Louise Augustine Gleizes

Louise Augustine Gleizes Biografia

Narodziny	21 sierpnia 1861

Louise Augustine Gleizes , ogólnie nazywana swoim imieniem Augustine , ur21 sierpnia 1861, jest francuskim sługą . Najbardziej znana jest jako najbardziej znana pacjentka neurologa Jean-Martina Charcota w szpitalu Salpêtrière w Paryżu.

Biografia

Louise Augustine Gleizes, urodzona w dużym domu z dwojga domowych rodziców, spędziła dzieciństwo w religijnej szkole z internatem i zaczęła pracować jako pomoc domowa w wieku 13 lat w tym samym domu co jej rodzice. W tym samym roku została zgwałcona pod groźbą brzytwy przez swojego szefa, który wcześniej dokonał napaści seksualnej na jej matkę. Silne ataki histerii, których doświadcza w wyniku tych wydarzeń, są zazwyczaj związane z tą napaścią seksualną i powodują21 października 1875, jego internowanie w szpitalu Salpêtrière w wieku 14 lat.

Podczas lat spędzonych w Salpêtrière neurolog Jean-Martin Charcot był zafascynowany siłą ataków histerii młodej dziewczyny. Następnie postanawia uczynić ją swoją stałą pacjentką i zaczyna organizować spotkania towarzyskie, w których spotykają się dziennikarze, lekarze i politycy, aby obserwować siłę histerii. Neurolog wykorzystał także Augustine'a do przetestowania swoich nowych technik hipnozy . Młoda dziewczyna bardzo na to zareagowała, Charcot wprowadził ją w trans, a widzom pozwolono przyjść i nią manipulować. Po raz pierwszy fotografowie wchodzą do szpitala, aby uwiecznić imponujące wygięcia pacjenta. Zdjęcia zrobione Augustine'owi są następnie wykorzystywane przez Charcota do zdemaskowania histerii jako prawdziwej choroby.

Kiedy Augustine odmówiła udziału w eksperymentach, znalazła się w izolacji. W końcu ucieknie ze szpitala w 1880 roku przebrana za mężczyznę.

Filmografia

Augustynowi poświęcone są dwa filmy:

• Jean-Claude Monod i Jean-Christophe Valtat, Augustyn
• Alicja Winocour, Augustyn , 2012.

Bibliografia

• Muzy medyczne: histeria w XIX-wiecznym Paryżu , Asti Hustvedt (2011)
• Ikonografia fotograficzna Salpêtrière , t.  2, 1878.

Bibliografia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z anglojęzycznego artykułu Wikipedii zatytułowanego "  Louise Augustine Gleizes  " ( patrz lista autorów ) .

1. Luc Perino, Pacjenci zero: Odwrócone historie medycyny , Paryż, Odkrycie,marzec 2020, 207  s. ( ISBN  978-2-348-05864-6 ) , s.  Rozdział 4: Trzy bohaterki histerii
2. Entertainment, „  Tajemnicza kobieta z historii medycyny znajduje swój głos  ”, Smh.com.au ,14 czerwca 2014 r.( przeczytaj online , konsultacja 26 sierpnia 2017 r. )
3. Olivier Walusinski, MD, Jacques Poirier, Hubért Duchy, „  Przegląd Filmów, 'Augustine'  ” , European Neurology,12 stycznia 2013 r.(dostęp 26 sierpnia 2017 )
4. CG Goetz , „  Sztuka wizualna w neurologicznej karierze Jeana-Martina Charcota  ”, Archives of Neurology , tom.  48,1991, s.  421–425 ( PMID  2012518 , DOI  10.1001 / archneur.1991.00530160091020 )
5. A Hustvedt , Medyczne muzy: histeria w XIX-wiecznym Paryżu , Norton & Co.,2011
6. Amelia Jones , Czytelniczka Feminizmu i Kultury Wizualnej , New York NY, Routledge,2010, 248–258, 300–308  s.
7. „  Historia histerii: seksizm w diagnozie  ” ,18 maja 2017 r.
8. "  Augustyn Alice Winocour | Fikcja i film dla historyków francuskich  ” , H-france.net,1 st lipca 2013(dostęp 26 sierpnia 2017 )
9. "  Augustine  " , na telerama.fr ,2003(dostęp 17 października 2020 r . ) .
10. Aureliano Tonet, „  Augustyn”: za świnką morską doktora Charcota, bohaterki czasów współczesnych  ”, Le Monde ,6 listopada 2012( przeczytaj online , skonsultowano 17 października 2020 r. ).