Peer z Francji | |
---|---|
7 listopada 1839 -Luty 1848 | |
Wiceprzewodniczący Generalnej Rady Górniczej | |
1834-1861 |
Narodziny |
31 marca 1777 Abbeville |
---|---|
Śmierć |
30 marca 1861 Paryż |
Narodowość | Francuski |
Trening | Paryż National School of Mines |
Zajęcia | Geolog , mineralog , polityk |
Pracował dla | Narodowe Muzeum Historii Naturalnej |
---|---|
Członkiem |
Towarzystwo Akademii Nauk Ramonda Bawarska Akademia Nauk |
Mistrz | Dolomieu Gratet Deodate |
Różnica | Wielki Oficer Legii Honorowej |
Pierre Louis Antoine Cordier jest geolog i mineralog francuski , urodzony31 marca 1777w Abbeville i zmarł dalej30 marca 1861w Paryżu .
Wstąpił do École des mines w 1794 roku i podążał kursem, zwłaszcza Nicolasa Louisa Vauquelina (1763-1829), René Just Haüy (1743-1822) i Déodat Gratet de Dolomieu (1750-1801).
Dyplom inżyniera uzyskał w 1797 roku . Wynika z Dolomieu, najpierw w wyprawie w Alpy, a następnie towarzyszył podczas wyprawy napoleońskiej do Egiptu (1798-1799). Więzień udaje mu się szybko uwolnić i wraca do Francji . W 1802 r. Opublikował Pamiętnik o rtęci argentyńskiej, a następnie w 1808 r. Opis dichtoïta , który oznaczał jego zainteresowanie mineralogią.
Uczył mineralogii i geologii do 1804 roku, po czym został powołany na różne wydziały. Stał się głównym inżynierem w 1809 roku i wstąpił do Narodowego Muzeum Historii Naturalnej w 1819 roku , gdzie udało Barthélemy Faujas de Saint-Fond (1741-1819) na krześle geologii. Następnie zajmował się geologią ogólną i opublikował w 1816 r. Wspomnienie o bazaltach o tak zwanych masowych substancjach mineralnych, które służą jako podstawa skał wulkanicznych .
W 1822 r. Został wybrany członkiem Akademii Nauk, a następnie w 1830 r. Mistrzem wniosków do Rady Stanu . W tym samym roku brał udział w założeniu Towarzystwa Geologicznego Francji .
W 1832 r. Został generalnym inspektorem kopalni południowo-zachodniej Francji, aw 1837 r. Radnym stanu. Został peerem Francji w 1839 roku . Od 1834 do 1861 roku był wiceprzewodniczącym Rady Generalnej Kopalni , co sprawiło, że jego przewodnictwo było najdłuższe w 200-letniej historii Rady.
Kilkakrotnie jest dyrektorem Muzeum i rzeczywistym twórcą Galerii Geologicznej. W ten sposób zbiory wzrosły z 1500 okazów w 1819 r. Do 200 000 w 1861 r. Po jego śmierci. Aktywnie uczestniczy również w rozwoju i modernizacji transportu.
Jest dedykowanym gatunkiem mineralnym, który nosi jego imię kordieryt , sam opisał go częściowo pod nazwą dichroit .
„ Ogłoszenie o życiu i pracach naukowych PLA Cordier ”, w Katalogu sprzedaży książek i map geologicznych zmarłego MPLA Cordier, Paryż, 1861.