Louis Joseph Amour de Bouillé du Chariol Marquis de Bouillé | ||
Generał brygady hrabia Louis de Bouillé. | ||
Narodziny |
1 st May 1769 Basse-Terre , Gwadelupa |
|
---|---|---|
Śmierć |
20 listopada 1850(81 lat) Paryż |
|
Pochodzenie | Francuski | |
Uzbrojony | Kawaleria | |
Stopień | Generał porucznik | |
Lata służby | 1787 - 1814 | |
Konflikty |
Rewolucyjne wojny francuskie Wojny napoleońskie |
|
Nagrody |
Hrabia oficera Imperium Kawalera Legii Honorowej Saint-Louis |
|
Louis Joseph Amour de Bouillé du Chariol , markiz de Bouillé, urodzony dnia1 st May 1769w Basse-Terre na Gwadelupie i zmarł dnia20 listopada 1850w Paryżu jest francuskim generałem.
Jego ojciec, François Claude de Bouillé , i jego brat uczestniczą w nieudanym locie Ludwika XVI . Żonaty3 kwietnia 1798Robertine Walsh de Serrant, jej jedyny syn, René de Bouillé (1802-1882) został Ministrem Pełnomocnym w Wielkim Księstwie Badenii, ambasadorem w Madrycie, Wielkim Oficerem Legii Honorowej i Peerem Francji .
Fryderyk Wielki przyjął go do Akademii Dżentelmenów w Berlinie . W wieku 18 lat został mianowany kapitanem kawalerii królewsko-polskiej , następnie w Mestre-de-camp-Général Dragons i wreszcie drugim majorem po husarii Berdung le5 czerwca 1790. W 1791 roku został podpułkownikiem i adiutantem swojego brata, kawalera de Bouillé . Miał okazję wykazać się odwagą podczas zamieszek w 1790 i 1791 roku w Metz i Nancy i uratował życie kilku osobom. Dzień aresztowania króla Ludwika XVI w rCzerwiec 1791w Varennes Louis de Bouillé jest blisko swojego ojca i tak jak on jest ścigany na mocy dekretu Zgromadzenia Narodowego .
Udało mu się jednak wyemigrować z ojcem i został adiutantem króla Szwecji Gustawa III i adiutantem generalnym. Po zabójstwie tego księcia poddał się armii Condé , poszedł do służby w Prusach i został ranny podczas oblężenia Moguncji .
W 1793 roku na własny koszt podniósł pułk kawalerii nazwany British Uhlan Regiment , w służbie i służbie armii brytyjskiej. Walczył na czele armii angielskiej aż do reformy swojego korpusu w 1796 r. W tym samym roku, gdy hrabia d'Artois chciał zejść, powierzył Louis de Bouillé naczelne dowództwo kawalerii. Po niepowodzeniu tej wyprawy pozostał bezczynny do 1802 r. W tym czasie uzyskał skreślenie z listy emigrantów i podjął służbę w swojej ojczyźnie w 1806 r.
Bouille wrócił do Francji w 1806 roku i zaciągnął się do armii Napoleona I er . Nie minęło dużo czasu, zanim odznaczył się i wykazał tyle odwagi podczas oblężenia Gaety w 1807 r., Że otrzymał Legię Honorową . Dołączone do 9 -go korpusu Wielkiej Armii uczęszczał bitew stoczonych przez organizm. Na czele awangardy lekkiego konia z Linanges-Bavarois pokonuje księcia Anhalt , odbiera mu artylerię i paraliżuje wszystkie jego ruchy.
W 1808 r. Poszedł za generałem Sébastianim do Hiszpanii jako szef sztabu i przyczynił się do sukcesu walki pod Ciudad Real . Jako szefa Sztabu Generalnego 4 -tego ciała, to różni się w różnych spotkaniach, w tym bitwy Almonacid gdzie przyczynia się do reputacji wartości i zdolności, które uczynił, a także „w Baza w 1810 roku, gdzie pokonał w 1200 mężczyzn kolumnę 5000 Hiszpanów. Promowany generał brygady na22 czerwca 1810, Bouillé został hrabią Cesarstwa dnia2 wrześniatego samego roku. On uzyskuje dowództwo korpusu dragonów, z jaką pokonał General Freyre THE19 kwietnia i 17 maja 1812. Zmuszony złym stanem oczu do opuszczenia Hiszpanii, został generałem porucznika, gdy Burbonowie wrócili na31 grudnia 1814 i na emeryturze.
Kiedy Burbonowie wrócili do Francji, Ludwik XVIII mianował go nieaktywnym generałem-porucznikiem. Podobnie jak jego ojciec napisał Wspomnienia w trzech tomach.
Mamy od niego: