Louis de Madaillan d'Estissac

Louis de Madaillan d'Estissac (ca 1502 - 1565 ) był gubernatorem La Rochelle , Aunis i Saintonge i Generał z Poitou . Jest synem Bertranda de Madaillana d'Estissaca (syna Jeana de Madaillana - Lesparre d'Estissaca i starszego brata biskupa Geoffroya ) oraz siostry admirała Philippe'a Chabota , Catherine Chabot de Jarnac .

Biografia

W 1562 roku poślubił niejaką Louise de La Béraudière (z rodziny Poitou). Tradycja i liczne prace genealogiczne przedstawiają tę ostatnią jako Louise de La Béraudière z „ latającej eskadry ” regentki Katarzyny Medycejskiej , alias pięknej Rouet , matki Charlesa de Bourbon, ówczesnej żony Roberta de Combault ojca d' Arcis . W rzeczywistości, ta informacja została przekazana lub przez współczesną Brantome i kamienia Estoile ani na Hozier i ks Anselme w XVII th - XVIII th stulecia. Po Louis-Pierre d'Hozier historyk Roger Trinquet wykazał, że w rzeczywistości są to dwie dalekie kuzynki o tym samym imieniu, każda matka, wśród innych dzieci, dziewczynki o imieniu Claude (ale Claude de Madaillan d'Estissac nie może być mylić z Claude de Combault d'Arcis).

Żona Louisa d'Estissaca była córką Philippe de La Béraudière, lorda Ursay i Françoise de Vivonne; podczas gdy jej kuzynka w stylu Bretanii, " Belle Rouet ", była córką René (Louis) de La Béraudière, szefa oddziału Isle-Rouet (ten oddział La Béraudière odziedziczył po L' Isle- Jourdain i twierdze Rouet / Rouhet i Beaumont w Poitou ) i Madeleine du Fou z L'Isle-Jourdain du Vigeant .

Louis d'Estissac zmarł w 1565 roku, Louise, która nie wyszła ponownie za mąż, samotnie wychowywała dwoje dzieci, które mieli, syna Karola i córkę Claude. Pochwała, jaką Montaigne wygłasza w jednym ze swoich esejów , „o miłości ojców do dzieci”, wydaje się mniej zaskakująca w tych warunkach. I to koniecznie ona jest damą Coulonges-les-Royaux, ponieważ jest to twierdza Madaillan d'Estissac.

Ich córka Claude de Madaillan, dama z Estissac en Périgord, poślubiła François IV de La Rochefoucauld , stąd François V , ojca słynnego memorialisty i moralisty François VI .

Źródła

1. „  Bernard de Rechignevoisin des Loges i jego żona Jeanne de La Béraudière (siostra pani d'Estissac), str. 24  ” , na General Armorial of the Nobility of France, rejestr IV, Louis-Pierre d'Hozier, w Pierre Prault w Paryżu, 1752 (przegląd 26 października 2019 )
2. Roger Trinquet: „Na marginesie esejów: prawdziwa postać pani d'Estissac, czyli pułapki homonimii”, Bibliothèque d'Humanisme et Renaissance, t. 18, nr 1, str. 23-36, 1956, Librairie Droz
3. Yvon Pierron „Historia Coulonges sur l'Autize ”, opublikowana w 1974 r .; i Maurice Rat w Biuletynie Międzynarodowego Towarzystwa Przyjaciół Montaigne, s. 8, wydanie styczeń-czerwiec 1956 (2 seria, nr 18), "Dwie Ludwiki de la Béraudière, pani d'Etissac i pani de Combault, czyli pułapki ujednoznacznienia".
4. (w) „  Montaigne, str. 64  ” , w sprawie The Year's Work in Modern Language Studies, LT Topsfield (red.), Vol. XVIII, Cambridge, 1956 (ostatnia wizyta 26 października 2019 )
5. Jean d'Estissac, syn Lancelot de Madaillan-Lesparre i Jeanne d'Estissac, ostatni z nazwy, jest ulubionym z Charles Francji , brata króla Ludwika XI . Lesparre to Lesparre-Médoc  ; Madaillan to wioska Roumagne między Bergerac i Marmande, a nie Madaillan  ; oryginalny Estissac seigneury znajduje się w Périgord na północ od Bergerac: St-Jean- , St-Hilaire- , St-Séverin-d'Estissac . Przez małżeństwo Claude de Madaillan baronne d'Estissac z François IV de La Rochefoucauld w 1587, Madaillan d'Estissac połączył się z La Rochefoucauld , późniejszymi panami St-Liébault, stąd księstwo Estissac (Świt).