Arcybiskup katolicki Archidiecezja Lyonu | |
---|---|
od 20 lipca 1301 | |
Henryk I z Villars Guy of Boulogne |
Narodziny | 1268 |
---|---|
Śmierć | 4 lipca 1308 lub Listopad 1308 |
Czynność | Prałat |
Rodzina | Dom Thoire-Villars |
Pokrewieństwo |
Henri I de Villars (wujek) Louis de Villars (bratanek) Henri II de Villars (bratanek) |
Religia | Kościół katolicki |
---|---|
Konsekratorzy | Guillaume de Royn ( d ) , Barthélémy , Nicolas de Barro ( d ) |
Louis de Villars (urodzony w 1268 roku i zmarł dnia12 lub 13 lipca 1308w Trévoux ) jest francuskim prałat z początku XIV -tego wieku . Należy do szlacheckiej rodziny Thoire , pochodzącej z Bugey .
Urodzony w 1268 roku Louis de Villars jest synem Humberta IV, lorda Thoire-Villars i Béatrix de Bourgogne. Pochodzi z lokalnej rodziny seigneurial dobrze umieszczonej w kapitule katedralnej w Lyonie, Thoire-Villars , która liczy się jako reprezentant poprzedniego arcybiskupa. Jest synem Humberta IV z Thoire-Villars i matki, której tożsamość jest nieznana. Beyssac uważa, że ma na imię Marguerite, a Morel de Voleine sugeruje Béatrice de Bourgogne.
Kanonik w Lyonie od 1287 r. Wiadomo, że w maju tego roku przejął siłą funkcję archidiakona kapituły katedralnej. Ta godność była utrzymywana przez Bonifacego de Challanta , który został okradziony z dochodów z tego urzędu i który otrzymał ekskomunikę na swojego napastnika. Wygląda na to, że Louisowi to nie przeszkadza, który zachowuje biuro i nie robi już fal. Bonifacy d'Aoste otrzymał biskupstwo Sion kilka miesięcy później.
Jeśli chodzi o większość ówczesnych biskupów Lyonu, to pochodzi on z regionu i został powołany na kapitułę.
Louis Villars zastąpił swojego wuja Henryka I st Villarsa arcybiskupem Lyonu w 1301 roku. Jego pradziadek był wtedy papieżem Bonifacym VIII w Anagni, kiedy umierał i musiał omówić swoją sukcesję z papieżem, który mianował się natychmiast po śmierci Henri de Villarsa. Niektórzy historycy twierdzili, że tak samo Louis de Villars został wybrany przez kapitułę, ale rzeczywiście został on mianowany bezpośrednio przez suwerennego papieża. List nominacyjny przychodzi szybko, pochodzi z dnia20 lipca 1301. Louis wspomina tę nominację poprzez swój tytuł zapisany w następujący sposób: Ludovicus, miseratione divina i Apostolice sedis gratia Lugdunensis archiepiscopus . Otrzymuje on uprawnienia do konsekrowany na27 grudnia 1301Bonifacy VIII i udziela mu paliusz wLuty 1302.
Louis de Villars został mianowany w trudnym czasie dla doczesnej władzy biskupstwa Lyonu. Burżuazja Lyonu walczyła od ponad trzydziestu lat o uzyskanie prawa franczyzy, a król Francji korzysta z okazji, aby spróbować ustanowić zwierzchnictwo nad miastem.
W 1301 roku rozpoczyna się kryzys między Papieżem a królem Filipem Pięknym , kiedy papież wysyła do króla Francji list krytykujący go m.in. za interwencje w Lyonie, mieście, które nie znajduje się w jego królestwie. Będąc blisko Bonifacego VIII , Henri de Villars zatwierdził papieską bullę Ausculta fili , skierowaną do Philippe'a le Bela, która nie dotyczy tylko sprawy Lyonu. Śmierć Bonifacego VIII w Październik 1303 kończy kontrowersje wywołane przez tę bańkę.
W kwestii miasta Rodanu Philippe le Bel odpowiedział, uzyskując orzeczenie Parlamentu Paryża, które przyznało mu jurysdykcję nad miastem. Louis de Villars przyjął wówczas pragmatyczne stanowisko, uważając, że nie należy wchodzić w konflikt, aby zachować maksymalny wpływ archidiecezji na miasto. Arcybiskup, a także kapituła, która ma w grze pewną liczbę uprawnień sądowniczych, wysyła jako negocjatora Thibaud de Vassalieu , krewnego Louisa de Villarsa, który był archidiakonem kapituły katedralnej. Rozmowy trwały od 1304 do 1307 roku i zaowocowały dwoma aktami Filipa Pięknego, znanymi jako Grande Philippine i Petite Philippine .
Do pierwszego wzniósł w hrabstwie-baronii wszystkie ziemie należące do arcybiskupa i kapituły. Porzuca wszelkie roszczenia czasowe do wspomnianej baronii hrabstwa. Jednak potwierdza w tym tekście, że to posiadanie pochodzi tylko od jego autorytetu.
Drugim edyktem król zastrzega sobie prawo do odwołania się do wymiaru sprawiedliwości, władzy zwierzchniej, a także do powoływania komorników sądowych w Lyonie pod zwierzchnictwem opiekuna.
Ten drugi edykt pozostawia urazę, przeciwko której obywatele Lyonu protestują od dawna i którą zawdzięczają arcybiskupowi Renaudowi II z Forez . Ten ostatni ustanowił dwa różne systemy wymiaru sprawiedliwości, jeden dla kapituły, drugi dla arcybiskupa. W związku z tym powołują się na edykt Filipa Pięknego.
W 1303 założył karmelitów w Lyonie, aw 1304 wydał zezwolenie na założenie opactwa La Déserte. Otrzymuje od Philippe le Bel , potwierdzenie hrabstwa Lyonu dla arcybiskupów i kapituły .
W 1306 roku, aby wynegocjować pojednanie między arcybiskupstwem a burżuazją Lyonnais, Louis de Villars przyznał fundację kapituły szesnastu kanoników w kościele Saint-Nizier . Element prestiżu dla burżuazji lionezu, który ma cztery miejsca kanoniczne zarezerwowane dla niej, rozdział ten został ogłoszony w Paryżu dnia1 st lutego 1306, a kilka dni później została oficjalnie założona w Lyonie.
Benedykt XI , następca Bonifacego VIII, umiera po ośmiu miesiącach. Philippe le Bel następnie wybrał brata arcybiskupa Bérarda de Got , Bertranda, który został koronowany na Klemensa V w Lyonie w 1305 roku. Rzeczywiście, przebywał w Bordeaux w czasie swojego wyboru i chciał zostać koronowany w Wiedniu. we Włoszech. Jednak Philippe le Bel, zdeterminowany, by narzucić papieżowi swój autorytet w takim samym stopniu, jak w kwestii Lyonu, wymaga od niego, by zrobił to na brzegach Saony.
Zmarł w 12 lub 13 lipca 1308w swoim zamku w Trévoux , kilka dni po sporządzeniu testamentu. Istnieją dwie daty potwierdzone przez różne źródła:12 lipca, O którym mowa w Lieve rocznicy XIV th wieku i13 lipca, wspomniany w nekrologu św. Pawła.
Gdy tylko dowiedział się o śmierci Louisa de Villarsa 17 lipcaPapież Klemens V, który przebywał w Poitiers, ogłasza swoje zastrzeżenie zachowania prawa wyboru swojego następcy, którym będzie Pierre de Savoie .