Louis Marsolleau
Louis Marsolleau
Louis Marsolleau ( Brest ,20 czerwca 1864- Asnières ,9 kwietnia 1935), to francuski poeta, autor tekstów, kompozytor, dziennikarz i dramaturg.
Biografia
Poeta przeniósł się do Paryża, bywał w bardzo młodym wieku około 1883 r. W kręgu zutystów Charlesa Crosa , obok Jeana Ajalberta , Alphonse'a Allaisa , Jeana Moréasa itd. Opublikował zbiór wierszy w 1886 roku, powieści, bajek i opowiadań w różnych gazetach i sztukach. Jego prace zostały pokazane na głównych paryskich scenach z końca XIX th i na początku XX th century teatru Bouffes-Parisiens , Komedii francuskim , Theatre Antoine , Teatr Odeon , etc. Autor piosenek dla Cabaret du Chat Noir , jego sztuki Ale ktoś przeszkodził partii (1900), uważanej za anarchizującą, ponieważ atakuje klasy rządzące, została zakazana przez cenzurę. Jego sztukę wystawiały co roku z okazji 1 Maja spółdzielnie robotnicze na początku XX wieku, kiedy jeszcze był na lewicy. Pisał wiersze i piosenki antybalistyczne w 1889 roku, a wiersze antyklerykalne na początku XX wieku.
Jednocześnie ma karierę dziennikarza. Publikował w różnych dziennikach od 1885 roku. Przede wszystkim gazety lewicowe: La Nation , Le Voltaire , La Bataille (1889), Le Recall , jako szef echa, La Petite République , La Marseillaise , Le Mot d 'order . Następnie do dzienników prawicowych: L'Écho de Paris , dziennik paryski , Le Figaro - od 1909 -, La France , L'Éclair , jako szef działu literackiego. Swoją karierę zakończył w tygodniku Le Charivari - napisał wierszem kolumnę polityczną - oraz w dzienniku L'Ordre d ' Émile Buré ; publikuje codzienne wiadomości zatytułowane „a-propos” oraz śmieszne wiersze. Podobnie jak Buré przeszedł z lewicy do patriotycznej i antykomunistycznej prawicy, pisząc w 1923 roku: „Ja też byłem rewolucjonistą, a nawet anarchistą. Nie przeczę. Żaden człowiek, który w swojej zielonej młodości nie zbuntował się przeciwko niegodziwości społecznej, nie zasługuje na dojrzałość. Niczego nie zaprzeczam, ale ktoś zakłócił celebrację, która pozostaje z moich prac, tej, którą lubię ” . W ten sposób zniewala ZSRR i "proboch metics (...) przebrany za pacyfistyczne baranki" .
Kawaler Legii Honorowej w 1920 r. Awansowany do stopnia oficerskiego w 1932 r.
Pracuje
Teatr
-
Son petit coeur , komedia w 1 akcie, 1893
-
Le bandeau de Psyché , komedia w jednym akcie, wierszem, stworzona na21 maja 1894w Comédie-Française ( Czytaj online )
-
The Last Madrigal , komedia w 1 akcie, wierszem, 1898
-
Hors les lois , komedia w 1 akcie wierszem, z Bylem, 1898
-
La Folie de Pierrot , mimodrama, z Arthurem Bylem , muzyka Paula Vidala , 1900
-
Ale ktoś zakłócił imprezę , akt wierszem, 1900 ( Czytaj online )
-
Le Roi galant , komedia w 4 aktach wierszem, z Maurice Soulié , 1904
-
Le talizman , dramat w czterech aktach i wersecie, 1905 ( Czytaj online )
-
Tam jest dobrze! , scena wojskowa, 1905
-
Babouche , akt wierszem, z Jacques Loria , 1906
-
Le Mendiant d'Amour , operetka w 3 aktach i 4 obrazach, z Ernestem Grenet-Dancourtem , muzyka Henri José , 1908
-
Émilienne aux Quat'z'Arts , balet pantomimy, z Georges'em Courteline'em , 1913
Wiersze i piosenki
-
Zagubione pocałunki , A. Lemerre, 1886 ( Czytaj online )
-
Pieśni bitwy , La Bataille, 1889
-
My Mill! , muzyka Paula Vidala, 1889
-
Moja cena! , muzyka Félicien Vargues , 1896
-
The Dog , muzyka Charlesa Cuvilliera , 1896
-
The White Wolves , muzyka Cuvillier, 1896
-
Podróż ! , melodia na mezzosopran, muzyka Aymé Kunca, 1899
-
Madrigal na baryton lub mezzosopran, poezja Louisa Marsolleau, muzyka Henry Bour , 1903
-
Ofelia! , muzyka Cuvillier, 1903
-
Moto-girl , angielskie powietrze na głos i fortepian, muzyka Rodolphe'a Bergera , w wykonaniu Yvette Guilbert , 1904
-
Air de menuet , muzyka Josepha Bablona , 1907
-
Ładne wiadro , piosenka, słowa i muzyka, G. Ondet, 1910
-
Pépins et trognons , P. Ollendorff, 1910 ( Czytaj online )
-
Le Save , chór na cztery głosy męskie, z odcinkami, do słów Louisa Marsolleau i Henri Darsaya , muzyka Aymé Kunca , 1911
-
Th. Terestchenko. Szary na niebie! , Rouart Lerolle, 1917
-
Poèmes de guerre na głos i fortepian, muzyka Adolphe Borchard , 1922
Bibliografia
-
Antologia francuskich poetów XIX th wieku , wydawca Alphonse Lemerre, 1888 s. 316-321 ( czytaj online z niektórymi wierszami na Wikiźródłach
-
Robert Sabatier , Historia poezji francuskiej XIX wieku , t. 2, 1977, s. 396
-
Romain Rolland , Chantal Meyer-Plantureux, The People's Theatre , 2003, s. 188
Link zewnętrzny
Uwagi i odniesienia
-
Émile Goudeau, Dziesięć lat bohemy , Champ Vallon, 2000, Le Journal , 14 kwietnia 1935
-
Philippe Baron, La censure théâtrale pod rządami Waldeck-Rousseau (1899-1902) , w Collectif, Zensur und Selbstzensur in der Literatur , Königshausen & Neumann, 1996, La Croix , 6 czerwca 1900 . Przeczytaj artykuł o Gallica
-
Narodowa i Międzynarodowa Akcja Socjalistyczna , 9 maja 1917 , L'Ouvrier syndiqué , 15 czerwca 1903
-
Elektor socjalistyczny , 3 września 1889 , Chansons de Bataille , 1889
-
frygijskiego czapkę , Wrzesień 22, 1901 , Zemsta ludzi , 1 st stycznia 1901 , Cap , 12 sierpnia 1900
-
Por. Jego akta dotyczące Legii Honorowej
-
L'Action française , 19 kwietnia 1935
-
"Louis% 20Marsolleau" .zoom L'Homme libre , 12 kwietnia 1935 , tamże, 25 sierpnia 1931
-
L'Humanité , 14 stycznia 1923
-
La Croix , 8 września 1927
-
Maurice Vaïsse, Sécurité first: French policy on disarmament, 9 grudnia 1930-17 kwietnia 1934 , Éditions Pedone, 1981, s. 153
Linki zewnętrzne