Louis Diemer

Louis-Joseph Diémer, 1896, Biblioteka Narodowa Francji. Kluczowe dane

Imię urodzenia	Louis Joseph Diémer
Narodziny	14 lutego 1843 Paryż , Francja
Śmierć	21 grudnia 1919 Paris ( 9 th arrondissement )
Podstawowa działalność	pianista , kompozytor
Współpraca	Pablo de Sarasate
Trening	Konserwatorium Paryskie
Mistrzowie	Antoine Marmontel , Ambroise Thomas , François Benoist
Edukacja	Konserwatorium Paryskie
Studenci	Robert Casadesus , Alfred Cortot , Yves Nat , Jean Batalla , Georges Dandelot , Marcel Dupré , Alfredo Casella , Lazare Lévy , José Cubiles i Édouard Risler

Louis-Joseph Diémer , urodzony dnia14 lutego 1843w Paryżu i zmarł dalej21 grudnia 1919w Paryżu ( 9 th dzielnica ), to pianista i kompozytor francuski .

Biografia

Louis Diémer jest uczniem Antoine Marmontel , Ambroise Thomas i François Benoist w Konserwatorium Paryskim . Zdobył pierwsze nagrody za fortepian, harmonię, akompaniament, kontrapunkt , fugę i teorię muzyki oraz jedyną drugą nagrodę za organy . Uważany był za wielkiego wirtuoza, występował na całym świecie, czasem w duetach ze skrzypkiem Pablo de Sarasate .

Brał udział w ponownym odkryciu mało wówczas znanego repertuaru klawesynowego , m.in. grając na instrumencie na Wystawie Powszechnej w 1889 roku . Wydał zbiory klawesyn kawałków, w tym pierwszych trzech tomach pt Les Clavecinistes français du XVIII e siècle ( 1887 ), w 1895 roku założył z Société des instrumenty ancien , który także koncertował.

Sam Diémer został profesorem Konserwatorium w 1887 roku i miał wśród swoich studentów Roberta Casadesusa , Alfreda Cortota , Georgesa Enesco , Yvesa Nat , Georgesa Dandelota , Marcela Dupré , Alfredo Caselli , Lazare Lévy , José Cubilesa , Gabriela Jaudoina i Édouarda Rislera .

Jako kompozytor Diémer napisał wiele utworów na fortepian, muzykę kameralną , melodie i koncert fortepianowy. W 1888 roku otrzymał nagrodę Chartier od Académie des beaux-arts za produkcję muzyki kameralnej.

Wykonuje wiele interpretacji dla księcia Massy w Château de Franconville w Saint-Martin-du-Tertre (Val-d'Oise) . Mieszkał także w tej wsi w swojej willi przylegającej do kościoła, w tym w dużym parku. Jego grób znajduje się na cmentarzu Montmartre .

Koncerty

Koncert na 70 th anniversary of Camille Saint-Saëns arenach Beziers, w teatrze Arena , na2 września 1906 : utwór na dwa fortepiany grane z Camille Saint-Saëns, następnie kantata Les Gloires Corneille, liryczna komedia Les mystère de l'Hyménée Michauda d'Huniaca i Nussy-Verdiera…

Pracuje

Wśród jego dzieł z opusem są:

Barkarola na fortepian op. 2
Elegia na fortepian, op. 4
Mazurek de salon n ° 1 na fortepian, op. 5
Kołysanka na fortepian op. 7
Walc salonowy nr 1 na fortepian, op. 8
Impromptu-walc na fortepian, op. 9
Hołd dla Rossiniego , świetny duet koncertowy na fortepian i skrzypce (napisany z Sarasate )
Zróżnicowany marsz religijny z „Czarodziejskiego fletu” Mozarta na fortepian op. 10
Myśli muzyczne na fortepian op. 11
Le chant du nautonier , kaprys koncertowy na fortepian op. 12
Impromptu-Caprice na fortepian, op. 13
Walc salonowy nr 2 na fortepian, op. 14
Nokturn nr 1 na fortepian op. 15
La Rêveuse au rouet , kaprys na fortepian, op. 16
Kaprys na fortepian op. 17
Walc salonowy nr 3 na fortepian, op. 18
Pieśń majowa na fortepian, op. 19
Trio fortepianowe nr 1 , op. 20
Sonata na fortepian i skrzypce op. 20 (poświęcone Sarasate)
Sonata na fortepian i wiolonczelę op. 22
Trio fortepianowe nr 2 , op. 23
2 Orientales na fortepian, op. 25
2 utwory romantyczne na fortepian op. 26
Kaprys nr 3 na fortepian op. 28
Mazurek nr 2 na fortepian op. 29
Concert-Stück na fortepian i orkiestrę, op. 31
Romans na wiolonczelę i fortepian, op. 34
2 utwory na obój i fortepian op. 35
Orientale n ° 3 na fortepian, op. 36
Wielki walc koncertowy na fortepian op. 37
Orientale n ° 4 na fortepian, op. 38
Les Sorcières , fantastyczne trio na sopran, mezzosopran, kontralt i fortepian, op. 39
Orientale n ° 5 , wieczorna zaduma na fortepian, op. 40
Preludium duszpasterskie na fortepian op. 41
Caprice pastoral na fortepian, op. 42
Utwór w formie menueta na fortepian op. 43
Przebudzenie w lesie , studium koncertowe na fortepian op. 44
Romans na skrzypce i fortepian, op. 46
Preludium na fortepian op. 47
Caprice scherzando na skrzypce i fortepian, op. 48
Menuet na fortepian, op. 49
Badinage na fortepian, op. 50
Orientale n ° 6 na fortepian, op. 51
Legenda na obój i fortepian, op. 52 (utwór konkursowy Konserwatorium Paryskiego w 1904 roku)
La Source et le poète , impromptu-caprice na fortepian, op. 54
Studium kaprysu na fortepian op. 55
Menuet na wiolonczelę i fortepian, op. 56
Impromptu-Idylle na fortepian, op. 56

Źródła

Norbert Dufourcq , Klawesyn , PUF, pot. "Co ja wiem? », Paryż, 1981 (przedruk 1967), wyd. ( 1 st ed. 1949), 127, str.
Claude Mercier-Ythier , Les klawesynów , Expodif Éditions, Paryż, 1996, 263 s. ( ISBN 2-87677-245-0 )
(de) Gesine Haase i Dieter Krickeberg (przedmowa Dagmar Droysen-Reber, chory. Horst Rase), Tasteninstrumente des Museums: Kielklaviere - Clavichorde - Hammerklaviere , Staatliches Institut für Musikforschung Preussischer Kulturbesitz, Berlin, 1981, 120 s. ( ISBN 978-3-922378-03-7 )
Przegląd muzyczny , 1905-1906
Historia fortepian i pianistów , Eugene Rapin 1904 (G. Jaudoin str. 468 )
Daniel Baduel, Zamek Franconville-aux-Bois w Saint-Martin-du-Tertre, Domont 2014, 172 s. ( ISBN 978-2-7466-7297-0 )

Uwagi i odniesienia

Archiwa Paryża, akt zgonu nr 903, widok 26/29
„ Kraj: dziennik testamentów Francji ” , Gallica ,10 maja 1886(dostęp 11 kwietnia 2020 )
„ Louis Diémer (1843-1919) ” , data.bnf.fr (dostęp 11 kwietnia 2020 r. )
„ Le Ménestrel: journal de musique ” w Gallica ,31 lipca 1904(dostęp 11 kwietnia 2020 )

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :
Zasoby związane z muzyką :
- Discogs
- (en) Międzynarodowy projekt biblioteki partytur muzycznych
- (en) AllMusic
- (de) Bayerisches Musiker-Lexikon Online
- (de) MGG Online
- (en) MusicBrainz
- ( fr ) Muziekweb
Artykuł o Louisie Diémerze i klawesynie Taskin z 1769 roku