Louis Bernicot

Louis Bernicot Obraz w Infobox. Louis Bernicot Biografia
Narodziny 13 grudnia 1883
Śmierć 29 listopada 1952(w wieku 68 lat)
Dordogne
Czynność poszukiwacz

Louis Bernicot , urodzony dnia13 grudnia 1883w porcie Aber Wrac'h (gmina Landéda , North Finistère), zmarł dnia29 listopada 1952w Saint-Nexans ( Dordogne ) jest francuskim żeglarzem znanym z solowej kariery dookoła świataSierpień 1936 w Maj 1938lub 32 000 mil w 21 miesięcy i 9 dni.

Najpierw pływał na wysokich statkach, które płynęły do Przylądka Horn, aby przywieźć nikiel z Nowej Kaledonii, a następnie miał długą karierę jako oficer. Dołączył do Chargeurs Réunis jako porucznik, w 1909 r. Uzyskał licencję kapitana długodystansowego i przeniósł się do Transatu, na którym pływał do 1921 r. Karierę zakończył w 1934 r. Po zorganizowaniu usług agencji firmy. Do USA

Następnie rozważał samotne podróżowanie po świecie na żaglówce i złożył zamówienie w stoczni Moguerou w Carantec (Finistère) na kuter o długości 12,50 m: Anahita . Wypłynął z Carantec 22 sierpnia 1936 roku, następnie zatrzymał się na Maderze, Mar del Plata i przekroczył Cieśninę Magellana. Na Tahiti wysuwa maszt o 25 cm, przecina Cieśninę Torresa, zatrzymuje się na Mauritiusie i Reunion, a następnie w Durbanie i Kapsztadzie. Nadal zatrzymuje się na Azorach i dociera do Verdon30 maja 1938 po przejechaniu 32 000 mil w 21 miesięcy.

Louis Bernicot osiągnął jeden z największych wyczynów morskich XX th  wieku. Poprzedzony przez Alaina Gerbaulta był drugim Francuzem i czwartym samotnym marynarzem, który odbył tę niebezpieczną podróż. Zrobił to dyskretnie i elegancko, niczego nie niszcząc. Dziś jest niesłusznie zapomniany.

Opowiedział swoją podróż łodzią, którą zbudował w „ Rejsie Anahity  ”, opublikowanym w Paryżu, NRF Gallimard , 1939.

Biografia

Przed II wojną światową był drugim Francuzem i piątym marynarzem, który samotnie żeglował po świecie. Jej łódź, Anahita (imię bogini wód w Persji ), mały kuter o długości dwunastu metrów, została zwodowana na początkuSierpień 1936i wypływa dwadzieścia dni później na wielką przygodę. Poszedł na22 sierpnia 1936 z Carantec i wróciłem dalej 30 maja 1938 w Pointe de Graves w niecałe dwa lata odbył niezwykłą podróż dookoła świata przerywaną czternastoma krótkimi przystankami.

Urodzony 13 grudnia 1883w Saint-Antoine-de-Landéda, niedaleko Aber Wrac'h, Louis Bernicot jest rdzennym Bretonem, wywodzącym się z linii żeglarzy. Jego ojcem był Jean Marguerite Bernicot, pilot i legion honorowy, urodzony dnia12 lipca 1853 w Landéda i zmarł dalej 15 grudnia 1903w Landéda .

Świadectwo ukończenia studiów uzyskał w wieku 12 lat, następnie udał się do Pratique d'Industrie de Brest. W wieku 18 lat wstąpił do marynarki wojennej. Rok później, w 1902 roku, został znaleziony licencjonowany sternik na pokładzie La Couronne z siedzibą w Tulonie.

Po opuszczeniu służby wsiadł na 9 miesięcy na pokład prezydenta Félixa Faure , czteromasztowej barki o wadze 2860 ton, 99-metrowego statku, który przewoził nikiel między Nową Kaledonią a Francją.

Dołączył ponownie do Chargeurów , pływał do wieku 24 lat, jako trzeci porucznik w jednostkach kompanii, porzucając żagiel na mosty parowe. Na samym początku 1909 roku uzyskał licencję kapitana długodystansowego w Bordeaux, a następnie wstąpił do Compagnie Générale Transatlantique .

Kiedy wybuchła I wojna światowa , służył jako kapitan statków handlowych przewożących amunicję między Stanami Zjednoczonymi a Europą.

Kiedy powrócił pokój, otrzymał różne przykazania, w tym L'Indiana i Saint-Louis , które zainaugurująGrudzień 1919 nowej linii południowego Pacyfiku, która będzie ostatnią łodzią.

W 1921 roku zakończył karierę żeglarską i dołączył do siedziby Transatu w Paryżu. W 1922 zorganizował usługi Transatu w Stanach Zjednoczonych. Przebywał tam przez 11 lat, najpierw w Nowym Orleanie , a następnie w Houston w Teksasie, gdzie pozostał do połowy 1933 roku.

Po 11 latach w Stanach Zjednoczonych został wysłany na Gwadelupę, aby kierować agencją w Basse-Terre. Pozostał tylko rok do ubiegania się o emeryturę w wieku 55 lat.

Następnie przeszedł na emeryturę do swojej ziemi w Dordogne, w Bignac, w Saint-Nexans , gdzie nabył majątek o powierzchni około czterdziestu hektarów w połowie lat dwudziestych XX w. Były kapitan długodystansowych stał się rolnikiem-dżentelmenem bez prawdziwej pasji.

Będąc na emeryturze w Bignac, w Saint-Nexans, w Dordogne, niedaleko Bergerac, Louis znalazł się wtedy bez pracy na wsi, pozostawiając żonę, by pilnowała robotników rolnych.
Nie mając takiego życia, zdecydował się pod koniec 1935 roku zbudować mały jacht i wznowić żeglugę w rejs z okrążeniem.
Zgodnie ze specyfikacjami i szkicami, plany Anahity zostały opracowane przez architekta z Girondinu, Talmę Bertranda . Budowa jest związana ze stocznią Moguérou w Carantec. Plany łodzi i zapowiedź jej wodowania zostały opublikowane w magazynie Le Yacht du7 listopada 1936.

W chwili wyzwolenia, biorąc pod uwagę okoliczności, można uznać za niemal cudowne, że Anahita pozostała nietknięta, mimo że najwyraźniej cierpiała po pięciu latach porzucenia.
Louis Bernicot robi wszystko, co w jego mocy, aby przywrócić jej zdolność do żeglugi, a sprowadzenie swojego syna Pierre'a z powrotem do Gabonu, gdzie może wrócić do swojej sytuacji, jest doskonałym pretekstem do nowego wyjazdu.

Ponadto 25 września 1945 rpłynie z La Trinité do Casablanki , stamtąd do Santa Cruz de Tenerife , Dakar i wreszcie Pointe Noire, gdzie dociera do24 stycznia 1946. Zostaje tam do24 marca, i ponownie wyrusza przez Azory, aż wyląduje w ujściu rzeki Gironde wCzerwiec 1946. Latem następnego roku nawigator znajdujemy na wybrzeżach Francji, samotnie lub z załogą.
Jesienią 1951 roku wyjechał sam do Maroka, zatrzymując się w Casablance.

Ostatnia wielka żegluga Anahity odbyła się na początku wiosny 1952 roku, ponownie między Francją a Casablanką, skąd nawigator powrócił na początku lata.
Mokry w Saint-Martin de Ré miał wypadek na masztach i cierpiał z powodu bólu w pachwinie i nie mógł pozwolić sobie na żeglowanie tego lata.

Plik 21 sierpniaspotyka w Belle-Ile , w porcie w Palais , samotnego nawigatora Jacquesa-Yvesa Le Toumelina, który właśnie zakończył podróż dookoła świata na pokładzie Kuruna, oraz żeglarza regatowego Franka Guilleta, który sam w porcie na pokładzie swojego wspaniałego jachtu Black Skrzydło.

Pewnego jesiennego dnia wrócił do Bignac bez ostrzeżenia. To tylko cień samego siebie. Doktor Rousseau, lekarz krajowy, diagnozuje raka przewodu pokarmowego, zbyt zaawansowanego, aby podjąć jakiekolwiek leczenie.
Zmarł w Bignac dnia29 listopada 1952 w wieku 69 lat, a teraz spoczywa na cmentarzu Saint-Nexans.

Jej serce: Anahita (bogini wód)

W wyniku rozważań Louisa Bernicota, który ustalił specyfikacje i szkice, zbudowanej przez stocznię Moguérou w Carantec (obecnie stocznia Jézéquel) według planów architekta z Bordeaux Talmy Bertrand, Anahita ma masę 10 ton i całkowita długość 12,5 metra, skrajna szerokość 3,5 metra i zanurzenie około 1,7 metra.
Ma pojedynczy maszt typu Marconi z jemiołą rolkową i małą przeszkloną nadbudówkę wznoszącą się około 3 stóp nad pokładem. Wyposażony jest w mały silnik ułatwiający wejście i wyjście z portu oraz do pewnego stopnia pokonywanie spokojnych obszarów.

Podróż dookoła świata w mniej niż 21 miesięcy kończy się następującymi przystankami:

Po śmierci Louisa Bernicota w 1952 roku, nabyta przez pana de Gaalona łódź długo pływała po Morzu Śródziemnym, a następnie odsprzedana, przepłynęła pod szwedzką banderą, gdzie była używana do działalności czarterowej. Niestety został przeprojektowany na potrzeby nowej pracy. Jedyna w swoim rodzaju kreacja ustąpiła miejsca zwyczajności i pospolitości.
W 1980 roku, w bardzo złym stanie, został sprzedany, a następnie ponownie wystawiony na sprzedaż, aby w końcu zostać odkupionyMaj 1982ostatniemu właścicielowi zamieszkałemu w Fort-de-France przez Jacquesa Chauveau i jego stowarzyszenie Amerami, dzięki grantowi od miasta Saint-Malo.
Podarował go Muzeum Morskiemu. Ten kazał go przetransportować do arsenału Brześcia. Tam splądrowano łódź, a zwłaszcza jej żagle i silnik.

Na początku 1988 roku nadbudówki i pierwotna nadbudówka zostały przejęte na podwórku Raymonda Labbé . Niestety renowacja na tym się skończyła.
Przechowywana przez wiele lat w hangarze w Dives, bardzo źle obsługiwana przez brutalne obchodzenie się z nią, okropnie ucierpiała.
Na początku 2000 roku został przeniesiony do Honfleur, do stoczni Estuaire, specjalizując się w renowacji tradycyjnych jednostek.
Przykryta plandeką, odpowiednio podparta, regularnie dostosowywana w celu przywrócenia jej kształtu, jacht już nigdy nie będzie płynął. W najlepszym razie może pewnego dnia zostać wystawiony w muzeum. Nic nie pozostało ze stworzenia Louisa Bernicota.
„Bogini Wody” zasłużyła na szczęśliwsze zakończenie!

Jego historie

Jej pierwsza książka: rejs Anahity

Książka ta została wydana w 1939 roku i była poświęcona pamięci kapitanów, oficerów i marynarzy, którzy zginęli podczas sztormów na Przylądku Horn .

Został wznowiony w 1959 roku przez księgarnię Gallimard .

Zawierała tylko relację z rejsu z lat 1936-1937.

Louis Bernicot miał szczęście, że miał wybitnego tłumacza w osobie Edwarda Allcarda, doświadczonego nawigatora. Allcard, który zrezygnował z zawodu architekta okrętów i eksperta morskiego, aby nawigować według własnego uznania, przetłumaczył „Podróż Anahity” na otwartym morzu na pokładzie własnej łodzi podczas przeprawy przez Atlantyk.

Angielska wersja tej książki ukazała się w Anglii w 1953 roku.

Druga książka

To nowe, rozszerzone wydanie zostało wyprodukowane przez Erica Vibarta w 2002 roku i opublikowane przez Voiles Gallimard .

Oprócz rejsu Anahita obejmuje również:

Jego genealogia

Link zewnętrzny: GeneaNet

Daniny

Kilka miast w Bretanii nadało nazwę ulicy, w tym L'Aber Wrac'h , Brest , Carantec , Lannilis .

Uwagi i odniesienia

  1. Nazwy, które utworzyły historię Bretanii .

Zobacz też

Źródła i bibliografia