Luis Posada Carriles

Luis Posada Carriles Obraz w Infobox. Luis Posada Carriles w Military School of the Americas w Fort Benning w stanie Georgia w 1963 roku. Biografia
Narodziny 15 lutego 1928
Cienfuegos
Śmierć 23 maja 2018 r(w wieku 90 lat)
Miami
Imię urodzenia Luis Clemente Faustino Posada Carriles
Pseudonimy Basilio, Bambi
Narodowość wenezuelski
Trening Uniwersytet w Hawanie
Zajęcia Terrorysta , szpieg
Okres aktywności Od 1965
Inne informacje
Pracował dla Centralna Agencja Wywiadowcza

Luis Clemente Faustino Posada Carriles , znany jako Bambi lub Basilio , urodzony dnia15 lutego 1928w Cienfuegos na Kubie i zmarł dnia23 maja 2018 rw Miramar , Floryda , jest naturalizowany wenezuelski kubański terrorysta .

Aktywny w brutalnych akcjach przeciwko rządowi kubańskiemu, pracował dla CIA od 1965 do 1976 (według informacji tej ostatniej), a następnie dla DISIP , wenezuelskiej tajnej policji. Twierdzi on atak na Cubana Flight 455 , samolot Cubana de Aviación , w którym zginęły 73 osoby6 października 1976.

Biografia

Wraz ze swoim rodakiem Orlando Boshem Ávilą , Luis Posada Carriles uczestniczył w założeniu CORU , organizacji przeciwnej Castro, która wzięła udział w operacji Condor , w szczególności poprzez udział w zabójstwie byłego chilijskiego ministra Orlando Leteliera w Waszyngtonie .

Jest oskarżony o udział w przygotowaniach do ataku na Kubana Flight 455 , kubański samolot pasażerski, który opuścił Caracas w Wenezueli i który eksplodował nad Barbadosem na6 października 1976, zabijając 73 osoby, w tym kubańską młodzieżową drużynę szermierczą .

Wenezuelski sąd wojskowy uniewinnił Posadę i trzech jego wspólników po zakończeniu pierwszego procesu, który został następnie unieważniony przez wenezuelski wojskowy sąd apelacyjny . Ten ostatni wskazywał, że „  oskarżony w sprawie kubańskiego samolotu zniszczonego [w locie] pod Barbadosem dnia6 października 1976są cywiliami, a przestępstwa, o które są oskarżeni, są uregulowane w kodeksie karnym (a nie w kodeksie wojskowym) ”. Posada i jego trzej wspólnicy zostali następnie oskarżeni o zabójstwo i zdradę przed sądami cywilnymi, ale CIA i kubańsko-amerykańska fundacja narodowa (FNCA) zmusiły go do ucieczki z August 8 , 1985a wyrok w jego sprawie został odroczony, a wenezuelskie prawo zabrania wydania wyroku zaocznego . Pod koniec tego samego procesu dwóch wspólników Posady, którzy podobnie jak on posiadali obywatelstwo Wenezueli, zostało skazanych na21 lipca 1986do dwudziestu lat więzienia. Orlando Bosch , także wspólnik, został uniewinniony, a wenezuelski wymiar sprawiedliwości wydał przeciwko Posadzie Carriles nakaz aresztowania, który nadal obowiązuje i na mocy którego Wenezuela przedstawiła Stanom Zjednoczonym w 2005 r. Wniosek o ekstradycję.

Po ucieczce wyjechał do Salwadoru , gdzie pod dowództwem podpułkownika Olivera Northa zaopatrzył Nikaragui Contras w broń i brał udział w handlu narkotykami, aby je sfinansować. Skandal „ Irangate  ” doprowadził go do wycofania się do Gwatemali , gdzie służył dyktaturze wojskowej jako urzędnik wywiadu. Kraj pogrążył się wówczas w wojnie domowej .

W długim wywiadzie opublikowanym w New York Times w 1998 roku Posada Carriles publicznie twierdzi, że zorganizował serię zamachów bombowych na hotele w Hawanie w 1997 roku . Ataki te spowodowały śmierć jednego ( włoskiego turysty ) i kilku rannych. W tym samym wywiadzie Posada Carriles ujawnia, że ​​pracował dla Kubańsko-Amerykańskiej Fundacji Narodowej (CANF), która odrzuca jej powiązania. Jednak w wywiadzie, a także w swojej autobiografii The Roads of the Warrior ( Les Chemins du Guerrier ), precyzuje, że przysłali go Jorge Mas Canosa, założyciel i prezes CANF, jego następca Alberto Hernandez oraz skarbnik organizacji. pieniądze na sfinansowanie jego brutalnych działań przeciwko Kubie.

W 2000 roku Luis Posada Carriles został uwięziony w Panamie wraz z Pedro Remónem Jimenezem i Guillermo Novo Sampolem za planowanie umieszczenia bomby w pokoju, w którym Fidel Castro miał odbyć konferencję. Skazani na osiem lat więzienia, zostali ułaskawieni przez prezydent Panamy Mireya Moscoso pod koniec jej administracji w 2004 roku . Jiménez i Novo zostali następnie powitani w Stanach Zjednoczonych .

Plik 13 kwietnia 2005Posada ubiega się o azyl polityczny w Stanach Zjednoczonych za pośrednictwem swojego prawnika jako byłego agenta CIA. Amerykańskie władze aresztowały go 17 maja następnego roku w Miami , gdzie mieszkał w ukryciu. Plik17 maja 2005ponad milion ludzi maszerowało w Hawanie na prośbę rządu kubańskiego, aby potępić „terroryzm Stanów Zjednoczonych”, żądając wyroku Luisa Posady Carrilesa. Plik19 maja, jest oskarżony o nielegalny wjazd do Stanów Zjednoczonych. Kuba natychmiast zakwestionowała ten akt oskarżenia, podkreślając, że Posada Carriles powinna zostać oskarżona o terroryzm.

Wenezuela formalnie zwraca się o jego ekstradycję Maj 2005i oskarża Stany Zjednoczone o brak bezstronności w wojnie z terroryzmem . Luis Posada Carriles zostanie zwolniony w 2007 roku za kaucją pomimo oczekującego wniosku o ekstradycję.

W 2005 r. Ambasador Stanów Zjednoczonych w Hondurasie zwrócił się do prezydenta tego kraju o udzielenie azylu Luisowi Posadzie Carrilesowi, a jego obecność w Stanach Zjednoczonych uznano za kłopotliwą.

Plik 15 listopada 2007Podkomitet ds. Praw Człowieka Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych ustalił odpowiedzialność Luisa Posady Carrilesa w kilku aktach terrorystycznych, w tym w sprawie lotu 455 Cubana .

Uwagi i odniesienia

  1. „  Śmierć Luisa Posady Carrilesa, anticastrysta i byłego agenta CIA  ” , na Canoe.ca ,23 maja 2018 r(dostęp 23 maja 2018 )
  2. „  Antikastrysta Luis Posada Carriles nie żyje  ” , w Le Monde diplomatique ,1 st kwiecień 2008
  3. „  Historia kubańskiej piątki jak ty nigdy nie powiedział jej - XII. Cherry blossoms, author: Ricardo ALARCÓN DE QUESADA  ” , na www.tlaxcala.es (dostęp 2 lipca 2010 )
  4. „  Carriles anty-astrysta oskarżony w Stanach Zjednoczonych - jego prośba o azyl polityczny wprawia rząd USA w zakłopotanie  ” , na www.ledevoir.com (dostęp: 2 lipca 2010 )
  5. Maurice Lemoine, Ukryte dzieci generała Pinocheta. Szczegóły współczesnych zamachów stanu i innych prób destabilizacji , Don Kichot,2015, s.  436

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne