Ludwik de Saint-Ferriol
Jacques Louis Xavier Sibeud de Saint-Ferriol
Portret Ludwika de Saint-Ferriol w 1850 r.
| Narodziny |
9 maja 1814 r. Celles |
|---|---|
| Śmierć |
26 kwietnia 1877 r. Evian |
| Przezwisko | Pan Louis |
| Czynność |
Inżynier patron egiptolog |
Louis de Saint-Ferriol , pod pełnymi nazwiskami i tytułem Jacques Louis Xavier Sibeud, hrabia Saint-Ferriol , jest francuskim arystokratą , inżynierem, mecenasem, kolekcjonerem i amatorem egiptologiem, urodzonym9 maja 1814 rna zamku Celles w Isère i zmarł dnia26 kwietnia 1877, w Évian-les-Bains w Górnej Sabaudii .
Biografia
Jacques Louis Xavier urodził się ze związku Josepha Armanda de Sibeuda i Magdeleine Françoise Galien de Châbons. Jest najstarszym z sześcioosobowej rodziny.
W wieku trzynastu lat został wysłany do kolegium jezuickiego Saint-Michel we Fryburgu ( Szwajcaria ), gdzie do ukończenia studiów pozostał sześć lat. Kiedy miał zaledwie 14 lat, odziedziczył po swojej ciotce markizie Madeleine Françoise de Gautheron wielki majątek, a także kilka zamków, w tym Château d'Uriage w Isère, który później stał się jego uprzywilejowaną rezydencją.
Od 1830 studiował prawo i nauki w Paryżu i wstąpił do Conservatoire des Arts et Métiers . Zainspirowany wspaniałymi kolekcjami paryskimi, pasjonuje się starożytnymi cywilizacjami ( Babilonia , Egipt , Grecja , Rzym ...). To zainteresowanie podziela wielu francuskich uczonych po wyprawie Bonapartego w 1799 r. i odszyfrowaniu hieroglifów przez Jean-François Champollion w 1822 r.
Dlatego nie potrzebując pracy, aby przeżyć, poświęca swoje życie mecenasowi, eksploracji i podróżom, zbiorom muzealnym zamku Uriage oraz rozwojowi uzdrowiska Uriage-les-Baths i jego okolic.
W 1839 odbył pierwszą osiemnastomiesięczną podróż do północnej Europy (Niemcy, Dania). Po powrocie do Uriage pod koniec 1840 roku zostało trochę czasu przed wyjazdem na roczną podróż do Włoch; następnie, w grudniu 1841 r., wyjechał na tournée po południowej części basenu Morza Śródziemnego: do Egiptu , Nubii , Synaju , Jerozolimy , Libanu , Grecji , Turcji ( Imperium Osmańskie ) przed powrotem do Uriage. Następnie przez część podróży towarzyszy mu brat i przyjaciele.
Pod jego kierunkiem wystartowały kąpiele termalne Uriage. Podczas starożytnego Rzymu , Rzymianie już odkryli lecznicze właściwości do pielęgnacji skóry i układu oddechowego połacie dwóch źródeł Uriage (jeden siarkawe i słonych, z drugiej żelaziste) i wysłał wielu legionistów tam na rekonwalescencję. Z ran wojennych . Zainstalował nową kolekcję ciepłych wód termalnych (27 ° C), na własny koszt wybudował wiele hoteli w bezpośrednim sąsiedztwie parku Uriage, tak że w latach 70. XIX wieku małe uzdrowisko mogło pomieścić około czterech tysięcy kurystów przy ul. o tym samym czasie.
Kolekcje
Hrabia Saint-Ferriol poświęcił część swoich zasobów na poszerzenie kolekcji swojego gabinetu osobliwości w Château d'Uriage. Po podróży do Egiptu w 1842 r. posiadał jedną z najbogatszych kolekcji egipskich w regionie. W 1916 r. jego syn Gabriel de Saint-Ferriol podarował go Musée de Grenoble, gdzie w 1922 r. w muzeum-bibliotece na Place Verdun otwarto „pokój Saint-Ferriol” z okazji stulecia odszyfrowania hieroglifów przez Champolliona .
Bardzo zainteresowany egipskimi świątyniami (zwłaszcza Abu Simbel , Philae i Luxor ), dokonywał pomiarów i planów, dokonywał pomiarów i pisał liczne opisy.
Przed powrotem do domu odwiedza Azję Mniejszą, gdzie bada ruiny różnych cywilizacji, które następują po sobie. Następnie wraca przez Turcję , jedzie do Grecji, aby odwiedzić niektóre z założycielskich miejsc kultury europejskiej.
Po powrocie do Isère w 1843 r. wystawił swoją kolekcję, do tej pory przechowywaną w czternastu skrzyniach w trzech pokojach swojego zamku, który otwierał dwa popołudnia w tygodniu dla kuratorów z Uriage i wszelkiego rodzaju ciekawskich ludzi. Uzupełnia tę kolekcję o przedmioty znalezione podczas wykopalisk rzymskich łaźni Uriage i średniowiecznego miasta.
Ale jego zamek miał również galerię gobelinów , salę historii naturalnej z 300 gatunkami ptaków, dziełami średniowiecznymi i dziesiątkami obrazów wielkich mistrzów, takich jak Giotto, van Dyck, Rubens, Nicolas Poussin czy Botticelli.
Źródła
W czasie swoich podróży Ludwik de Saint-Ferriol dokonał wielu opisowych notatek i rysunków, zwłaszcza basenu Morza Śródziemnego (Włochy, Egipt/Nubia, Synaj, Jerozolima, Liban, Grecja). Te rzadkie świadectwa są obecnie przechowywane w miejskiej bibliotece w Grenoble .
Bibliografia
- Valérie Huss, Tebańskie zbiory hrabiego Ludwika de Saint-Ferriol w Servir les dieux d'Égypte. Boskie Adoratorki, śpiewaczki i kapłani Amona w Tebach [wystawa muzeum w Grenoble]. Wyd. Somogy, 2018. s. 22-23.
Uwagi i referencje
- http://collections.museum-grenoble.fr/fr/saint-ferriol-louis-de
- www.bibliotheque-dauphinoise.com, Armand de Saint-Ferriol
- http://www.museedegrenoble.fr/1768-le-comte-jacques-louis-xavier-sibeud-de-saint-ferriol.htm
- (w) „ Château d'Uriage ” na Castle Uriage (dostęp 4 września 2020 r . ) .
- chateau-uriage.fr
- http://www.museedegrenoble.fr/TPL_CODE/TPL_OEUVRE/PAR_TPL_IDENTIFIANT/20/951-antiquites.htm
- https://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/revue_egyptologique1919/0008/scroll
- Biuletyn Akademii Delphinal z 1932 r., Katalog pokoju Saint-Ferriol autorstwa opata Paula Tressona, strona 8.
- 1000 lat historii. Rozdział Wydania publiczne. 2006. s.75-82
- pagella.bm-grenoble.fr, Dziennik podróży w Egipcie i Nubii (1841-1842).