Narodziny |
W kierunku 1635 lub 1640 Lyon |
---|---|
Śmierć | 1691 lub 1702 |
Czynność | Malarz |
Louis Cretey , dawniej znany pod błędnym imieniem Pierre-Louis Cretey , urodzony ok. 1635 r. W Lyonie , zmarł po 1702 r. We Francji lub w Rzymie , jest francuskim malarzem barokowym, który pracował we Francji i Włoszech .
Niewiele wiadomo o jego wczesnych latach, poza tym, że urodził się w latach 1630-1635 lub w 1637 roku w Lyonie , gdzie jego ojciec André Cretey był malarzem założonym w parafii Saint-Pierre-le-Vieux i że otrzymał tam staranna edukacja. Prawdopodobnie uczęszczał do college'u i to w pracowni ojca nauczył się zawodu malarza. Jak zwykle wśród malarzy tamtych czasów, wyruszył w podróż do Włoch, aby doskonalić swoją sztukę, studiując starożytne przedmioty i duże zespoły renesansowe . Wiadomo, że Cretey przebywał w Rzymie jako malarz od wczesnych lat sześćdziesiątych XVII wieku (jego obecność w Wiecznym Mieście została po raz pierwszy potwierdzona w 1661 r. ) Do 1679 r. Lub prawdopodobnie 1681 r . Mimo to w tym długim okresie odbywał objazdowe wycieczki między Rzymem a Lyonem i znajdujemy go w Parmie w 1669 roku . W Rzymie zyskał renomę i został doceniony i chroniony przez wybitnych kolekcjonerów, m.in. rodzinę patronów Boscoli, hrabiego Francesco Maria Carpegna i kardynała Giuseppe Renato Imperiali . Miał sześć obrazów Crétey, kiedy zmarł w 1737 roku . W 1671 roku namalował swój jedyny obraz podpisany i datowany jego ręką, Marsjowie i Olimpowie przechowywani w muzeum Sens . Wydaje się, że jego rzymska produkcja była ważna, a kilka obrazów wykonanych przez niego nadal można znaleźć w zbiorach publicznych miasta. Ostatnia wzmianka o jego obecności w Rzymie pochodzi z 1679 roku.
Następnie wrócił do Francji, gdzie kontynuował karierę w rodzinnym Lyonie (gdzie jego obecność została poświadczona w 1681 r.), Już z pewną reputacją uzyskaną dzięki pobytowi we Włoszech, która rosła przez lata. 1680 dzięki jego praca jako malarz historii, jak również dla jego przedmiotów religijnych. Są to najczęściej zamówienia na dekorację ołtarzy, jak choćby La Route d'Emmaüs , która wciąż znajduje się w kościele Sainte-Blandine w Lyonie . Jego obrazy są coraz bardziej doceniane przez osoby, które zamawiają u niego kilka małych formatów lub dekorację swoich domów. Na przykład brał udział w dekoracji Salle des Etats w Château de Sassenage koło Grenoble , na które namalował dwa płótna około 1683 r. W tym czasie stał się najbliższym współpracownikiem Thomasa Blancheta , oficjalnego malarza. miasto Lyon, współpracując z nim przy dekoracji prywatnych rezydencji i budynków publicznych w Lyonie i jego regionie, w szczególności w starym budynku sądu w Lyonie, znanym jako „ Palais de Roanne ”, około 1686-1687. Od 1684 do 1686 roku , brał udział w dekoracji refektarzu klasztoru Saint-Pierre-les-Nonnains de Lyon (obecnie siedziba Musee des Beaux-Arts de Lyon ) malując serię obrazów zdobiących końce sali ( Rozmnożenie chleba i Ostatnia Wieczerza ) oraz trzy spektakle ( Wniebowzięcie , Wniebowstąpienie i Prorok Eliasz ). Dwie monumentalne malowidła na wschodzie i kończy się Zachód pomieszczenia występów znaków gwałtownie podświetlane na ciemnym tle, odzwierciedlając wpływ wstępnego weneckiego barokowy obraz z końca XVI -tego wieku, zwłaszcza w drodze Tintoretta , a zwłaszcza z ténébristes włoskie z XVII th wieku i ich światłocień szczególnie gwałtowne, jak wynika z wyraźnych dominant zacienionych dwóch prac. Są jednymi z arcydzieł Créteya i pozostają największymi płótnami, jakie kiedykolwiek namalował. Z pomocą opactwa Antoinette de Chaulnes udekorował także salę kapitulną opactwa Saint-Pierre-les-Nonnains w Lyonie zestawem siedmiu obrazów przedstawiających silne kobiety ze Starego Testamentu . Możliwe, że w ramach tego ważnego zestawu, uważanego do tej pory za zaginiony, Deborah nakłaniała Baraka do walki z armiami Sisary , zdobytymi dzięki darowiźnie z Luwru , a następnie zdeponowanymi w Musée des Beaux-Arts w Lyonie.
Ostatnia Wieczerza , Louis Cretey (ok. 1680-1696)
Widok jadalni od strony Rozmnożenie pieczywa ,
Mnożenie bochenków Louis Cretey (ok. 1680/96)
Wniebowstąpienie Chrystusa
Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny
Prorok Eliasz wzięty do nieba w ognistym rydwanie
Ostatnia wzmianka o obecności Creteya w Lyonie pochodzi z 22 listopada 1696. Następnie wraz z synem uczestniczy w pogrzebie swojej szwagierki. Pod koniec swojego życia, w 1700 i 1702 roku, ponownie przebywał w Rzymie. Nie wiemy, czy tam zginął, czy też wrócił do Francji, Lyonu czy może Paryża . Tylko uzgodnienie pewnych prac Cretey z obrazami Giovanni Battista Gaulli wykonane w pierwszej dekadzie XVIII -tego wieku (w tym Pokłon pasterzy Cretey konserwowanej Granet Muzeum w Aix-en-Provence , co pożycza elementy z dwóch płócien przez Gaulli , The Sacrifice of Isaac i The Sacrifice of Noe z High Museum of Art w Atlancie ) sugerują, że prawdopodobnie pozostał w Rzymie do śmierci, być może nawet po 1710 roku .
Styl malarski Crétey jest wyjątkowy i wyróżnia się na tle artystów swoich czasów. Daleko od Paryża jest silniej przywiązany do rzymskiego środowiska niż do Atticism niż modny we Francji, a przykład Poussina nie wydaje się mieć na niego wpływu, chociaż był świadomy swojej sztuki w Rzymie. Cretey woli kolor niż rysunek i używa swobodnego, szerokiego i grubego dotyku, który można znaleźć u innych włoskich artystów swojego pokolenia, takich jak Gaulli czy Ciro Ferri . Ale zarówno jego styl bardziej ekscentryczny niż jego współczesnych rzymskich że pacjenci niekiedy zagadkowe reprezentuje, zrobić mu nietypowy artysta w panoramie malarstwa z drugiej połowy XVII -tego wieku. Crétey nigdy nie zadowalał się cofaniem modeli poprzez ich kopiowanie, a wręcz przeciwnie, wypracował własny profil stylistyczny, posuwając do skrajności efekty kontrastu, skrótów i anatomicznych deformacji. Styl rozwinął, wyrazisty i mocny, nie ma odpowiednika w francuskiego malarstwa XVII -tego wieku : ustawa z jego obrazów charakteryzuje się odwagą z pędzla i pewnej wirtuozerii, bardzo dramatyczne skutki jak w czasami gwałtowne oświetlenia postacie, w przeciwieństwie do bardzo ciemnego tła, a jego kompozycje są często opisywane jako dziwne lub zagmatwane, do tego stopnia, że czasami trudno jest zidentyfikować prawdziwy temat jego obrazów.
Uprawiany malarz, lubi rzadkie i zagadkowe tematy biblijne lub mitologiczne, przedstawienia mało znanych świętych. Ojciec Jacques Pernetti pisał o Crétey w 1757 roku, że był „malarzem raczej trudnym do zdefiniowania” . Prace nietypowy styl z Cretey, podczas gdy on sam został zapomniany w XIX TH i XX -tego wieku, że czasami przypisuje się malarzy rokoka jak Jean-Honoré Fragonard lub niemieckim i Austrii jako Franz Anton Maulbertsch lub Paul Troger , co pokazuje, poza jego wiek, pokrewieństwo z jego stylu z ekspresją i wolność malarstwa w Europie w połowie XVIII -tego wieku.
Ta lista wymienia kilka dzieł z lat sześćdziesiątych znanych Louisowi Creteyowi:
Pierwsza monograficzna wystawa poświęcona Louisowi Creteyowi odbyła się w Musée des beaux-arts de Lyon ,22 października 2010 w 24 stycznia 2011. Zaprojektowany i zorganizowany przez Pierre'a Rosenberga i Aude Henry-Gobet, dzięki dwuletnim badaniom i ustaleniu katalogu raisonné jego twórczości, rzucił światło na tego zapomnianego malarza. Z okazji wystawy odrestaurowano wystrój barokowego refektarza pałacu Saint-Pierre .