Imię i nazwisko | Albert Edmond Van Hecke |
---|---|
Narodziny |
25 lipca 1916 r Roubaix |
Śmierć | 9 listopada 1991 |
Podstawowa działalność | Piosenkarz , aktor |
Gatunek muzyczny | operetka i kino |
aktywne lata | 1946 - 1989 |
Luc Barney , prawdziwe nazwisko Albert Edmond Van Hecke , urodzony dnia25 lipca 1916 rw Roubaix i zmarł dnia9 października 1991w Clichy , jest piosenkarką z operetki i aktora francuskiego .
Barney po raz pierwszy śpiewał w latach 1946-1947 w Club des Cinq , gdzie poznał Edith Piaf . Jest więc częścią zespołu „Hommes de Piaf”, który połączył rue de Berri , Compagnons de la chanson i Yves Montand . Miał okazję przeżyć sielankę z piosenkarzem, ale raczej krótką, bo Kid szybko zakochał się w Jean-Louis Jaubert .
Luc Barney gra we wszystkich operetkach powojennego repertuaru, głównie w rolach drugorzędnych, często fantazyjnych (przebija się w akcentach) obok gwiazd ( Georges Guétary , Luis Mariano , Fernandel , Marcel Merkès …). Jednak to właśnie dzięki postaci Léopolda , głównej roli w L'Auberge du Cheval-Blanc , w 1949 roku w Théâtre du Châtelet , z Lysiane Rey stał się znany. Następnie zagra i zaśpiewa na wszystkich prowincjonalnych scenach swoją ulubioną operetkę (ponad tysiąc dwieście razy), którą gra jeszcze na krótko przed swoim zniknięciem (ale po osiągnięciu pełnoletności przyjmie rolę Marsylii Bistagne).
Nagra to dzieło w 1954 roku, z Colette Riedinger i Fernand Sardou po sukcesie odrodzenia w grudniu poprzedniego roku w Châtelet. Następnie, w 1959, nowe nagranie u boku Lysiane Rey , jego stałej partnerki, która została jego żoną w 1953 (w drugim małżeństwie, po swoim pierwszym mężu Albercie Préjean ). Znacznie później, w 1974 roku, kolejna płyta (LP) w Barclay z Éliane Varon , jego drugą żoną, inną wszechobecną wówczas artystką operetkową.
Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Montreuil .
Jego talent odnajdujemy na płycie w wielu kompilacjach poświęconych operetkom, ale także w albumach piosenek wojskowych ( Le Chant des partisans ; Quand Madelon ...) i romansów, gdzie jego czarujący, lekki baryton zdziałał cuda: J pił trochę za dużo ; Piękne niedziele wiosny ; Miłość z określoną przeszłością ...
W 1946 roku wygrał konkurs ABC Grand Prix du CD .