Ustawa o kwaterowaniu wojsk ( ustawa o kwaterowaniu w języku angielskim) oznacza co najmniej dwie ustawy uchwalone przez parlament Wielkiej Brytanii w 1765 i 1774 roku .
Pierwsze prawo z 24 marca 1765przewiduje, że Wielka Brytania będzie zakwaterować swoich żołnierzy w Ameryce w koszarach i budynkach użyteczności publicznej, ale jeśli liczba żołnierzy będzie większa niż liczba tych kwater, będą oni zajmować kwatery w hostelach, stajniach, sklepach spożywczych, a także w domach kupców wina, rumu, koniaku, brandy, cydru lub miodu pitnego , a jeśli ta liczba będzie nadal niewystarczająca, będą mieszkać w niezamieszkanych domach, schronach, stodołach lub innych budynkach, wymagających od ich mieszkańców (lub w przypadku ich braku , oficjalni przedstawiciele), aby bezpłatnie zapewnić im żywność, alkohol, świece, ocet, sól, pościel i naczynia.
Plik 2 czerwca 1774, Parlament głosuje nad grupą ustaw, w tym nową ustawą o rozmieszczeniu wojsk . To prawo jest jednym z aktów niedopuszczalnych , których celem jest zapewnienie brytyjskiej jurysdykcji nad trzynastoma koloniami Ameryki Północnej . Nowa ustawa o kantonowaniu wojsk rozszerza poprzednie przepisy, planuje się, że wojska będą przebywać nie tylko w budynkach komercyjnych lub pustych, ale także w mieszkaniach. Prawo będzie zaciekle kwestionowane, symbolizując dla osadników potencjalne niebezpieczeństwa i nadużycia, których można się spodziewać po oddziałach okupacyjnych.
Obie ustawy doprowadziły bezpośrednio do Trzeciej Poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych , która formalnie zakazuje wojskom amerykańskim zajmowania kwater bez zgody właściciela lokalu. Akty i trzecia poprawka , będące czystym efektem ich czasów, były przedmiotem tylko jednej sprawy sądowej w ciągu ponad dwustu lat ( Engblom przeciwko Carey ).