowym. Ranking opiera się na trzech kryteriach: wskaźnik zdawalności matury, odsetek uczniów pierwszego roku, którzy uzyskali maturę po ukończeniu ostatnich dwóch lat nauki w placówce oraz wartość dodana (liczona na podstawie pochodzenia społecznego uczniów, ich wieku i wyników na krajowym dyplomie patentu).

W 2018 roku Lycée Racine odniosła 98% sukcesów w maturze , z 75% wzmiankami.

Osobowości związane ze szkołą średnią

Nauczyciele

Studenci

W literaturze

Była studentka Violette Leduc pisze w La Bâtarde (1964):

„Liceum Racine obok dworca Saint-Lazare , blisko stacji metra o tej samej nazwie, w pobliżu domów towarowych, hoteli turystycznych, kawiarni i zatłoczonych restauracji przyprawiło mnie o gorączkę. Przyszedłem szukać nauczania w środku pieca. Nawet na zajęciach słyszałem hałas tłumu i ruch uliczny. Poziom studiów mnie przeraził, wróciłem do ostatniego rzędu wszystkich kursów poza literaturą zagraniczną. "

Uwagi i odniesienia

  1. „  Środa, 19 października 1887 r., Lycée Racine  ” , na ac-paris.fr ,18 września 2017 r(dostęp 18 lutego 2021 ) .
  2. Tekst przemówienia na temat Gallica  : W Ministerstwie Edukacji Publicznej: przemówienia, przemówienia, okólniki / E. Spuller , „XXVII. Inauguracja Lycée Racine w Paryżu (19 października) ”, s. 242 i następne .
  3. Marc Le Cœur, „Liceum w mieście: przykład Paryża (1802–1914)” , Historia edukacji , 90 | 2001, s. 131-167.
  4. „  Wydział i krajowy ranking liceum  ” , w L'Express ,1 st kwiecień 2015(dostęp 20 maja 2015 )
  5. „  Metodologia rankingu francuskich szkół średnich 2015  ” , w L'Express ,1 st kwiecień 2015(dostęp 20 maja 2015 )
  6. „Gratulacje dla naszego profesora listów, pana Didiera Blonde, zwycięzcy eseju Prix Renaudot 2015 z tytułem Leïlah Mahi 1932  ”, „Site du lycée Racine” , konsultowany 17 lutego 2021 roku.
  7. „Valérie Hannin” , cinema-histoire-pessac.com, dostęp 17 lutego 2021.
  8. „Wydarzenie we wtorek 20/11/2018: koncert Monsieur Warnier, nauczyciela muzyki establishmentu” , ac-paris.fr, konsultowany 17 lutego 2021 r.
  9. Laurent Douzou, Lucie Aubrac , Perrin, 2009, s.  212-216 i 221-222.
  10. „Sabine Azéma” , gala.fr, dostęp 17 lutego 2021 r.
  11. Armelle Héliot , „Jeanne Balibar, arystokratka”, Le Figaro , wstawka „  Le Figaro et vous  ”, sobota 8 / niedziela 9 lipca 2017, strona 38.
  12. Emmanuel Davidenkoff, „The new type bow” , liberation.fr, 3 stycznia 2004.
  13. „Patrick Dupont” , vsd.fr, 23 października 2007.
  14. Edgar Davidian, "BICULTURE The ujmujące zwierzenia libańskiego wirtuoza Abdela Rahmana el-Bachy w" Double je " Pivota (zdjęcie) , lorientlejour.com, 12 sierpnia 2005.
  15. Franck Nouchi, „Adèle Exarchopoulos, la vie devant elle”, lemonde.fr, 22 maja 2014 r.
  16. Eugénie Bastié , „Françoise Héritier, antropolog i działaczka feministyczna” , Le Figaro , czwartek, 16 listopada 2017, strona 37.
  17. Marie-Laure Delorme, uczniowie De bons. École normale supérieure widziana od wewnątrz , Stock, 2015.
  18. Alain Cochard , „  Alexandre Kantorow z recitalem na festiwalu Sully et du Loiret - The future in front of oneself  ” , Concertclassic ,24 maja 2016 r(dostęp 29 czerwca 2019 )
  19. „ Słynny były student - film o Violette Leduc” , ac-paris.fr, 14 listopada 2013 r.
  20. „Thierry Malandain” , lessentielagenda.fr, dostęp 17 lutego 2021 r.
  21. „Isabelle Oehmichen and the Budapest Music Academy” , aubonheurdupiano.com, 26 kwietnia 2019 r.
  22. „  Biography Pierre Pincemaille  ” , on Who's Who we Francji (dostęp 20 lutego 2021 ) .
  23. „Élisabeth Platel” , lepoint.fr, 5 listopada 2010.
  24. Abdallah Soidri, „Portret wyjątkowej kobiety: Mila Racine, zbawicielka żydowskich dzieci”, marianne.net, 8 marca 2016 r.
  25. „Mila Racine: z komórki 127 w Annemasse do numeru 27918 w Ravensbrück” , yadvashem.org, dostęp 17 lutego 2021.
  26. John Calder, „Nekrologi: Madeleine Renaud” , niezależny.co.uk, 23 września 1994.
  27. „Wywiad z Élisabeth Roudinesco” , cahiers-pedagogiques.com, 11 grudnia 2020 r. W nr 565, „Przeczytaj, zrozum”.
  28. Charlotte Langrand, „Taglioni: 'Gdybym nie był aktorką ...'” , lejdd.fr, 8 grudnia 2012.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne